Alle inzendingen over maatschappij

Maats! laat je borrel en pint er eens staan: Wij moeten wat zieltjes gaan winnen, Hier valt nog iets meer dan uit vrijen te gaan - Hei! daar gaat een liedje beginnen! En ons hart houdt de maat - Hoor! de trommel die slaat: Kom op! kom op! recht op je kop! Kruip daar uit je donkere holen, Haal op! haal op! uit keet en slop En slijp aan de…

Soms maar voor mij eigenlijk al veel te veel erger ik me groen en geel aan de kortzichtigheid van zovelen om mij heen en dat zijn de momenten dat ik ween Soms maar voor mij eigenlijk al veel te veel grijpen er dingen naar mijn keel aan de hardheid die normaal schijnt te zijn en dat zijn die momenten die doen mij pijn…

De leugen ademt waarheid in verslikt zich in het weten niet het liegen verstikt de mens maar de waarheid die wordt vergeten !…

Als de vroege schemering een deken over de zotheid van de dag trekt de wereld thuis tolt en de avond horizontaal wordt weggekeken men zich voor het circus van morgen weer slaafs te laat te ruste strekt éénzaam door de nacht woelt broedend op nieuwe duivelstreken dan wikkelen wij het schemerlicht in ongekende glinsteringen de carrousel…

Seksueel misbruik HIV Vreselijke termen Wie zal de kinderen beschermen Tegen het kindergraf En als luik De TV En weer die termen Om mijzelf te beschermen Wend ik mijn ogen af…

Onder ‘t duister dak gedoken, strooi en vodden altegaar, heel onttodderd*, half gebroken, staat des werkmans woonstee daar. ‘t Kaafgat*, omme- en scheefgetrokken, vallen gaat; en daar, deureen, liggen afgerolde brokken bruingebrand al, gruis en steen. ‘t Dak beneden, deur de wanden, glazenloos, van latte en leem…

Doorgaan niet stoppen dat heeft geen zin Praat wat harder dan denk je niet zoveel Het is nu eenmaal tegenwoordig zo min En ja dat grijpt een ieder wel eens naar de keel Kom op en zet je er overheen kop op het goede dat komt vast heel snel en al lijkt alles om je heen van steen De grotere macht trekt binnenkort heus wel aan de bel…

Is dit nog wel een tuin? Wat moet ik met deze pagode zonder goden, obelisk die slechts zichzelf gedenkt, een niks met niks verbindende brug uit Tibet. Vijvers waar je ook kijkt. Wolken erin maar van een mens geen spiegelbeeld. Ik buig mij over leegte. Een jachthuis waar nooit een jager in woonde. Onzin. Vond ik je hier, was je een herderin…

Ik huil zoete, zure, bittere, bevroren tranen, ben boos, woest, onmenselijk kwaad en er is niemand die nog beweegt en werkelijk weet waar het over gaat Ik huil eenzaam verdriet, onmacht, de vele onwerkelijke lach stralen, ik huil ongesproken woorden en de gruwelijkste verhalen Ik huil de hemel uit de lucht, ik huil de morgen dood, van…

De jongeren Van heden ten dage Blowen als bezetenen Met een manische blik In de doffe ogen Maar intussen wel genietend Van flikkerende lichtjes Uitgevoerd in rood en blow Sorry, dat moet zijn blauw Ik ben ook zo'n jongere…

het jaar telt zijn laatste dagen met de rug tegen de muur handen leeg ogen verwilderd starend naar een schroeiend vuur van honderdduizend haarden wantrouwen, angst, menselijk leed zoekend naar de zin en waarden en wat de tijd toch met hem deed het jaar telt zijn laatste uren met een hart dat haast verstikt ogen dicht, mond stijf gesloten…

Het is het lot van generaties dat zij altijd worden gescheiden, verschillende werelden binnendringen op dezelfde, deze ene, aarde. De toekomst laat geen ouden van dagen het verre verleden geen minderjarigen en de rest geen doden toe. Ze leven in elkaars schaduw. Na het opstaan van de dag liggen ze te slapen in kamers dwars door onze muren…

Alle nieuwerwetse namen Van genieën, nieuwe en oude, Kwamen in die schedel samen. Iedre grote geest vertrouwde - Schijnt het - hem zijn diepste gronden En hij ijlt die te verkonden Met een mond als duizend monden. Hoe hij heet? Ik zeg u node Hoe hij heet. Zijn naam is Mode.…

een volk wordt een volk wanneer ze taal en zeden delen als ze samen een lange onverharde weg zijn gegaan en het na eeuwen van moeilijkheden kan zeggen kijk dit hebben we samen gedaan wanneer ze dan met elkaar op een geplaveide weg zijn aangekomen en van een goede toekomst kunnen dromen dan is het slecht te velen als ander volk…

