Alle inzendingen over maatschappij

ik wil je armen om me heen je warme handen strelend langs mijn rug kus me zachtjes overvloeiend en fluister alle lieve woorden die er zijn omdat ik er op teer mijn lief op dein als ik vandaag de krant weer lees…

Groeiende herrie en taal uit het Zuiden wekken me op met kale geluiden. Hamers op ijzer en kletsende mensen: dit kan ik meer dan hartgrondig verwensen. Langzaam verschijnen de kleuren en later rond negen uur zie ik dan hoe mijn kater - wijdopen ogen en trillende haren - zich diep verbaast over al die gebaren. Geven en nemen, kopen en krijgen…

straal je ook nog als het bloed ontploft in je ogen je posters wel jouw lijnen zijn gewist hun trekken nog niet thuis je was zijn nummer één het rode potlood haatte hij hij vuurde zonder vragen alleen de rechter kon het antwoord dragen de jaren spreken over van jou alleen jouw stem wordt niet gehoord blijkt niet meer recht…

In de keuken van de leugen staat een vleugel vol valse noten en holle wanklanken met alleen zwarte toetsen en een beugel waardoor alles past. Het is een planken wambuis, een wind barende klankkast waarin elk woord, geluid en beeld past bespeeld door een minister en de pastoor onscherp en dwars voor ieders oor Het gedempte ruisen van harp…

de zwever is er weer, te vies om aan te halen de zwerver is er weer in voddenbalen met ogen dof en lippen stuk zijn tanden verloren mompelt hij aalmoes aan eenieder die hem wil horen het losgeld in mijn zak verschaft een schoon geweten zo kan ik rustig verder gaan met patatjes eten de zwerver is er weer, met plastic tassen de zwerver…

degene die ik ben is helaas niet degene die ik graag had willen zijn (want kinderen die wat wilden kregen ongenadig voor hun billen) de burgerman genietend van comfortabel huis met ruime tuin koos liever het ruime sop plakte Angolaposters ’s nachts en stickers met rood doorstreepte dictatuur van Griekse militairen zag lede toe dat Amsterdams…

Rutger Kopland doet niet mee aan het lintjes circus slechts een simpel lint- gedicht als eervol gebaar wilde hij na lang aandringen wel boven zijn bed hangen bij deze Rutger en... graag gedaan…

Dit lang koud voorjaar kan geoogst vandaag. Bomen nog in de knop, maar wat nu bloeit blijft na: goudgele struiken, bruidstooi voor magnolia's. Eenden op het water waar karpers zijn ontwaakt. Een grote donkere vrouw loopt een ander pad. Paasbest geklede, donkere kinderen spelen in het gras. Bij vroege tulpen staan bezoekers uit Japan, Ze maken…

verlaten is mainstreet natuurlijk nooit een zescilinder draait al stationair en kinderen zullen er zijn in wit en blauw, uit de gele bus zo kalm en sereen, als de populieren langs mainstreet gruwelijk is mainstreet soms een pick-up met razende koppen vol drank en haat in een moordende vaart doen luiken snel sluiten langs mainstreet…

Zoals wij jaarlijks de gevallenen gedenken, nog niet zo lang geleden, strijdend voor ons recht. Europeanen die het land met bloed doordrenken. Ons beminde voorvaderen gedwongen tot gevecht. Nooit meer werd toen direct verkondigd, Laten wij allen waken voor het kwaad. Aan deze vrede mag niet meer worden gezondigd, of was het misschien toch al…

In de bus zit ik naast een Somalische vrouw ze draagt precies dezelfde jas als mij ik denk bij mezelf: als ik nou eens een dag haar zou zijn en zij mij? Ik zou me geen raad weten in een vreemd land, ogen op mij gericht als Somalische, niet op mijn mooie gezicht. En wat als zij een dag mij zou zijn... zou ze dan gelukkiger zijn? Ik denk…

klapdeuren de bar links, toilet rechts het lampje boven het middenpad belicht witte matrozenpakken en ernstige gezichten van jongemannen die in shanghai hun onschuld verloren ik drink en wacht geduldig…

overal zit het - in de keuken de salon het Vereenigingsgebouw op de televisie en van lieverlede heeft het een duivels lang verleden klopklop op de wanden van het denken je hoort de leemte gekroel van kleine griezelbeesten zoekend naar houvast in de kloven van draaien-maar-alles- is-bedrog soms dan beuk je er op los je pikt het niet…

Waarom kan men de multiculturele maatschappij niet waarderen om zijn verscheidenheid en kleur zoals een warenhuis; betredend vol variatie, vorm en geur… Objectief elk artikel bewust beoordelen zonder het meteen te bestempelen met vooroordelen. Produkten en koopwaar uit alle werelddelen; zo is ook de mens met verschillen in rassen, culturen…

