Alle inzendingen over werk

Ze was met pensioen niet uit vrij wil maar door de wil van het getal Maar werken ligt in haar genen gaan en staan zit in haar benen En met werken vooral dienstbaar zijn vroeger ver weg en nu in de BUURT als vrijwilligster op de BOERDERIJ in het restaurant, op het terras Ze kam op me aflopen ik voelde direct die heeft pit die heeft…

De schoenmaker blijft bij zijn leest. Maar is ruim van geest en onderwijl het schoeisel zat. Hij kiest het ruime sop en vaart later als marinier op een fregat.…

eindeloze politieke verhalen tijdens het diner…ieder heeft een mening zwijgend staar ik naar roze muren zie hoe de kelner schotel na schotel brengt… ik ? kan niets bijdragen aan de conversatie lapjes vlees net iets dikker dan een plakje rosbief de noedels en wat groente, ik zucht het gaat een lange avond worden vrees ik ( hier met…

Ergens in 't eed'le Belgenland klinken nog blijmoedig de rappe hamerslagen van het oude smidsvak de opgewekte maat uit krachtig kloppen wordt warm vergezeld door laaiende vlammen het levendige arbeidsvuur straalt knusse werklust uit verspreidt zijn trillende gloed in de schemerruimte het wachtende glas bier Limburgse Kriek genaamd…

Na de eerste wereldoorlog noemden we het werkverschaffing in de tweede wereldoorlog noemden we het dwangarbeid na de tweede wereldoorlog noemen we het vrijwilligerswerk na de toekomstige derde wereldoorlog hebben we niets meer te benoemen hebben robots alles overgenomen…

Het plein klimt gestaag. Hoger de kerk en absoluut haar toren Genieten het uitzicht aan de voet van de lan- ge dijk Het strakblauw gewelf dat op de dijk het water lager ook raakt ingetekend door tientallen enorme con- tainers Wij aan- en beschouwen dit magnifieke beeld Door vogels en tijd, minzaam innemend plaatje Zowel vrijheid…

De man laat zijn sterke, eeltige handen fijnzinnig voelen aan wiel en ketting. Vieze vingers brengen de mededeling: "Edel werk blijft in onze vuilheid branden!" Spits denken wil geldsommen omranden, die hun spel leiden met moer, bout en ring, zich vrijmoedig tonen, vol bezinning, om voldaan in de la te belanden. 's Avonds maakt de zwoeger…

Er is een immens groot verschil tussen overgave aan een volledige levenstaak, of toegeven aan kortstondige, vluchtige en vooral oppervlakkige verlangens, wensen en gedachtes.…

Niemand bezit het alleenrecht over mijn werk. Niemand. Ook geen iemand. En daarin schuilt zijn kracht: nog voort te bestaan zonder ook maar énige vorm van macht! Het werk bezit zijn alleenrecht precies tot in de kern stil en zéér zacht! Wat verwacht, onverwacht zich openbaart. Veel verder, meer en veel diverser dan ik ooit had gedacht.…

Als ik de balans opmaak van mijn werkzaam leven, status, inkomen, indruk, invloed, macht dan ben ik heel erg beïnvloed geweest door 'Toen was geluk nog heel gewoon" door Jaap Kooiman uit de Oranjeboomstraat in Rotterdam-Zuid met zijn eindeloze promoties en die eeuwig toegezegde bontjas voor zijn vrouw Ik reken maar eens af met 'Toen'…

Als ik voortaan afwijk van mijn intrinsieke gedrag: manieren, humor, omgang, kleding, kleur en geur dan schaar ik het maar voor een tijd onder loyaliteit voor de duur dat ik afhankelijk ben van anderen Die anderen zijn niet zoveel anders dan ik maar Mercurius: De God van de Handel is meer op hun hand, dan de mijne Ik kan altijd nog in het…

Ik zal niets liever doen dan stralen bij iedere boodschap die er is te behalen. Niets liever, dan doorleven en doorgeven. Het alchemistisch goud smelt ik om in zilveren, verlichtende krachten van dit universum. Ik zal transformeren. Het is mijn lot. God dacht bij zichzelf: "Allereerst iemand die niet opvalt. Daarna zal ik ook haar doen…

De ogen helder en scherp. De bek vernietigend, om te leven en overleven. De partner: een uitdaging! Maar ik, altijd en alleen zorgde met genadeloze klauwen voor een breder perspectief, dan enkel blindelings te gaan vertrouwen. Op mijn vleugels houd ik, kan ik altijd tot in eeuwigheid bouwen. Deze vleugels gaan zich nu verder uitspreiden om…

(de helft terug) Een dag als geen ander rond het eind van het elfde en de start van het twaalf- de uur. Informatief was hoewel - toen ik - voor even, tafels zag zweven stemmen werden gesmoord en licht uit mijn ogen verdween gestrekt en evenwijdig aan een deel van de bureaus met stoel minuten werden uren, en uren daarop volgend werden…

Ik schrijf, zoals nooit iemand schreef. Ik haal adem, als geen ander. Ik geef omdat ik leef. En Al, wat ik leef, geef ik omdat ik schreef. De cirkel zal rond zijn bij het blijven van mijn wezen in dit gegeven. Zo is het, zo zal het zijn en blijven bestaan, voortbestaan. Ik weet wat ik doe, omdat ik mezelf leerde te gaan voor degene die hoop…