Sinterklaas zat in diepe depressie, In een tijd van terreur en agressie, Zíjn Madrid was ontheiligd, Zelfs zijn paard nu beveiligd, En ook Piet droeg een Gun in zijn vessie. Een bebaarde malloot met traditie, Met cadeautjes en dichtexercitie, Leek volstrekt achterhaald, Sint was rechts ingehaald, Door Osama, Gedachtepolitie! Want wat had…

Hotemetotenland wordt, zoals u weet, bewoond door Hoten en door Toten (het tussenvoegsel –me- staat voor –en- in de autochtone taal die Prots heet). De Hoten zijn beginnende bobo’s, veelal voorzien van Golf, stropdas en kennersblik; de Toten zijn de meer ervaren beterweters, de echte liefhebbers van het woordje –ík-. Het leven voor dérden…

Schoonheid komt van binnenuit, is aan de buitenkant ook vaak zichtbaar... Jammer dat veel mensen dat niet zien?!…

zielsgelukkig baadt zij in soberheid ondanks alle weelde om zich heen…

wat maakt het ons uit of ook het stof tot stof vergaat? wij zijn de douche-generatie, ordelijke gel-gebruikers, wij laten niets aan het toeval over. wij shockeren de pillenslikkers van de bestbeprijsde kwis. wij houden van de doofpot der sterren en kometen. wij zijn allergies voor knarsende sloten want wij roesten niet. wij spreken graag…

Het geven uit solidariteit, is blijven geven tot gelijkheid. Waar de egoïst blijft spelen, rest er niets meer te delen.…

Ik huiver dit plekje in stilte schraap moedig bij elkaar om te laten talmen tot waar ik kalmen streep tegen kilte Starend als een vis naar vrijheid gebonden in kermen aangemeerd winters steenkoud geconserveerd ijzingwekkend snerpend respijt Versteven tot onder, tegen de tijd over geleverd aan; onderdoor `n snijdende wind met ijzerkreten…

Heilbot in een kom gedaan sliertjes groen en slakkenhuis pompje blaast borrels uit buis ik staar haar als zij mij aan Kleine kosmos zonder kant achter is zo front als voor overheen en onderdoor wereld zonder scherpe rand Rondjes zwemmen naar belief gevangen in een atmosfeer van vredig achter uitkijk zwerven Tot het tijd wordt om te…

Het is hier groen, het rimpelende water, de bomen en de banken en een stengel met een kleine paarse bloem. Hij weet het niet zeker. Thuis heeft hij een witte zwaan in de keuken van porselein. Rozen van pastic in een rode vaas, een blauwe bloem op zijn beker, de koffie is altijd warm. En kringen op het tafelkleed. Soms komt Nora binnen. Ze is wit…

Als een rivier zonder eind stroomt de massa door Met het hoofd naar beneden gaan we ervoor Veel te veel gepraat over nutteloze dingen We vergeten te leven, we denken in kringen We denken veel te veel, te moeilijk en te wenselijk We denken om te denken, misschien wel menselijk Ik neig vaak naar het onmenselijke, de zonnige kant Ik wil gewoon…

de zwarthemden marcheren niet meer hun brandstapels ontaarde boeken zijn begraven en het bloed op hun knuppels is geronnen als de korsten op ons hart jodensterren worden nauwelijks beklad vandaag de kampen zijn nog steeds musea toch wordt er stil verzet gevraagd niet op de muren niet op de daken niet luidkeels en ook niet duidelijk.…

Het huidige bestaan is een vals lied van schijn en wezen met een hoog gehalte aan huichelachtigheid. Niet Theo van Gogh – onnavolgbaar in provocerend onrust stoken en filmen – werd beestachtig vermoord, anderen bedreigd, het vrije woord koelbloedig de nek omgedraaid volgens sommigen die blijkbaar een alibi nodig hadden om hun frustraties…

bruid te zijn van het leven zwanger van verlangen naar recht en gerechtigheid klein en kwetsbaar wordt het geboren in een ogenblik van mededogen gemeenschap ------------------------------------------------- uit "tot leven geroepen" gedichtenbundel uitgegeven in eigen beheer www.aukjewijmagedichten.nl…

De virusaanval heeft zich ingezet en probeert met geweld mijn harde schijf via alle openstaande poorten aan te vallen. Maar ik zal mij verweren, vechten tegen de infectiebronnen: het ongenuanceerd geroddel van de straat. Ik hoop dat ik van deze wormen vrij blijf, het Trojaanse paard op tijd ontdek en immuun blijf voor het kwaad. Ik zal…

een volk dat in angst wil leven verdient meer dan schaamte en pijnen een volk dat de moed verliest zal uit zijn land verdwijnen…

wij zijn de mensen van het achteraf gelijk wij hebben het altijd al geweten niets gebeurt er of wij slaken kreten als: zie je wel wij staan niet meer paf wij zijn de beste stuurlui aan de wal wij hebben het altijd wel gevonden als anderen nog bij de ingang stonden voor onze achterafopinie staan we pal wij zijn de mensen met gezond verstand…