Alle inzendingen over verdriet

Vergeef me dat ik loop te lijden maar ik voel nog steeds de pijn afgescheurd van ons leven weggerukt uit mijn zijn leegte het missen achtergelaten het niet weten waar ze zijn in het toen of in het heden als in vertraagde beelden gaat het leven voort wordt ik ooit nog eens de vader of is dat gevoel voorgoed vermoord…

Weg, gewoon verdwenen. Alles achter gelaten, jij nam de benen. Laf, dat vind ik er van. Ons leven overhoop, zeker voor je kroost. Maar we zijn er niet aan onderdoor gegaan, We zijn er weer boven op, vergeven je besluit. Terug naar je vaderland, je wou weer naar huis. Nu heb je niet gevonden wat je zocht,…

Misschien denk je aan me. Ik zie je kijken, Maar kijk je wel naar mij? Niemand ziet me staan, Het lijkt of ik alleen ben. Maar eigenlijk weet ik, Dat er meerdere mensen zijn. Kan niemand mij het gevoel geven, Dat ik iemand ben. Iets kan. Want iedereen geeft me het gevoel, Dat ik niks ben, Niks kan. Maar... Ik kan iets, Ik ga in me zelf…

Mooie gevoelens ik heb ze opgeborgen in een la met een slot. Daarin ligt alles wat kostbaar was, eens zo mooi maar nu kapot. Brokstukken van een zomer oneindig mooi en héél intens. Mijn ongetemde liefde voor jou overschreed ècht iedere grens. Maar nu stopt mijn droom, het wensen en het smeken... Het is op, ik ben kapot mijn…

het is zo vol rust en harmonie hier op ons stille hof dat men elkaar verwijtend aanblikt bij een morsdode spreeuw zonder aanwijsbare reden zo maar om de hoek midden op de stoep mevrouw de leeuw-van schie zei bij ons in de bocht wordt altijd zacht gereden het is ook te ver gezocht een hardrijder die zijn auto verlaat voor midden op de…

Ik wist me geen raad, had geen benul En droogde op Als een woestijn Die ene druppel Vond ik niet Leven dat verdort Door het ontbreken van liefdesduppels Weggeblazen door de wind Het steken van de cactus Als sporadische liefde Van harde woorden Vele woestijnen Waren ooit zeer vruchtbaar Wachtend op die ene druppel…

Jouw stilte laat zich soms zo horen dat ik mijn oren er voor sluit Als jij jouw pijn verwoordt zo zonder woorden sluip ik stil de kamer uit Daar elk woord door mij gesproken door jouw geluidswal wordt gestuit.…

Het lijkt wel of ik moe ben gestreden, toen ik je opgaf, op die ene dag... voelde me op dat moment wel even tevreden, maar 't blijkt uiteindelijk een harde tegenslag... Het lijkt wel heel lang geleden... het was misschien een warme herfstdag, dat jouw vlinders ineens overleden, en jij je zomaar overgaf aan hun sterfdag.... Het…

Ik snoer je tranen vast Verscheur de last Ik druk op je schouders. Scheld je uit Laat je bloeden Bemin je woede Je grijpt me vast En trekt en drukt Je schiet me leeg Doorzeeft mijn lijf Maar zelfs bebloed zal ik wachten Zelfs dood sla ik mijn armen open En mijn ogen op.…

Je zei ja Maar bedoelde nee Je zei rood Maar bedoelde blauw Je lachte Maar ’k wist niet waarom Je toonde begrip Maar in wie? In wat? Je deed alsof Maar was zo onecht Ik kan niet wachten Op de waarheid Het heeft mij veel te lang geduurd Jouw onoprechtheid Jouw toneel Veel meer kan ik echt niet hebben Ik vind Je moet maar beter blijven…

Draag mijn dierbare doden voor u uit Draag mij in de schemering Van't alledaags bestaan Draag mij, als ik dans in licht en schaduw van voorgoed verloren jaren Wij zien malkander terug Boven het water, op de brug Wie weet waarheen de wolken waaien? Het Leven is een lange omweg naar de dood....…

Tussen de woorden die niet van jouw lippen komen lees ik de zinnen die niet gezegd hoeven worden zie in jouw ogen de sprekende beelden en weet de tranen die niet vloeien.…

de treurnis om een miskenning wordt druppelsgewijze bedekt. na een mislukte oogst wordt met geloken ogen de muziek op deze woorden doorgewezen naar een kies; hoelang zal het nog duren in deze onbepaalde ruimte zonder enig benul, onbezonnen, ondoordacht, zelfs niet doenlijk of uitvoerbaar doch te zwaar om te dragen…

Hand in hand Met een ondergaande zon Lopen we op het strand Geen mensen om ons heen Behalve het zachte zand en de zee Zijn we niet helemaal alleen. Ik loop in de zee Jij blijft staan Je gaat niet mee Ik duik naar beneden en lach Dat ging wel over Toen ik je niet meer zag Ik zat vast met mijn voet en kwam niet meer boven. Mijn adem hield…

