Netgedichten

netgedicht (nr. 19.099):

bewaarzucht

in het museum van het verloren geluk
daar hangen ze geordend op grootte...

de gebroken harten in soorten en maten
beschikbaar gesteld door gedupeerden
die zich er geen raad meer mee wisten

daarnaast een vitrine ruim voorzien
van tedere woorden die destijds oren
hebben gestreeld en verwachtingen gewekt

in het diepe bassin vol bittere tranen
zwemt nog een eenzame goudvis
als symbool voor het verdriet
om de verloren momenten van geluk