Hartenkreten

hartenkreet (nr. 13.069):

5 mei Het Nieuwe Vergeten

Zoals wij jaarlijks de gevallenen gedenken,
nog niet zo lang geleden, strijdend voor ons recht.
Europeanen die het land met bloed doordrenken.
Ons beminde voorvaderen gedwongen tot gevecht.

Nooit meer werd toen direct verkondigd,
Laten wij allen waken voor het kwaad.
Aan deze vrede mag niet meer worden gezondigd,
of was het misschien toch al te laat.

Generaties moesten leven met een beschadigd geweten.
De wereld om ons heen stond nu in brand.
Het werd gemakkelijker om onze oorlog te vergeten.
Het gebeurde nu toch in een ander land.

De helden uit die generatie blijken ook sterfelijk.
De dreigende onrust lijkt minder zwaar.
De vertelde verhalen lijken onwerkelijk.
Het nieuwe vergeten is oneindig breekbaar.

Nu vechten wij tegen nieuwe demonen.
Vallen mensen nog steeds strijdend over elkaar.
Kan oorlog zich stiekem ook in ons land vertonen,
geruisloos binnengeslopen en onherkenbaar.

Laat ons nooit vergeten van wie wij vrijheid erven.
De vrijheid om te leven zoals we willen.
Of zij er nu lang geleden of nú voor sterven,
gedreven door geloof en meningsverschillen.

Twee dagen hebben wij bepaald om te vieren en te rouwen,
maar vrije gedachten bepaalt ieder zijn leven.
Voor allen die ons hoop gaven om op te bouwen,
Kennen wij de verplichting om dát door te geven.