inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 50.127):

Amsterdam

Jij sloeg bruggen over de Amstel
en sleep parels van pleinen
Slenterend door grauwe straten
voel ik onvoorwaardelijk geluk

Elke klinker kennende
zal ik toch gaarne in jou verdwalen
Trekt aan mij als een magneet
en heelt al mijn wonden

Zoveel moeten zoeken
maar immer gevonden
Liefde kwam en liefde ging
jouw warme jas telkens gevoeld

Sprakeloos ervaar ik rust
mijn stad op marmeren palen
Ik spreid mijn vleugels
En bedek jou met een deken

van oneindige liefde
ja van oneindige liefde


Zie ook: http://dobbeljoe.webklik.nl

Schrijver: Willeke Tjassens, 6 december 2013


Geplaatst in de categorie: overig

3.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 292

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
hans_
Datum:
7 december 2013
Email:
hrauchsimpc.nl
Amsterdam laat mij met zijn kreten, zijn tongval en
tweestemmigheid telkens weer weten, hoe
prachtig het daar is met een humor
die altijd mee fietst.
Mooi Willeke.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)