Alle inzendingen over overig

Op de dag toen van drie negens werd ik gevloerd Die maand september opeens voor het leven gedoemd De bomen kleurden al reeds licht teken van herfst 27 september 1990 vergeet 'k nooit en te nimmer Daar toen mijn leven, boem!, opeens explodeerde Mijn liefde voor de medemens vulde toen dat gat Zij scheurde haar gelijk, direct droogde…

tast teder naar verloren woorden roffel razend op de trommels blaas leven in een dode taal wijs woedend naar de witte wolken schreeuw je schor vanaf de daken zing je ziel uit je lijf…

Ik leef, iedere dag en nacht Ik slaap, enkele uren van de nacht Ik eet, wanneer ik trek heb Ik drink, wanneer ik dorst heb Ik werk, niet zoals ik zou willen Ik geniet, te weinig kan veel meer Ik waak, teveel Ik zorg, zoveel als ik kan Ik zeur, soms ook teveel Ik hou van mijn dierbaren Ik verfoei, het geleuter en gemekker van de mens Ik haat…

getekend vanuit het ruimteschip de dijk, landingstrip ruig nu stil voorbij de wil geen zee meer…

Jij sloeg bruggen over de Amstel en sleep parels van pleinen Slenterend door grauwe straten voel ik onvoorwaardelijk geluk Elke klinker kennende zal ik toch gaarne in jou verdwalen Trekt aan mij als een magneet en heelt al mijn wonden Zoveel moeten zoeken maar immer gevonden Liefde kwam en liefde ging jouw warme jas telkens gevoeld…

er is een teveel aan strepen de willekeurige die werkelijk niets om het lijf hebben maar er zijn ook strepen die je beletten verder te gaan die je dwingen bij te sturen die je teleurstellen zoals de streep door de rekening bijvoorbeeld of strepen die je iets willen leren en dan hebben we vanzelfsprekend de streep als finishlijn daar…

Zo staan we wel eens hand uit hand tegen de rand van de stoep beide op zoek naar een ander. Zo lopen we elkaar misschien wel dagelijks voorbij zonder te zien of te weten wie we zijn.…

Jou laatste stappen, aarzelend dog te zeerste gewaag, herhaal die ritme van die eerste: hoewel nie juis volkome onbesuisd geskied jou voortgang meestal uit die vuis, dit toon onafgerond, iets wat geen ag slaan op sisteem of pas by elke dag. In jou bewoë wankeling word dit weer 'n zaak van noodzaak om te balanseer. ------------------…

Haar zilte onverschilligheid dwaalt passief over een dor maïsveld Haar zachte zoete lippen blazen frasen en gewogen woorden Stuurloos als een wimpel voelt zij aangename leegte en zoekt naar stilte Plotseling met een windvlaag van verbijstering daalt zij zelfverzekerd treden af Haar silhouet tekent mooi af in de mist Prachtige contouren…

Vleiende woorden indrukwekkend verhaal in vol van beloften omfloerste taal Een gouden troon rozen en gedichten vereerd, geliefd, gedoemd te zwichten Ik hou van jou zo makkelijk en los gezegd, gefluisterd, als door een vos Vol verleiding nemende handen de vrije wil, voorgoed aan banden Geworden tot iemands eigendom de gesel van…

denkend aan de stilte en de rust in m'n hoofd ervaar ik soms wat kilte zoals een slang langs m 'n ruggengraat in een korte koude voorbij schiet de rilling doet me bewegen onwillekeurige bewegingen waarvan er geen een herkenbaar is als zijnde een eigen gemotiveerde wel doordachte daad zie 't als een ongevraagde gunst of een stille hint…

Weglopen is zware kost Het is het in galop zijn Duidelijk en neonlicht Aan de muur Als reclame Niemandsland komt vandaag Erg van pas…

hout splijt tot in de vezels onder het ritme van de bijl bezwijken ringen van de tijd in ferme slagen zwellen spieren op en bundelen de kracht een laatste slag wordt toegebracht ruisend valt de bladerkroon haardhout wordt in vlam gezet en in de bedstee droomt een koortsig kind van vuur, van toortsen aan de…

Dwalen, eeuwig zwervend al lijkt al, 't oneindig vlak Toch zoeken, hoop dervend als varend op het zinkend wrak en dan op land, geen zicht verwervend maar voor 't besef, de moed te zwak...…

tijdens een zoektocht naar warmte heb ik de tederheid gevonden nooit gedacht dat ik iets zou vinden en dan tóch zomaar op een doodgewone doordeweekse dag ergens in november terwijl de melancholie van een herfstdag op de loer ligt heb ik gevonden waar ik eigenlijk niet naar heb gezocht…