De tien geboden doen wij bij liefde bij oorlog de belt op. We sturen God-zelf vaak met een vloek met een kus de belt op. Kinderen, tuig toch, ouders, erger nog: Zij moeten nu ook maar de belt op. En die actrice zonder facelift en die man niet uit dit land en dan die derde Moszkowicz: Losers zeerzeker de belt op. De belt…

een moeders wang is vaak nat van het huilen een vaders hand is vaak rood van het slaan ik zou zo graag bij moeder willen schuilen maar vader slaat me daar altijd vandaan ik moet altijd maar werken op die akker hele dagen sta ik in de natte klei en vader heel de dag met zijn gejakker en moeder heel de dag met haar geschrei soms zijn…

Het jaagpad op te paard dat struikelt over een helleveeg van steen en raken te water Zo droomde ik oude tijden na weigeren van een tweede bord havermoutpap 'Kom jongen', zei mijn moeder, 'kom, morgen gaat het beter'. Vandaag is morgen en ik zie helder dat de wereld omvalt Had ik nu maar dat tweede bord havermoutpad leeggegeten…

hoe wreed is het lot om mij vakken te laten vullen ik vul mijn dagen met het vullen van een vak heel de dag zie ik allerhande spullen van blikken en dozen van koffie met gebak mijn leven is zo schraal en bitter als dit bier mijn leven is zo zinloos als het vullen van vakken hier ik zie de mensen komen ik zie de mensen gaan ze maken alles…

Het stinkt letterlijk en figuurlijk de verandering van de mens als ze het in een veelvoud krijgen een verslavend middel meer, meer en meer ik wil meer de waarde van het echte leven uit het oog verliezen geen oog voor de medemens individualisering van de maatschappij geef mij je glimlach maar die is meer waard dan dit alles bij elkaar…

Jij mag het zeggen maar of ik het hoor ik bedoel maar, de klanken ? ja die hoor ik wel de zinnen ? komen niet aan denk ik maar even husselen en dan staat er wel iets wat er dan staat ? ja zeg nu zelf hoe kan ik dat nu weten wanneer ik je niet versta ……

Maats! laat je borrel en pint er eens staan: Wij moeten wat zieltjes gaan winnen, Hier valt nog iets meer dan uit vrijen te gaan - Hei! daar gaat een liedje beginnen! En ons hart houdt de maat - Hoor! de trommel die slaat: Kom op! kom op! recht op je kop! Kruip daar uit je donkere holen, Haal op! haal op! uit keet en slop En slijp aan de…

Soms maar voor mij eigenlijk al veel te veel erger ik me groen en geel aan de kortzichtigheid van zovelen om mij heen en dat zijn de momenten dat ik ween Soms maar voor mij eigenlijk al veel te veel grijpen er dingen naar mijn keel aan de hardheid die normaal schijnt te zijn en dat zijn die momenten die doen mij pijn…

De leugen ademt waarheid in verslikt zich in het weten niet het liegen verstikt de mens maar de waarheid die wordt vergeten !…

Als de vroege schemering een deken over de zotheid van de dag trekt de wereld thuis tolt en de avond horizontaal wordt weggekeken men zich voor het circus van morgen weer slaafs te laat te ruste strekt éénzaam door de nacht woelt broedend op nieuwe duivelstreken dan wikkelen wij het schemerlicht in ongekende glinsteringen de carrousel…

Seksueel misbruik HIV Vreselijke termen Wie zal de kinderen beschermen Tegen het kindergraf En als luik De TV En weer die termen Om mijzelf te beschermen Wend ik mijn ogen af…

Onder ‘t duister dak gedoken, strooi en vodden altegaar, heel onttodderd*, half gebroken, staat des werkmans woonstee daar. ‘t Kaafgat*, omme- en scheefgetrokken, vallen gaat; en daar, deureen, liggen afgerolde brokken bruingebrand al, gruis en steen. ‘t Dak beneden, deur de wanden, glazenloos, van latte en leem…

Doorgaan niet stoppen dat heeft geen zin Praat wat harder dan denk je niet zoveel Het is nu eenmaal tegenwoordig zo min En ja dat grijpt een ieder wel eens naar de keel Kom op en zet je er overheen kop op het goede dat komt vast heel snel en al lijkt alles om je heen van steen De grotere macht trekt binnenkort heus wel aan de bel…

Is dit nog wel een tuin? Wat moet ik met deze pagode zonder goden, obelisk die slechts zichzelf gedenkt, een niks met niks verbindende brug uit Tibet. Vijvers waar je ook kijkt. Wolken erin maar van een mens geen spiegelbeeld. Ik buig mij over leegte. Een jachthuis waar nooit een jager in woonde. Onzin. Vond ik je hier, was je een herderin…

Ik huil zoete, zure, bittere, bevroren tranen, ben boos, woest, onmenselijk kwaad en er is niemand die nog beweegt en werkelijk weet waar het over gaat Ik huil eenzaam verdriet, onmacht, de vele onwerkelijke lach stralen, ik huil ongesproken woorden en de gruwelijkste verhalen Ik huil de hemel uit de lucht, ik huil de morgen dood, van…

De jongeren Van heden ten dage Blowen als bezetenen Met een manische blik In de doffe ogen Maar intussen wel genietend Van flikkerende lichtjes Uitgevoerd in rood en blow Sorry, dat moet zijn blauw Ik ben ook zo'n jongere…