Alle inzendingen over verdriet

soms kent mijn hoop slechts sporen in zuigend modder getrokken mij vergaat dan de moed het licht uit de nacht te lokken als de duivel mij overmant en ik niet kan dreggen in tranen van overvloed daar mijn verstaan is gestrand en ik mij onkundig weet de schaduwrijke overstroming te weerleggen…

Verdriet, hoewel gedeeld, alleen beleefd. Zwart, als een vacuum, leeg maar ‘t meest berucht in hoofd en lijf, verlicht slechts door een zucht, die druk, de pijn reeds lang voorbijgestreefd. De alcohol verlicht, maar toch ze heeft geen invloed op de snelheid van de tijd en elk moment blijkt steeds een helse strijd totdat mijn troeb’le geest…

Sneeuw valt uit een loodgrijze hemel vlokken knisperen bedekken wat is geweest joelende kinderstemmen overstemmen pijn verbergen een zoet verlangen voetsporen op een maagdelijk tapijt trekken een nieuw begin…

onder vrienden bij familie klussers in hun kloffie op radio en televisie openbare gelegenheden in de kerk tijdens gebeden zo maar bij een bakkie koffie op fietsen en krantenfoto’s in dagcafé’s cafetaria’s politie en vrachtauto’s chinezen en pizzeria’s op wegen bij stoplichten overal droeve gezichten alom nog door ieder getreurd de velden…

Kijkend naar een waas van herinneringen De paniek raast in mijn keel Tranen stromen door mijn lichaam Elk gevoel is er een teveel Eerst, eerder, nu en morgen Lijken verstrengeld tot een moment Onduidelijke lijnen in mijn hoofd Alle herinnering en gevoel gemengd Verloren in tijden die niet bestaan Duizend ogen draaien rond Ongelovig starend…

Gevangen in de kamer van mijn hoofd Met tralies voor de ruiten Wordt het laatste licht gedoofd Kon ik maar vluchten naar buiten De ruimte geheel leeg Koude lucht omklemt mijn hart Een bloedende traan die ik wegveeg Levend in een wereld apart Opgesloten in een gesticht Want die is niet goed snik Maar de pijn wordt niet verlicht Mijn grootste…

Nu mijn ziel op is en mijn hart zwak wordt alles anders alles is anders De woorden vallen stukken op de grond Ik weet nu niet meer waar ze bij hoorden Ik zoek naar dat ene naar datgene dat alles ineens compleet maken zal Het antwoord van dat rust in jouw woorden of ik voor altijd uiteen vallen zal…

naarmate de minuten wegtikken neemt de onrust gestadig toe tijd kort niet in de nacht duurt alleen maar langer terwijl angst de slaap verdrijft het wordt niet beter als de ochtend aanbreekt je onwetend naar het werk moet…

Ma nooit een kus warme hand troostende arm lief gebaar of lekker knus nooit een klein cadeautje interesse in mijn interesse geen liefde geven gevoel als weggebleven waar was je toen mijn eerste zoon geboren werd en waar ben jij nu heb ik daarom verdriet? niet neen! maar… doordat jij hebt beslist hetgeen ik heb gemist.…

Haar sjaal omarmt haar slanke nek beide handen lijden een eigen leven ogen kijken maar ontzien een nieuwe dag terwijl vlokjes sneeuw het zicht verbloemen vlucht gisteren ijzig langs haar gezicht…

Als ik in mijn kooitje zit en ik kijk in de lucht zie ik de andere vogels en sla een diepe zucht. De tralies zijn er altijd tussen hen en mij ik voel mij ongelukkig waarom ben ik niet vrij? Al was het maar een uurtje dat ik mijn vrijheid kreeg dan voelde mijn leven beter en niet zo erg leeg.…

ik was mijn brein liefdevol met water het zout bijt maar de vlekken ze blijven bestaan zijn de stempels pas echt blanco als de inkt op is of laten ze zelfs dan een voelbare indruk in je geest achter?…

Ver weg het is koud geen sterren meer in jouw blik kil als de wind die waait over het open land ik doe net alsof het niet zo is de Oosten wind niet snijdt in mijn huid dit is het dan kermis in de hel…

Als twee lieve ogen vragen: Help mij, want ik heb zo'n pijn Mag je dan, omdat je voelt dit is het einde, Egoïstisch zijn? Als je bij de dierenarts hoort: Dit komt nooit meer goed En hij krijgt steeds meer pijn Mag je dan, omdat je hem niet kan missen, Egoïstisch zijn? Als die twee trouwe ogen zich sluiten, voorgoed En je zonder hem naar…

Madame, wacht u alstublieft nog even de broospapieren ziel van deze vrouw is diep gezonken, ze kraakt plooiend, alternatief en monotoon kapot. Ik weet u ziet haar liggen, verstaat u me niet verkeerd zoals haar dood. Ze verbergt de gevallen stilte achter een bos bloemen. Haar tranen doen hen goed. Lange snikken rekken, trekken blaadjes los…