Ik rook mijn sigaar en zie wolken van rook opstijgen. Ik rook aandachtig en besef, dat rook oplossen kan. Nutteloze problemen. Fossiele hersenspinsels. Zoals rook oplost in niets. Rook kalmeert.…

zelfs met haren wild in de war naakt als de dag waarop ze is geboren… blijft ze een dame een avond uit in een zomerjurkje zo lief. zeker geen duur merk puur en vrouwelijk is ze….een dame de mannen, zwermen om haar heen bedelend om een dans ze glimlacht , haar blik gericht op mij ik ? je man.. trots, blij een dame…..de mijne…

om weerstand te bieden aan de tijd die zó snel aan me voorbijgaat schrijf ik een gedicht omdat ik weet dat een gedicht verplicht tot woordgebruik werken met woorden kan vermoeiend zijn waren het niet dat een gedicht ook verlicht en juist dat is het mooie van de poëzie want soms moet je kiezen tussen geluk en vierendelen nou ja…

De dikste kloostermuren zijn bezeten En spitsen de oren naar ons veil rumoer, Ik ben op u, gij zijt op mij gebeten. Ik ben de duivel, en gij zijt zijn moer! Mijn liefde heb ik aan uw val gemeten. Ik sla de maat voor een soldatenhoer. De dikste kloostermuren zijn bezeten En spuwen kruis en krans en kralensnoer. Hoe vaak hebt gij mij ‘t zangersfeest…

het haantje op de toren vangt de zon en kraait victorie het dorp glimlacht…

Hier sluit ik dit hoofdstuk af een deel van mijn leven heb ik eraan gewijd dat wordt nu verleden tijd het is als de laatste dans op het feest nog één wals dan is het genoeg geweest.…

wie ik ben is zeker niet altijd te vinden in wat ik schrijf wat ik schrijf kan ik best beleefd hebben of ook niet ik kruip even graag in de huid van een man als in die van een vrouw of een kind als iemand van het toneel het gaat toch om gevoelens die ik losmaak dat is ten minste vaak mijn streven of ook niet het is maar…

Onzichtbaar gedicht Verschijnt in het licht Poëzie uit hogere hand Komt uit jou handen tot stand…

Ik heb het wel gehad en volg eens een geheel ander pad heb veel bereikt en ben tot de slotsom gekomen dat niets is wat het lijkt je kunt wel blijven dromen maar het leidt nergens toe, dat lijkt een treurige conclusie vooral daar ik overal de zon in zie maar dromen komen spontaan en wijzen mij een weg waarvan ik zeg hij is mooi en goed…

Kijk hem bezig mijn grote vent nog altijd even fanatiek ik volg hem waar ik kan voor mij is hij uniek Kijk hem bezig mijn enige zoon nog altijd gedreven waar haalt hij het vandaan nu al 32 jaar in mijn leven Kijk hem bezig, mijn lieve schat vol bewondering neem ik zijn onaflaatbare inzet waar niet de makkelijkste vaak maar ontegenzeggelijk…

strikt genomen is een hoofddoek ook een belediging voor alle mannen die gewoon als mens met vrouwen willen omgaan en anders in elk geval een motie van wantrouwen…

niets zo mooi als je stem die fluistert liefste, liefste zo sterk , zo krachtig zoals jij zelf. mijn baken in de nacht mijn man die niet twijfelt aan ons die ik ongeremd lief kan hebben in de storm van alledag…

Nachtvlinder fladderend doelgericht naar ieder straaltje licht vannacht. O nachtvlinder, jij lichtvinder toch fladder je nooit naar de stralende dag. Goudzoeker dolend in de nacht de duisternis die wacht op jou. Waarheen jou je zoektocht ook brengt er is geluk dat wenkt iemand die liefde schenkt nachtvlinder, aan jou.…

De lamp brandt aan de andere kant ook hier is het nog licht want nodig voor dit gedicht daar wordt alleen gelezen dezelfde woorden in wezen maar een ander verhaal twee helften zonder totaal…

in de ijskelder verzaagt hij gruwelijk, grote ijsblokken tot wonderlijke leguanen en zeeschildpadden het ijs, verhard verzet, te trots om neer te gaan, geeft zich verbeten over aan de verbeelding verstilde fauna van spookachtige, melancholieke schoonheid ontvouwing van het verhaal buiten stroomt het overweldigende, onophoudelijke…