Als een olievlek op digitale golven verspreid zich op het eerste oog een ongelofelijke tekst die bij nader lezen een intrinsieke aanzet geeft tot het oplossen van de huidige krediet-crisis Waar èèn zaak, èèn man sterk in kan zijn; waaruit het gehele midden en kleinbedrijf geloof, hoop en kracht uit zal gaan putten waardoor het de liefde…

Mijn vader was een arbeider die zag je in mijn jeugd heel veel. Ze zijn nu weg van het toneel in hun plaats kwam de werknemer. Hij was omringd door werklieden trotse mannen met een ambacht die wonend in hun werkmansdracht fluitend dagen lieten vlieden. Een linkse intellectueel mat zich een waardeoordeel aan: Vader moest zijn stem verheffen…

zo snel kan het gaan je ziet en lacht ineens de minuten slijten tijd en alles mag z`n gangetje gaan woensdagavond en de rest is geschiedenis en morgen ach morgen lakken we af…

Ik lag daar in mijn bed, jaren, maanden, dagen, uren, secondes, momenten. Er was de stilte, het verdriet en eenzaamheid en de ademhaling. Er waren geen pijn en verdriet; want deze twee woorden dekten de lading niet meer. De zon scheen binnen en ik zag het Licht verplaatsen: van de éne muur, op de andere. Het Licht verschoof. Ik was veilig…

luister naar de beat de beat van de song iemand die het ziet deze dag die je won dromen luisteren niet in de verte klinkt een gong toen je thuis achterliet en nooit meer echt won dit is in verleden tijd geschreven daarom is 't ook een hartenkreet niet meer dan een oerkreet zoals dit leven tijdelijk ouder worden woorden luid…

In een productieve eenheid. Zonder graad van waren afleveren. Draait houvast voortdurend 360 graden. De vicieuze cirkel betiteld het wederkeren. De ontwikkeling kaatst tegen vier muren. Zinvolle woorden liggen wezenloos op tafel. De productie is gebaseerd op presteren. Maar de beleving behoort hoog in het vaandel.…

Wat ik zo stellig bewonder gedurende mijn ademhaling; is de snelheid van de slak. Je zou ook kunnen beweren: de traagheid van de slak. Maar, in zijn slakkengang, draagt hij de wereld op zijn glibberige, natte rug. Zijn lucht, zijn leven en tempo: hij draagt de lasten met gemak!…

Bijna is het zover Dan is het voorbij En sluit ik de deur achter mij Hoewel ik er luchtig over denk Weet ik niet Hoe ik zal zijn Als de laatste dag is aangebroken Het is anders dan normaal Het gevoel is dubbel Het is genoeg Aan alles komt Een einde.…

de jonge vrouw is mooi duidelijk van Marokkaanse komaf haar moeder heeft haar dochters " donker " afgeleverd opgegroeid is ze hier in Nederland soms uitgescholden - ze kon voor alles doorgaan - ze heeft hier gestudeerd heeft ondertussen een leiding gevende functie bij een bekende bank nadat ze bij de politie wilde en ook wel in…

Verstand op nul Blik op oneindig Hersens vol strakke schema's Die als serpenten mij omhangen En soms wel mijn ik verstikken In hun meedogenloze omstrengeling En als mijn leven het dan bijna Begeven heeft en zich moedeloos, Bloedeloos overgeeft aan de dood die me Gretig opwacht aan het naar voren gehaalde Einde ontdek ik dat ik aan…

Werkende vrouwen met name werkende moeders nemen het liefst in deeltijd deel aan het arbeidsproces! Meestal tussen 10 en 4 maar communiceren socialiseren wat af!! Veelal de helft van de arbeidstijd de tijd van de baas onder het motto "Even geen Egbert" "Even niet Douwe"! Wel een moment voor mezelf en gelegenheid tot gesprek…

Onderaan in de rangorde Van wat vroeger met een Goed woord personeel heette - Nu met verschraald beleid Van de hoge mijnheren Op het pluche hoog in de Ivoren toren die meneer Albert Verfoeid zou hebben afgedaald Tot wat de onderste trede van Onze maatschappelijke ladder Moet zijn - voor jou die al jaren Voor en na je studiedag…

De pennenvruchten in mij hielpen mij het leven te aanvaarden zoals ze komt. De muziek in en van mij geeft echter één verboden vrucht, nimmer mij gegund. Jouw muziek in mij, te zamen met de twee vochten van lichaam, verwekten een rijpe vrucht: zij heeft lucht en ruimte nodig die ik niet kende. Ik had haar nodig om voortaan te herkennen…

Opgedragen aan Jetta Kleinsma Eet typdiploma in de seventies was Meer waard dan een academische Bul vandaag de dag, zeg jij die Met je typdiploma behaald in Hoogeveen Toch maar mooi staatssecretaris Bent geworden, en dat alweer voor De tweede keer in je nog prille Ministerscarriere - Ik kom net als jij uit Lohues-country Zuidoost…

Voetje voor voetje In kwetsbaar evenwicht Weg is het pad. Groen dringt zich op in al haar weelderigheid. De doornen en de brandnetels krassen op de huid De ziel blijft ongedeerd. Zij slaat terug door het te ontwarren struikgewas. Muggen zoemen, bijen steken Door stengels die lussen maken om enkels. Een soepzooitje! Kluwen planten…