Soms zo'n moment.. Dat niks goed kan gaan.. Alles gaat mis.. En je haat de hele wereld.. Je haat degene die weg is gegaan.. Je haat het gemis, de leegte, die altijd zal blijven.. Je haat de dingen die nu zonder hem moeten.. Je haat degene die er nu voor in de plaats is gekomen.. Je haat het dat anderen zeggen dat je het zo niet mag zien…

Een probleem deed alles keren de tijd zal het allemaal leren of het goed zal komen en we weer in elkaars hartje wonen.…

Het boetekleed dat je mij toewierp om de wonden die jij toebracht te bedekken kon niet verhullen de poel van verdriet waarin jij hulpeloos stond te wachten ik had geen wang meer om toe te keren.…

~~~ voor mij was je goud totdat je verbleekte als een blad aan een boom natuurlijkerwijze verdraaid doch elke schilfer blijft gekoesterd ~~~…

Hard doe ik mijn best Geen traan te laten vallen Maar tegengaan lukt mij niet En dus komen die tranen, tientallen Om te uiten Waar ik de woorden niet voor vind Laat ik ze maar vloeien En huil ik als een kind Nooit had ik verwacht Dat dit mij pijn zou doen Omdat ik mijn ogen open En niet meer wil zijn als toen Niet wil zijn zoals ik…

je bent maar een ding een gebruiksvoorwerp niet meer nodig weggezet weggestopt, vergeten soms word je zelfs weggesmeten dan weer uit het vuil gehaald afgesopt opgepoetst je bent weer nodig misschien maar voor heel even ja je bent weer goed tot zolang het duurt zo gaat het al mijn leven…

Ik hoor de deurbel bellen Dáár gaat de telefoon Van mij geen enkele reactie Ik negeer het soms gewoon 'k Wil niets meer van je weten Niet via brief Of via mail Alleen al de gedachte Is mij al vaak te veel Je hebt mij laten stikken 't Is een vreselijk gevoel Wat jij met mij gedaan hebt Diende geen enkel doel 'k Probeerde te begrijpen…

Mijn tranen zul je niet meer zien, mijn snikken niet meer horen Mijn schokkende schouders, zijn niet meer zichtbaar voor jou. Mijn verdriet, mijn ellende, je zult het niet meer meemaken Ik zal je nooit meer in vertrouwen willen nemen. Als een mens liegt, is dat vervelend, maar begrijpelijk blijkbaar, als een mens de waarheid vertelt…

Toen we jou gedachten jij ons koningskind, verdronken in de rivier der stilte, restten ons enkel bittere tranen en een droom vol nachtbloemen Want je sliep al zolang En de roep van het leven kon je niet meer wekken Helaas Je rustte eindeloos mooi met gesloten ogen En in onze herinnering klonk je lied zo kristalhelder zo bronnenklaar…

Als in een flits, Naakte gevoelens, Levenloze geluiden door mijn raam, Sta ik, niet besmet door faam Mijn innerlijk uit te stoten. Aan, uit, doorgelopen. Mij treft geen blaam, maar ik houd 't binnen. Alles rood, soms oranje, Leven zonder franje - - daar kan een scherm niks aan veranderen.…

het was in dit meer dit water waarin haar zoon van acht verdronken was het water lag stil windstil vogels eerbiedig zacht aan de grote waterplas een bloem voor de derde keer ze boog voorover en spiegelde zichzelf een traan viel te water om haar zoon van elf die wegdreef in rimpels met een bloem naar het stille later ( met dit…

van mijn kalenderjaar rest na een verschrikkeld jaar slechts een sterfdag een dag dat minuten opgaan in het nu dat ik je opbel om je weer eens te zien toen je zichtbaar laat was voor je pianoles om leven zijn geluid en inhoud weer te geven botsend jammer dat haar adem verkeert in mijn doodse stilte…

(lied op de melodie van Puff the magic dragon) lees het stille later, een boek voor iedereen het speelt zich af bij 't water, hij liep er zomaar heen hij was op zoek naar zijn vader die naar de hemel was zo vertelde zijn moeder, toen hij jarig was vele jaren later, zat zijn moeder aan de kant het water aan haar voeten, een bloem in haar hand…

dobber staat wurmpie aan de haak happen ho maar knipoog gebruiksklaar lekker ding op straat de draak wordt gestoken zakdoek gewassen dame vol leed betraand klap voor den kop bak vol leut hagerin lacht slap lambiek pineut binnenkomer ja contactsleuteltje in de olie grafstilte valt hoorn op de haak keel steeds doorgesmeerd…

Een verwachting is iets wat jij creeërt vanuit je gevoel en verlangen Als het tegenvalt is dat vervelend maar laat je daar niet door vangen Stel je verwachtingen bij misschien teleurstellingen kun je vermijden Door minder van iets te verwachten zul je er dan minder onder lijden Des te hoger je jezelf laat stijgen des te dieper is daarna…

Ik schrijf deze brief omdat ik van je hou, En je niet kwijt wil. Nu dat je weg bent, dat je naar haar bent, Heb ik geen hoop meer, Geen moed meer, Geen kracht meer, Door jou krijg ik weer kracht, Door jou krijg ik weer hoop, Door jou krijg ik weer moed, Daarom schrijf ik deze brief...…