Alle inzendingen over actualiteit

Is het tij te keren door ons te vaccineren door de intimiteit te weren? Of moeten we leren minder te consumeren minder te begeren de bio industrie af te zweren minder winsten uit te keren aan wellustiger heren Gelijkwaardigheid te waarderen en de natuur te eren. Laten we daarvoor demonstreren…

Er valt in dit land heel wat te lekken En ook al is die mentaliteit om te grienen voor Unilever en Tena is nog veel te verdienen de verhoogde winstbelasting zal hen niet nekken In plaats van mondkapjes aan te vragen kan men hier beter luiers voor de mond gaan dragen…

nooit heb jij jezelf verwond aan de scherpe contrasten van het licht altijd waren er zachte filters uit de veelheid van jouw emoties die scherpte rondden jij die altijd binding had met degene die in het donker gevangen zat zonder enig perspectief jij die wars was van alle schijnwerpers en toch je boodschap van liefde en gelijkheid…

Vakantiegangers zijn in rep en roer Wie staat er straks nog op de lange latten Wie kan er après-ski een biertje vatten Het virusmonster ligt weer op de loer Al komt u met de lift straks boven aan Het zal daarna geheid bergafwaarts gaan…

er was altijd een dwarrel licht waar jij ook ging sprankels in je ogen zonden kleine lichtbogen nog klonk er geen muziek maar de ritmiek was onmiskenbaar jij en de lichtende sterrensluier rond je hoofd het was magie die zorgde dat de werkelijkheid verschoot ongemerkt deelde jij een warme energie het stukje blijdschap…

het is zo gemakkelijk een mening te ventileren over wat hij mogelijk fout doet die de Jonge zoals: man was toch eerder met maatregelen begonnen dan hadden we problemen kunnen weren en tijd gewonnen maar toch zou ik niet graag in z’n schoenen staan want zoals altijd zouden zij het allemaal anders hebben gedaan de niet in beeld zijnde…

Ahasveros was De Wandelaar De jood, van wie ik het verhaal nog mis Maar godzijdank komt Adriaan van Dis Nu met een gratis OB-exemplaar…

ik zou geloof ik wel van iedereen kunnen houden elk mens heeft vast een stukje vertrouwen dat hij zou kunnen delen maar het totaal van al die stukjes bij elkaar vormen nog steeds geen paar daar is iets speciaals voor nodig het unieke dat je niet bij anderen vindt dat aparte heeft een kostbaar iets voor beiden op een buitengewone…

jij had de mensen in jouw ban met een geweldige performance op de bühne van de zaal jij wiegde oceanen liefjes in slaap deed knapen van golven wit krullen om jou maar te volgen zacht sliste water langs denkbeeldige rotsen die met hun trotse aanwezigheid de aanlanding koesterden nog sta jij daar armen bezwerend ogen op de…

Ik ben in mijn boshut en luister. Vele geluiden hoor ik hier, die me niet deren kunnen. Gedachten denk ik nu, die vanzelf arriveren. Straks weer gaan. Niets hoef ik hier te doen, dan alleen maar bestaan. Niets hoef ik te verklaren. Niets dan alleen te hopen, dat ik later op mag staan. Ik ben in mijn boshut en ben.…

de lach op je gezicht wist wie er kraakte op de trap jij had een uitstekend gehoor voor alles dat leven bezat en ooit beweging was jouw nonchalante streling over de stenen van de muur vertelde van vele jaren vol avontuur door jeugdigen die zo het volwassen traceerden waar jij alles alleen deelde kreeg jij op tal van manieren…

Wat dichtbij gewoon bijzonder is, kun je ver van huis niet vinden. Hier, vind je duurzaamheid. Maar ook gezelligheid. Hier voel je je uit. Maar ook thuis. Bijzonder is hier heel normaal. In Het Lokaal van Amersfoort.…

vingers spitsten en je handen wezen naar wat jij met weerlichtende bliksem in talloze kleuren geschreven had ondanks je angst voor het onverwachte opende jij je hart voor deze manifestatie van geweldige natuurkrachten dolde het aardse in vuur en vlam met een rollende donder weerstond regen en wind met een lief en…

De dagen rijgen zich aaneen, met steeds dezelfde rituelen. Ik voel me als een kuddedier. Een beetje opgejaagd door mensen die voor helper spelen. Zij rijgen met minuten en iedere minuut dat is er een. Ik sukkel maar wat mee, dankbaar voor elk gebaar. En volg maar heel gedwee. Ik glimlach maar een beetje over hun bedrijvigheid. Want ik…

we zijn wat we eten wat we zeggen wat we denken te zijn doen niet doen denken maar niet zeggen we zijn wat we niet weten we zijn wat we vergeten we zijn de stoel waar we in zitten het bed waar we in liggen we zijn overgeleverd aan lot en toeval en zijn deskundig of niet of weten niet beter acteren als afgekeurde amateurs een…

ongemerkt polariseerde haast en stress tot ongecontroleerd agressief gedrag het duurde tijden voordat naweeën en stemmingen hun delicate remmingen onder controle hadden wij zijn toen gaan kerken met gezang kaarsen walmend stil genietend zingen op eeuwenoude zerken mantra’s van gebed in al zijn opstijgingen langs gewelfhoge…

