Alle inzendingen over religie

Het zo vertrouwde dubbel-denken, het zet ons op het spoor, want waar naartoe met als ons pogen en waar toch gààn we voor? We bidden en we werken, ontleden wat er moet, maar leven is creatie en wat het er toe doet als ieder beide dingen eens echt ter harte nam? Dan zal geschieden wat we hopen, dan bloeit de oude stam.…

Het saldo is aan ’t dalen, ik kan nu niets betalen. Ik schiet vandaag in ’t rood en ga een plusje halen. Aswoensdag…

Vandaag de zotskap nog en morgen weer dat assenkruis, de gang naar de woestijn waar stilte ons kan leren dat alles hier een einde kent, maar dat we mogen hopen... O God, leer ons de weg naar U en naar elkaar vertrouwvol dan te lopen.…

Eens spraken wij een en dezelfde taal, tot in Senear steen op steen werd gemetseld. God vond het bouwwerk gelijk te brutaal en heeft ons toornig Zijn mening besteld. Wat was er nu mis met eendrachtigheid, zei de Heer: "Godver!" in Zijn eigen vorm? "Niet de hemel in", zo was Zijn verwijt; (vreemd, want daar te komen was toch de norm?)…

Toen water wijn werd en hij wist dat later dat niet wijn wijn zou blijven Zeven dagen dronk men van het water uit zijn hand danste, lachte, leefde Tussen wijn en tamboerijnen dacht hij aan zijn handen Zweeg, bekeek de menigte en knikte naar de hemel…

Ik bid voor alle mensen hier bij mij op aard of de Heer ze narigheid en veel verdriet bespaard. Ik bid voor oude mensen die vaak heel eenzaam zijn ook bid ik voor de zieken Heer verlicht hun pijn. Ook voor wereldleiders heb ik een gebed die maken er een zooitje van als U niet op ze let.…

De wilde honing ruikt sterk naar vrijheid, stof pleegt verraad aan de zonnestralen, jonge meisjes dansen God's weidsheid op het gezang van de nachtegalen. Tevergeefs tracht het Romeinse gezag ongewist zijn handen schoon te wassen; op het plein klinkt het boze hoongelach op het ritme van de dansers' passen. De Romeinen hadden heus te klagen…

De rechtvaardige volgde Gods gezant die fel verlicht stond op de heuvelrug. Angst beroofde de vrouw van haar verstand: het is niet te laat, je kunt nog terug naar Sodoms muren van jouw kindergrond, naar waar jij zong en eens gelukkig was, naar open vensters in de ochtendstond, waar jij je kinderen ooit de les las. En ze keek - de dood kwam…

die slepende psalmen de ganse gemeente massaal hijgend naar het einde van het vers hele psalmen en hele noten met lange uithalen en alles uit het hoofd vastgestampt de organist een eenzaam en machtig man in zijn kraaiennest achter het groene gordijn sleepte de gemeente tot ongekende hoogte mee deed de aderen zwellen zweepte de emoties…

Het pad waar je niet vanaf kan raken Omdat je kleuren volgt op de bomen Alleen in stilte met mijn dromen Slechts bezig met mijn eigen zaken De stappen van de duizendtallen Die hier liepen in ver verleden tijd Zorgen en angsten raak ik kwijt Woorden die de stilte hard ontvallen Waar de scherven van mijn leven achterblijven Alleen, met…

Geen oplosmiddel wist mijn geheugen van de doodzonden uit mijn jongenstijd. Tussen de vele Veluwse fokzeugen raakte ik de weg af en toe flink kwijt. Met het boze woord vanaf de kansel, in mijn dertien, veertien jonge jaren, vulde de Herder mijn lege ransel: alleen zo mocht ik kennis vergaren. En dus kwam ik in de woestijn waar alle mensen…

Als ik in de kerk zit en het orgel spelen gaat dan voel ik diep van binnen dat mijn hart dan sneller slaat. En als ze dan gaan zingen een lied of soms een psalm dan geniet ik van het orgel en zijn mooie galm. Dan vraag ik bij mijzelf of de Heer dat hoort of vindt hij het slechts herrie waaraan hij zich dan stoort?…

Als ik God zou wezen wat had ik het dan druk de mensen te veranderen ik nam ze stuk voor stuk. Ik maakte van een moordenaar een vredelievend mens en ook een kinderlokker had niet meer die wens. Wat zou het vredig worden hier onder deze God of is dit slechts een wensdroom van een ouwe zot.…

Als ik er doorheen zit dan bid ik tot de Heer Heer helpt u nu even ik kan niet verder meer. Ik red het nu niet verder geheel op eigen kracht toon mij uw veelzijdigheid een beetje van uw macht. Laat mij hier niet zonder uw steun en hulp staan zonder dat u ingrijpt kan ik dit al niet aan.…

Als ik de zon zie schijnen door mijn tralies heen en ik denk dan aan God daarbij dan ben ik niet alleen. We zijn dan met zij tweeën heel dicht bij elkaar dat is voor mij dan mijn manier waar op ik God ervaar. Al is hij dan niet zichtbaar hem voelen doe ik wel hier in deze eenzaamheid van mijn kille cel.…

