Netgedichten

netgedicht (nr. 19.465):

Vlinderzang

vrees omklemt je trillend hart
benauwt je tere longen
snakkend naar verlichte lucht
ruimte waar nog wordt gezongen

gekrenkt jouw ijle wonderwezen
bestemt verdriet je fijne lied
klinkt enkel nog de jammerklacht
van hopeloos vermoeid gezucht

kom laat je krachten warmen
met luisterwoorden in mijn macht
jouw verzwakte klanken sterken

bewerk ze tot een vlinderzang
dat hemelhoge tonen brengend
het aardse leed verzacht