Amsterdam
Jij sloeg bruggen over de Amstel
en sleep parels van pleinen
Slenterend door grauwe straten
voel ik onvoorwaardelijk geluk
Elke klinker kennende
zal ik toch gaarne in jou verdwalen
Trekt aan mij als een magneet
en heelt al mijn wonden
Zoveel moeten zoeken
maar immer gevonden
Liefde kwam en liefde ging
jouw warme jas telkens gevoeld
Sprakeloos ervaar ik rust
mijn stad op marmeren palen
Ik spreid mijn vleugels
En bedek jou met een deken
van oneindige liefde
ja van oneindige liefde
Zie ook: http://dobbeljoe.webklik.nl
Schrijver: Willeke Tjassens, 6 december 2013
Geplaatst in de categorie: overig
tweestemmigheid telkens weer weten, hoe
prachtig het daar is met een humor
die altijd mee fietst.
Mooi Willeke.