Als ik zit te bidden hoe gaat dat dan met mij komt alles dan weer voor elkaar voel ik mij dan weer blij? Of zit ik maar voor niets zo met mijn handjes in elkaar en is het dan veel beter dat ik mijn woorden spaar? Hoort men mijn gebeden en komt er dan een keer dat men mij wat hulp zendt, met de groeten van de Heer?…

als de mens weer zijn god zou scheppen zo hier en nu in deze wereld en deze tijd dan zou hij vragen wat hebben wij nu nodig menselijk hersengeknars zou tranen deppen hij zou geen god met achterkamers wensen geen god die juichend sprak over politiek en niet zo’n god die Arabieren krijgshaftig verliet niet een die Afrikanen verdroogd liet sterven…

Licht dat Licht zijt, ongeboren, oerbegin en bron van Al, Licht dat vreugde zijt en Liefde, Licht dat gloeit in het heelal; Licht dat alles hier doet leven, Adem zijt en levenskracht, Licht dat trilt in elk beginnen, Licht dat denkt in elk gedacht; Licht dat doel is van elk streven, eindeloos verlangen wekt, Licht dat lente doet ontwaken…

Noem het oorlog, of zedendelicten noem het tsunami, noem het opstand de inquisitie met hun kerkse edicten zeg, het is een ongeluk, of een wereldbrand. Ook burenruzies, of demonstratieve acties, genocide of gewoonweg moord. Intifada, jihad, de zelfmoord fracties, ophanging aan het eind van een koord. Doodslag, of veel te snel in het verkeer,…

getekend door een sober bestaan van eenvoud, werken en gebed raakt de monnik in zijn lege kluis van alle ruis verschoond ontwaart hij stilaan de fluistering van het levend geworden woord zo alledaags aanwezig als de zachte lichtval door het venster zo tastbaar als de kruimels van het vers gesneden brood -inspiratiebron :…

Als God mij nu de kracht geeft dan kom ik er wel weer Daarom bid ik voor hulp van onze lieve Heer. Zijn hulp en genade die vraag ik allebei want zonder dat ik steun krijg gaat het niet met mij. Het moet voor U o Heer een kleinigheidje zijn maar voor mij een hoop verlichting van mijn zielepijn.…

Weldra zingen de engelen een triomflied vol vreugde springen vissen uit het water vormen hun vinnen vleugels en vliegen zij ijle hoogtes in. Weldra branden alle duivels een bitter vuur van woedende wrok duiken ze als vogels het water in zonder kieuwen om te zwemmen een stikkende nood verdrinkend. Weldra is de mens onthand zullen kattenklauwen…

in die stille, sobere kapel trof mij haar toegewende blik onder flakkerend licht bedolven vloeide iets van heimwee naar oude geuren en vrome gezangen hier, op het grazige boerenland tussen zwijgzame dorpen aan de glimmende rivier vermoedde ik mijn vaderhuis en moederschoot, droomde ik mij ooit geborgen…

Hoe kan ik pretenderen ......U Te kennen ontkennen Uw unieke zijn weigeren Te erkennen Uw geur Uw kleur Uw licht Uw uitstalling Uw unieke leven Iedere MENS die sterft Is een bibliotheek die verdwijnt Hoe kan ik die volledige bibliotheek kenen Als ik grootste gedeelte van mijn bibliotheek al vergeten ben Hoe…

aan Jan de Bas Heeft niemand je dat raadsel ooit verteld? En is er niemand die vandaag nog weet dat wat een hooiberg scheidt van 'n naald of speld geen wonder is maar de kracht van een magneet? Dus is de eerste kunst die van het scheiden: kaf van het koren, fictie van het feit Daardoor verandert lijden zich in leiden want orde maakt van…

Hoeveel pogingen ondernamen ze: wetenschappers, filosofen, dichters, theologen, politici, zoekers naar een Hooiberg in een speld? Het licht, de zon, de natuur, het gelaat van de ander, het allerdiepste ik in de gedachten. Er werd gevonden: een Speld in een hooiberg. Vragen, onzekerheden, angsten, twijfels, irritaties, verdachtmakingen…

In steeds eender, ander licht en vaak tegen beter weten in trekken wij o­nze sporen op aarde: na de diepten van de nacht is er immer een nieuwe dageraad die voorbij de einder op o­ns wacht. Door elk gevecht met de engel verliezen wij aan zwaarte maar winnen wij aan gewicht – totdat wij te langen leste, verankerd op Christus’ liefdeslicht…

(Mikrokosmos) Vóór het huwlijk werd besloten, Door dit echtpaar, lief, maar dom: 'Onze kindren ('t meisje bloosde!) Zullen worden om en om. Schenkt ons God het eerst een jongen, Luthers wordt ons eerste kind, En de tweede, knaap of meisje, Volgt u en wordt Doopsgezind. Doch mocht de eerste een meisje wezen, In dat liefelijk verschiet,…

Herodes bonst het hart, nu hij het hoort, Hoe 't jonge kind hem naar de kroon zal steken, Zijn trotse macht, zijn weidse praal verbreken, Als 't na hem op de Koningszetel gloort ,,Ga," spreekt hij, ,,zoek en spoed u ijlings voort Vraag aan de wijzen, of het maanden, weken Of jaren telt, reeds lopen kan en spreken, En dan daarna dat dreigend…

winter zit in de kluts geen rijp op onze ruit witte kerstvorst bleef uit wie was daarop berekend de wilde kardinaalsmuts rozerood gekarteld blad Christelijk op orde in het kruis altijd al te goeder trouw bekend natuurlijk giftig voor hoofdluis vruchten in kamers van de doos kleurend vermiljoen tot purperrood de zaden hingen buiten…