Hij is zo mooi vandaag, heb je de regenboog gezien? hij is het teken van dat God is bovendien Hij Die zijn stempel op ons heeft gedrukt en zet zodat wij aan Hem blijven denken en Zijn wet dat Hij maakte wat zwak en sterk is, voor elkaar en Hij noemde hen man en vrouw en dat is waar Wat leugen is, hoe heeft zij altijd aan haar kant wat recht…

ik zag hoe jij straalde wist hoe je wangen het warme rood uit je hart haalden in het bloeien van je ziel altijd sprankelden al je ogen het was hun gift om ieder alle goeds te beloven in ontmoetende blik jij had niet zomaar een gezicht door het curiosum van extremen waar liefde en het gemene dezelfde genen deelden juist in het…

jammer van die tijd HET dat verloren gaat echt coronaprotesten denkend wij staan in het volste recht politiemensen trachten respectvol de wet te handhaven voelend onze plicht ook militairen zetten zich in met vol gewicht wie het hardst lacht om dit alles denk graag even mee ja de criminelen breken waarschijnlijk…

in de tijd die ons rest rest ons niets anders meer dan te zijn daar waar we waren gebleven met de ziel die er altijd is en nooit zal verdwijnen want de kracht van leven is voor een ieder van tijdelijke aard en meestal niet zonder gebreken en dat anderen koeien in de sloot zien staan die er niet zijn is hun probleem niet het…

ik wist dat jij kon vliegen kleine stukjes omhoog en soms vooruit dat het leek alsof jij verder schoof ik heb de grootste twijfels als ik jou zo bezig zie er gebeuren te vaak vreemde zaken en erover liegen kan jij niet woorden als magie en mystiek krijgen in jouw ogen steeds een andere lading mee in vooral door mij niet goed…

Onbewust bewust worden is bewust onbewust zijn maakt geen verschil wat maakt wie wie maakt wat wat is onzin onbestaan bestaan datdit ditdat dicht open nee ja .. .…

nog zijn wij steeds voor het leven gevlucht als de lucht te dichtbij kwam gingen wij terug in ons autistisch ritme ver van creativiteit en je laten verrassen wij verafgoodden liefde die ons ten deel was gevallen maar hebben haar geen huis en haard gegund omdat wij de kunst van bestaan in onvoorwaardelijk gaan nog niet bij ons…

De ooit zo mooie wereldbol, Vol liefde en culturen, Verliest langzaamaan zijn mooie glans, emoties die verzuren. Discussies worden feller, de wereld die verhardt. Zoveel verschil van meningen, Men raakt stuurloos en verward. Verschil dat maakt de mensen juist mooi en zo uniek. Sta open voor een ander, ga niet voorbij aan de ethiek.…

kleine drupjes regen bewegen langs je wimpers voorzichtig glijdend op je wang en neus waar glinster zijn spoor trekt is huid niet ontdekt nog boffen voorhoofd en ogen met eigen bogen boven deze kleine watervallen strepen wenkbrauwen een lichtende zon kaatst kleuren naar overal pas als jij de haren schudt groepeert zich…

Wat is er eenvoudiger, dan gewoonweg zijn. Niet te hoeven worden. Alleen maar laten. Niet te hoeven denken. Alleen maar kijken, in het rond. Alleen maar voelen, wat je voelt. Wat is het moeilijk, om niet nu te zijn. ?…

hiv, drugs en ziektes hoefden nooit aan werkgevers gemeld die gezonde privacy is wat in de Nederlandse wet voor alles geldt nu de werkgevers worden gestimuleerd dat te doorbreken kan de toekomst van Nederland worden voorspeld onze privacy wordt met geweld geschonden onze vrijheden worden met chantage ingebonden angst werd gezaaid om vlot volgzaamheid…

Zoals bladeren vallen in het bos laten wij de toekomst los De zandloper van het leven loopt leeg eens ‘t einde in zicht Als ons hart en handen beven doet de dood onze ogen dicht Er is nog tijd er zijn nog dagen en warme armen om ons heen En vooraleer we stil vervagen enkel een naam nog op een steen houden we het leven vast Zijn we op aarde…

de ijskap smelt - oceanen lopen over en met immense kracht slaan zeeën kolkend over landen die verdwijnen in de diepte waar ze reddeloos ten onder gaan in eeuwigdurend donkerzwarte nacht Orkanen gieren hongerig door de straten en blazen duizend jaren van hun sokkel in één simpele ademtocht ze leren ons het vals belang van veel vergaren…

ik stapte maar kwam niet vooruit zwoegend ging mijn adem en de armen wiekten in een poging tot balans afgronden gaapten hun donkere gaten met overhangend talud benen trilden en sprankjes hoop waren vervlogen ooit gingen wij met zon de ochtend in het vredige ontwaken op paden die wij zelfs nog mochten smaken in alle rust…