Als alles pijn doet en jij er niet bent om de pijn weg te kussen dan huil ik mezelf in slaap Als ik geen tranen meer heb en jij er niet bent om mij nieuwe te geven dan slaap ik niet Als ik niet meer slapen kan en jij er niet bent om mij warm te houden dan blijf ik op je wachten Als de stilte pijn doet en jij er niet bent om lieve…

Pijn, voel m'n hart, voel m'n tranen Breken bij het aanzien van een videoband Gevonden tussen stoffige paperassen Op de zolder, in de lappenmand Pijn, voel m'n zware ademen, voel de zenuwen Ongecontroleerd worden, net als m'n gevoel Bij het aangezicht van ons verleden Een in duigen gevallen warboel Pijn, voel de blik in je ogen…

Had hij haar ooit niet bezworen dat zij de enige was voor hem had hij haar toch niet bewezen dat zij de enige was voor hem Dat zij niet gezien had dat hij al maanden bij een ander in bed lag deed aan afzweren alles af. vond zij in haar zelfbeklag Ooit had hij haar toch bezworen dat zij alles voor hem was maar als alles niet genoeg was…

Januari baart schrille dagen schenkt fluisterdunne lichten luchten, wrang en jachtig waaien onheilsberichten tegen de heldere ruiten beslagen blijven mijn gedachten traag trek ik tekens van toen door het brakke vocht op het glas van vandaag waarop het vergezicht stokt druppels aan het vingerschrift zoeken een bedding naar een onbekende…

In trance blijf ik snijden Dikke druppels bloed vallen neer Ik wil verlost worden uit mijn lijden Het doet niet eens meer zeer Door mijn huid zie ik nu het bot Gefascineerd kijk ik uit naar de dood Rustig wacht ik af hoe ik wegrot Langzaam kleurt alles om mij rood…

Mijn tranen doen je niks zei je In mijn pijn geloof je niet Jij weet beter. Door geen enkel vuur ga jij voor mij Zelfs niet door een regen Jij weet beter. Jij hebt mij al losgelaten maar ik heb jou nog vast Jij weet nu eenmaal beter en ik ben slechts een fantast.…

Vaarwel klassieke eetkamer hoekbankje in zes kleuren rood Herinneringen te meer brengen mij in ademnood Vaarwel tweepersoons eiken bed witte luchtige deken Herinneringen te meer die wonden in mijn hart steken Vaarwel klavier en leren bankstel beiden in donkerbeige kleur Herinneringen te meer ik mis jouw klank en geur Vaarwel pitoreske…

Als niets wat er is blijkt te zijn wat het leek blijft over de zekerheid dat niets meer zo wordt als het was...…

Na het definitief ben je nu as mijn as vereeuwig je in glas ons glas exclusief en kus jouw beeltenis huil onbekende tranen bij het vinden van onze ringen een tijdje niet gedragen maar nu opnieuw betekenis om het laatste plastictasje was door jouw gedragen waar ben je mijn lief ? -ik wil je stem !…

Ik staar in het water Een bevroren gelaat Tranen als ijspegels Voor troost nu te laat Ik staar in het water Spiegel van mijn zijn Verwoestend en kil De schaduw van pijn Ik staar in het water Aura vol met verdriet Voel enkel nog leegte Ik ben er en toch niet Ik staar in het water Laat mijn leven varen Golven van wanhoop Die de dood…

Stil verdriet als ze opgedroogde tranen voelt trekken op haar gerimpelde wangen, intens verlangen naar hen die in haar geheugen dichtbij, maar in de realiteit van haar bewustzijn de strijd allang opgaven. Stil verlangen blijft ze naar dat wat nooit meer gebeuren zal, de hoop vervliegt pas op dat moment wanneer ze beseft dat waar ze op…

Het gevoel dat ik voor jou had Is door alles wat was vervaagd Je gedrag ben ik meer dan zat Hier heb ik niet om gevraagd Rust wil ik in mijn leven. Zonder gekat en gevit Liefde kunnen geven Niet lopen in jouw gelid Ik wil dansen in de wind Zonder die bewakingsstaat Eindelijk dat doen wat mij zint Het is beter dat je nu gaat.…

De zon schijnt blij door het raam En haar straal streelt heel zachtjes de bank Verwarmen, verlichten van binnen Gevoel van berusting en dank Gevoel van intens dat beleven Waarvan ik ontzettend veel hou: Eén zonnestraal, toch zo gewoon, maar Heel eventjes denk ik aan jou Een vogel vliegt hoog in de lucht En draait boven het bos even rond…

Dag lief kleintje Dat dit gebeuren kon Je leventje geëindigd voor het begon Ook al zal de grond nooit jouw voetjes voelen En zal de zon nooit je hoofdje beschijnen Toch zul je nimmer meer verdwijnen Je bent voor altijd in herinnering Als een wezentje, teer en klein Onwetend van wat had kunnen zijn Je bent nu op een plek Waar geen verdriet…

de man in mij en een liefde ver weg twee keer eenzaam…