Alle inzendingen over valentijn

zoek de koelte bij valavond onder mijn luifel drink op het terras uit mijn glas het klaarste water nestel je zonder schroom in de holte van mijn hand schuif je kussen om vannacht te dromen tegen mijn duimmuis aan leun een beetje zomaar tegen me aan.…

met zachte hand ontrafel je de draden van het web dat ik spon je wilt mijn woorden als dromen te drogen hangen in de milde zon en na het drogen plooi je het bedlinnen voor de nacht die komt je kruipt lavendelblauw arglistig tussen het linnen om onzichtbaar mij te minnen.…

een klein intiem terras ludiek genesteld in een zomerplooi de tafeltjes vierkant een rondeel vol vuur de zon staat op één uur je voelt dat ik je kozen wil je oog zo klaar als water parelt in het fijngeslepen glas als uit het witte zand de zon een ooglens brandt zingt in je blik kristal.…

als je vanavond langs komt niet bellen kom maar binnen de deur staat op een kier geen ogenblik ogenblikkelijk ik wacht op je.…

de huivering nabij pijnlijk verkleumd staan zij in de gracht veldbloemen in alle pracht indachtig dat de mooiste bloem niet enkel in de gracht vaak op een vuilnisbelt op mijn bewondering wacht en als het dan nog regent op één mei jij schelt als een schalmei jij de regen aan je laarzen lapt ben je een distelvink voor mij.…

ik kijk omzichtig op je toe hoe om de hoeken van je oog de eerste kraaiepootjes zich devoot gaan nestelen ik laat je kijken in de spiegel van mijn tastend oog hoezeer ik je nog steeds om je aardigheid bewonder God zij dank je bent toch zo galant hoe scherp je ook in de spiegel naar de diepte van een rimpel loert je wordt niet ouder maar…

nooit schreef ik bij nacht zo rood een supplicatie op spiegelzilver zacht een verzoek om gratie nooit heb ik iemand zo onzeglijk liefgehad de uren van de nacht hebben wij opgebrand nog gloeit de sintel te onblusbaar na ik kus je zichtbaar door de spiegel heen als het vuur van timanfaya uit gestolde lava dat nooit meer nooit meer…

twee oorkussens voor ons hoofd zocht ik om vannacht te dromen ik vond ze in het groene mos onder de stilte van een beukenbos bladstil hangt het licht zacht lispelt de wind het groene dak koestert mild de rust van oeroude bomen wij liggen naast elkaar wachten tot de avond komt dromen voor de nacht heb ik voor je meegebracht een holte…

de dag ontpopte zich tot regenboog de avond stulpt al in de nacht het wonder is voor ons geluk bedacht ik laat je niet ontsnappen uit mijn oog na lange dagen samen als een droom jij bent de vlinder in de appelboom.…

grote ogen rond haren blond volle mond ogen zonnerond haren korenblond mond vol mond zo rond zo blond zo vol mond ogenrond okerblond kersenmond.…

Buiten vriest het waait het maar in mij in mijn buik in mijn hoofd is het lente zomer, een vlinderpretpark allemaal door jou het allergekste ik ben hetzelfde in jou in jouw buik in jouw hoofd twee mensen in elkaar op kilometers afstand wij zijn ons er eentje…

het sneeuwt alsof de ijstijden zouden kunnen herbeginnen ik vastzit in de sneeuw de wolven al hoor huilen in de kou ontdek ik mijn eigen poten, klauwen huil oewoe hoehoehoe naar de zilveren maan het knorren in de maag begint en het gemis aan warmte, volle maag wacht maar tot ik bij je ben…

Ze stuurde op de dag van valentijn een sms naar d'r vent licht erotisch getint gewoon omdat het gratis was. Het kwam nooit aan bij hem voor wie 't bedoeld was, maar degeen die hem ontving dacht er het zijne van belde naar de afzender en vroeg: is dat alles wat je droeg?…

Voor wie geen Valentijn kan vieren door rouw, verdriet of eenzaamheid, een woord, een roos om je te sieren en dat er iets je vreugd bereidt! Voor wie 't geen mooie dag zal heten door misverstand, door ruzie, pijn, dat jij toch ook heel diep mag weten dat iemand er voor jou wil zijn! Voor wie vandaag heel erg moet treuren omdat de liefste…

Bloedrood op witte dons, pijlen verspreid, veren dwarrelen kleurloos. Sluiper sloeg toe, geen genade in harde wintertijd, honger gestild. Cupido voorgoed gevallen.…

Klein knuffelbeest zacht en onbevangen, blijf je in mijn armen hangen. Ik koester je als geen een alsjeblieft blijf bij mij voor eeuwig, dan voel ik mij nooit alleen.…

