Alle inzendingen over humor

In de boomgaard hangt een peer met veel élégance; op elk zuchtje wind beweegt hij aan zijn dunne steeltje heen en weer, dansend en lonkend naar uw keurende blikken lijkt hij te zeggen: “je moet het kunnen, om mij op een schaaltje nog even weg te leggen, straks uitgerijpt en op uw bordje grijp ik nieuwe kansen, en ben ik toch zo sappig…

Een Haarlemmer maakte zich van kant: De man was levensmoe. Maar een Haarlemmermeer of minder Dat doet er ook niet toe. (Dit gedicht is ook toepasbaar voor inwoners van Alkmaar, Sloten, Wieringen enz.)…

Wat was ik apetrots op mijn Tom Tom Al klonk de stem van Bram wat schor en kaal Bijzonder in de stad, bebouwde kom Klonk zijn stem omfloerst, eerder nasaal Mijn GPS sprak plots verwarde taal Een zin die ik niet eerder had gehoord Dan volgde een totaal verkeerd signaal Met veel gedruis sloeg mijn wagen overboord Zelfs onder water…

Een potige winkelier uit Urk Werd overvallen door een Turk. Maar de Urker sloeg in op zijn belager. Die zingt nu een allochtoontje lager.…

Ik zing het mooist van allemaal, wie zo goed als ik kan zingen mag een gat in 't luchtruim springen, opperde fier de nachtegaal. Pfft, zei toen de vleermuis stoer, een dag ondersteboven hangen zonder last van rode wangen vind ik een veel sterkere toer. Kijk naar mijn kop en wees bescheiden, kan ik niet de wijde omtrek zien zonder mijn…

De rechter vroeg een man uit Schagen. Waarom hij zijn buurman had doodgeslagen. "Ach", sprak deze heel bedaard: "Hij was het doodschoppen niet waard"…

Een man die zijn buurman had doodgestoken. Werd door de rechter vrijgesproken. Die het vonnis als volgt motiveerde: "Omdat het die dag hevig onweerde, Is het zeker en gewis Dat hier sprake van noodweer is"…

wachten in de trein op 't moment van rijden in het raam schuift een wagon voorbij gaan wij, zij of beiden ploeterend en knarsend verbaasd de bergen door scheef staan alle huizen de trein beklimt het spoor…

aan één stuk door schijnt onze zon een grijze dag daarna de nacht ik wou dat ik het geloven kon de aarde draait de zon dus niet opkomen en ondergaan is wat de mens slechts ziet…

M’n viagra pil heeft een bijwerking ik verlies de lust en sta voor paal traumatisch hoe het ‘t ding verging van geweer naar druipkaars ging In m’n jonge jaren spoot ik ‘n vlieg van ‘t behang, kom nu niet verder dan opwelling over ’n moede hand Met m’n water gaat ’t al niet beter spoot ik ooit kikkers van ‘n lelieblad nu benat ik de punten…

Zachtjes doe ik de deur open want ik wil je niet wakker maken Stilletjes onder de lalens gekropen zodat ik je niet aan zal raken Wat is het heerlijk stil Mijn kussen voelt goed aan Dit is wat ik wil Lekker naar dromenland gaan Maar dan gebeurt er iets En gedaan is het met mijn dromen Want zomaar uit het niets Is het snurken aangekomen…

Je vroeg; blijf je op me wachten? `k ben zo weerom. Je kuste me en ik bleef staan. niet één keer heb je omgekeken, en ik... ik ben snel de hoek omgegaan!…

Ik hou van je sensuele lach je starende dromerige blik jouw huid op mijn huid de rilling door heel mijn lijf De zoen die proeft wat de horden hormonen beloven die door lichamen stromen Alleen nog de vrouw vinden die m’n fantasie waarmaakt Kansloos, zucht m’n vrouw met een kop als die van jou kom ik niet van je af…

Op het zonovergoten, parelwitte strand van het Polynesische eiland vielen dikke kokosnoten. Uit de stille oceaan kwam een zeeschildpad, die graag noten at hijgend in Hawaï aan. Een harde kokosnoot die ligt te zonnen geeft zich niet zomaar gewonnen, geeft zich niet zomaar bloot. Maar de schildpad had 'n idee. Om het nootje snel te…