Met jou, m'n lief, aan m'n zij is het leven een avontuur je maakt me vrolijk en blij we genieten bij maanlicht van een glas wijn gaan op in de natuur slenteren langs het strand je veegt 'n traan van m'n gezicht pakt liefdevol mijn hand ik aanbid je, wil de jouwe zijn als het even kon reisde ik met je mee naar de einder, naar de zon ik blijf…

Mijn liefde ligt nog ingepakt in een prachtig rood hart van satijn Ooit zal mijn liefde worden geopend door wie weet mijn geheime valentijn… Anoniem stuur ik je een hartenkreet laat mijn heimelijkheid hierin raden Het verlangen om mijzelf te openbaren is vurig maar wankelt om mijzelf te verraden… Je bent mijn muze, een heerlijk liefdesgedicht…

Jouw naam droom ik in letters al zwevend door mijn hoofd spelen ze een lijnenspel dat de vorm van een hart belooft Daarín droom ik dan letters al dansend op de maat vormen ze een tweede hart dat met liefde mijn naam verraadt…

Eindelijk heb ik je dan gevonden ik denk aan jou, ieder moment Je bent als door de hemel gezonden het lijkt wel alsof ik je altijd al heb gekend Maar ik ken je nu nog maar een paar weken en ik weet, jij bent de enige voor mij De manier waarop je ogen naar me keken, zette alle andere gedachten opzij Uit velen heb je mij gekozen en ik wil je…

Laten we fabelen in de luwte van een fantasie kom en dans mee op de maan of op de sterren die ik zie grijp mijn uitgestoken handen lach en spring op de rand van de nacht spring in de leegte van het avontuur dat op ons wacht roei naar het eiland van plezier geef je over aan je zinnen verwonder je niet over dit geluk kom dans en lach…

regenboogmeisje is er weer fladdert al weer in't rond meiske flirt van haar gezond ogend teer op zoek naar heer nu nog blauw/paars/groen/geel mocht er twijfel zijn gerezen ze maakte meteen een antithese scharrel lonkt heel naar veel men ziet heren als paddestoelen rijzen bij avond met hete smoelen geraakt door haar zinlijk vertier…

14 februari 2006 staat in het teken van Valentijn, zoals elk jaar, staat de liefde alsook de bijbehorende hartjes centraal, zeg maar, net als 5 december en de Kerst een terugkerend fenomeen, daar kan geen enkel verliefd persoon omheen. Rode rozen, verliefde blikken, intieme dineetjes een ansichtkaart of een hamburger bij de Mac, op 14 februari…

Heel lang geleden heb ik jou bedacht zo had ik altijd iets waar ik naartoe kon leven en toen jij zei hier ben ik was ik niet verbaasd je was precies zoals ik had verwacht maar nu pas weet ik dat ik je niet verzonnen heb…

Als ik kon toveren zou ik mezelf veranderen in een Valentijnskaart en me bij jou laten bezorgen ik zal op je deurmat wachten tot je thuiskomt van je werk en mij vol verwondering opneemt ik zal je vingers voelen op de randen van mijn zijn en de blijdschap in je ogen zien ik zal kunnen horen hoe je hart klopt als je mij zachtjes tegen…

Ik had er echt heel erg op zitten hopen dat ik eergisteren met Valentijn nu eens bij de gelukkigen zou zijn, ik stond er met mijn hele hart voor open. De postbode liep door terwijl ik wachtte waarbij de kerel zelfs geniepig lachtte.…

Elke schoonheid die mijn oogopslag in laan, op dreef of elders kruist maakt dat mijn vurig passie bruist omdat ik nooit iets mooiers zag Als een lieve lach op een druilend dag die zich zeldzaam tegen grijzen druist als schrijdend stel dat statig huist eeuwig stil mijn pad flaneren mag elke ronding ontwaakt een wild gelag deinen innig aan…

Al dagen was ik aan het dromen, over wat er in zou staan. Zou je me meteen de liefde gaan verklaren, of een uitnodiging om naar de film te gaan? Ik wist: dat kaartje ging er komen, want interesse had je wel in mij; Die veelzeggende blik vier weken geleden bij bakker Joosten in de rij. Ik stond vanmorgen al voor de wekker naast mijn bed,…

Woorden die als vanzelf lijken te vallen onzichtbaar voor ogen maar trillend voelbaar voor een hart dat met het energiek van een slagwerk zich een weg baant naar het uiteindelijke paradijs waar jij in een stilleven onder jasmijnbloesem een regenboog borduurt en in weerschijn van zon en maan een bloemenlichtzee werpt over een lenteaquarel van…

’t Is Valentijnsdag, voldoende reden om vrienden en vooral vriendinnen te eren, bij deze! Helaas schoot ik in de loop der jaren wat het beminnen betreft tekort, al is de huwelijkse staat mij niet alleen ten deel ge-, maar ook ten dele goed bevallen. Toch zou ik uit het rijke herinneren een eregalerij willen maken voor allen die het begrip…