De een traditioneel, de ander een boegbeeld van eigenheid, verbeelden tegenstrijdige uitbundigheid, vanuit religie en folklore geboren en uit de traditie voortgebracht door stad of gracht gewogen, in vaar – of voertuig van extase op het hoofd of narrenkap, een excentrieke verendracht, melancholieke uit de hand gelopen grap, bespeelt…

Hij is weer in het land De Fabeltjeskrant Wat is er aan de hand Moet je horen………. Het verhaal van mijn goede kant Met welke oren Oogjes dicht Is geen gezicht Snaveltjes toe Wat een gedoe Nou, nee moe We gaan na één knipoog En het lezen van poëzie in de regenboog Van het geheim En de gein Wil je het weten…… Frappant Krant aan de kant…

Ik en mijn vriendin in de hemel. Pluimen dwarrelen rustig naar beneden.…

De tijd van Klara, Bettekoo, van Annemie en Aagje Is lang voorbij. We volgen nu het voorbeeld van het Haagje. Zo 'n naampje op een y-tje klinkt zo fijntjes, zo koketjes, Marie, Christien, Jacoba, Anna, Mina is niet netjes. We zeggen liever Mary, Tini, Cobi, Anni, Mini, En Kitty, Nelly, Wimmy, Elly, Florry, Lotty, Stini. En Jet is veel te burgerlijk…

Ik ben een heel klein ettertje een kleine rat, een pestkop wat ik doe is altijd negatief dat vind ik geinig om te doen Al wat ik zeg verpletterd je ik geef nooit een aai, dus rot maar op 'k haat iedereen, vind niemand lief ik vind iedereen een oen Wet, orde, regels, regelmaat zijn echt een crime voor mij die lap ik steevast aan mijn laars…

Lodewijk Napoleon Broer van Bonaparte Was kort onze koning De aardige man sprak In z’n beste Hollands Vanaf het balkon van Het Paleis op de Dam: “Ik ben jullie konijn” Bij elke adempauze Juichte Amsterdam: “Lang leve ons konijn” Blij met zoveel bijval Vervolgde de Fransman: “Dag en nacht zal ik Over jullie braken”…

Mijn hoofdst(r)aat in de P.C. met gedichten en gedachten om te delen met bezoekers die niet licht of lucht van hoofd zijn.…

Wim, wat wil Willy weten? - Wel Wilfried, Willy wil weten waar Wendy woont. Wendy woont waar Wilma werkt. Waarom wil Willy weten waar Wendy woont? - Wel, waarschijnlijk wil Willy Wendy waarschuwen want Wendy's Walter wil wat...! Wat wil Walter? - Wel..., Wilma! Wablieft! Werkelijk? Wanneer wordt Wendy wakker! - Wanneer wil Willy Wendy waarschuwen…

leg de stad onder een vergroter een grassprietje wordt dan een boom een mier een bange droom en de vrouwen steeds bloter…

Het jochie in de etalage keek me aan Als een pop zo stil stond hij een bordje ‘te koop’ ontbrak er nog aan ik bleef strak kijken en ook hij hield stug vol en zo stonden we zwijgend en hadden we allebei lol…

De haan, een kunstenmaker, vroege vogel met zichzelf begaan, in eerste stralen opgestaan, leurt in het licht met schorre stem, waarmee hij mijn dromen en de ochtendstond verscheurt, de zon zijn narrenkap en hanenoog belicht, mij met tirannie de slaap verdrijft, zaait uit krop een litanie, dwingt mij tot verweer te vergezellen in zijn…

denk dat ik maar eens ga douchen onder de uiteengespatte zeepbellen van mijn verlangens…

Wat zijn mijn zinnen opgejut Hoe gaan ze weer hun gangen En je bent er zelfs niet opgetut Als ik al aan het plafond ga hangen Ik zweef dan heel de kamer door Duik joelend naar beneden Mijn lieve schat ik ga ervoor Wijs me de weg naar Eden Maar mijn duikvlucht spat uiteen Als je heel afwezig zegt nah schat misschien een andere keer Je…

de moordenaar van de moordenaar van de huurmoordenaar die mij heeft vermoord is opgepakt op verdenking van .... moord nu nog het bewijs…

Voor altijd in mijn spambox het ongelezen bericht gegokt en toen verloren het net was net te dicht jij bepaalde je aankomst maar hebt mijn aandacht nooit gekregen ik bepaalde toen jouw toekomst zo ben je ongewenst gebleven…

Ik verbaas me soms hoe haar intellect Zoveel verhaal kan vangen Als ze na uren oeverloos geklets nog aan de foon blijft hangen…