Alle inzendingen over kunst

Wat we willen: Momenten Van helderheid Of beter nog: van grote Klaarheid Schaars zijn die momenten En ook nog goed verborgen Zoeken heeft dus Nauwelijks zin, maar Vinden wel De kunst is zo te leven Dat het je overkomt Die klaarheid, af en toe ---------------------------------------- uit: Verzameld werk. Gedichten (2002).…

Hij schildert steeds weer dezelfde beelden in composities die telkens nieuw zijn, maar wat moeten de beelden verbeelden? Hij schildert steeds weer dezelfde beelden: zijn het kubusnonnen, afgodsbeelden of een verbeelding van het diepste zijn? Hij schildert steeds weer dezelfde beelden in composities die telkens nieuw zijn.…

In weer en wind trotseert David de regen zonder enige bedekking op Piazza Della Signoria neergeslagen oogleden van passerende nonnen hunkeren zich te openen richting de hangstand potentie speelt een grote rol…

in lijn en kleur in mest en geur de boer de kunstenaar in veld en schuur aan balk en muur bezielen zij elkaar de tand des tijds splijt biels en steen is grenzeloos gaat nergens heen maakt kracht ontwerpt, vervormt beroert, bestormt je geest tot scheppen en ontvangen tot voelen en tot zijn het leven mag vergangen…

Voor de nachtlamp doven gaat sla ik open, zie zijn gelaat; diep in kraag, mond vol gas brakend sluipen in het Luxembourg in Groningen bij verminkte hoer, zijn schaterlach van brekend glas. Nooit meer slapen, mistig spoken helden straffen, geleerden koken Dorbeck voor eeuwig verhullen. Ik proef zijn verzuurde wraak, adem diep zijn zwavelsmaak…

Op het doek eerlijk als het mes scherper dan de naalden tussen zijn lakens. In de dialoog de ogen toorniger dan zijn blik in de schaduw van zijn zwerfsteeg. Tussen zinnen zijn zuchten dieper dan zijn slaap ooit was. Onbaatzuchtiger in openheid dan ieder in de werkelijkheid. God, wat verlang ik naar zijn hevig levende wanhoop.…

Zolang je mij ontroeren doet raken kan zodat ik huiveren moet huilen en beven schaterlachen of vervuld met verontwaardiging verleen je mij soms even een gunst…

Even vlug trok jij een ander plan zwom aan land rekte je uit toen de zon haar warmte en licht aan je gaf jij glinsterend mooie water fee het zoute water droop van je af maar de golven wenkten je terug je riep nog kom het kan ik liep met je mee maar bleef op het strand en dacht was ik maar een zeemeerman…

Aan alles wat zinloos lijkt, geven creatieve mensen zin. Dichters kunnen uit onzin zinnen kneden. Pottenbakkers vormen zin uit natte klei. Van geluiden maken muzikanten tonen. Van poëzie worden sombere mensen blij. Menig mensenleven verloopt zinloos. Wie geen zin heeft om zin te geven, loopt zinloos in de weg. Loopt zinloos door dit leven…

er ging een galerie aan mij voorbij alleen zij was er niet bij verdween in een vluchtig beeld waarin haar ziel heel even naar mij keek zij tekent de beladenheid van stilte waar alleen expressie spreekt uit een ijlte die met kleuren ingehouden warmte speelt na een ontdooiend begin openen ogen en gezicht kom je binnen in haar unieke…

Cabaret uit Utrecht, dat was lachen om Herman Berkien; maar was nimmer compleet als de liefhebber niet ook Hennie Oliemuller had gezien. Bij deze nestor van het Utrechtse cabaret werden door vele kleinkunstenaars de eerste stappen in het theatervak gezet. Herman Berkien, Tineke Schouten en Bob van Balen konden door hun optreden bij het…

rond de kerk en op de brink staan heel veel kramen kunst en kitsch zijn hier te koop en ook koek met zopie de dorpsomroeper doet zijn werk behangen met medailles toet, toet, hij roept zich schor net als eeuwen her Montmartre op een zandrug in het Gronings land…

Geleerden hebben ontdekt, wat nooit heeft bestaan. Tijd. Mensen kunnen niet ontdekken, wat altijd al bestond. Eeuwigheid. Vissen weten niet, wat water is. Vogels beseffen niet, wat leven is zonder lucht. Alleen kunstenaars weten. Alleen kunstenaars maken. Levensgenieters leven. Dichters dichten. Van niets maken zij iets.…

Keek niet maar staarde naar één punt ze draaide door ik hoopte dat ze mij een blik gaf een kleine gunst maar daar danst ze niet voor ze draaide door ik zag haar zelfs zweven haar rituele kunst bracht haar maar ook mij even in trance ze draaide door met intens gevoel zeven kleurige doeken zwaaien als een cirkel omhaar…

Kan een gedicht de werkelijkheid veranderen Kan een gedicht ons grijpen bij de keel Kan een gedicht door 't kunstig voort meanderen Ons op doen schudden, diep, fundamenteel? Kan een gedicht een wrede daad verhinderen Een einde maken aan het strijdtoneel Een medicijn zijn, ziekte en leed verminderen Of wordt een woord, een vers, nooit substantieel…

voor Inez Mijn ogen zijn gemaakt Van zon en van maan Mijn wimpers Van vleugels van dons Mijn oren van afstand Mijn mond van valleien Mijn ledematen zijn Van donder en donker Van akkers hout en rivieren Zijn alle andere delen Die ik amper ken Maar op gelijke voet leven met elkaar. --------------------------- uit: 'Som van tijd'…

we varen op het Narrenschip het is een dwaze dag als we ons overgeven aan stuurloze stromingen de stuurman sleept ons met de pollepel naar zijn tijd kunnen worden die je nog niet bent kunnen komen waar je nooit eerder was de hoge boom als mast zien zover het oog reikt…

Elke dag was je palet het geel van zonlicht het grijs van het ontbreken En ik voelde me bekeken je penselen volgden mijn gaan en komen en de twijfel ertussen Het lentegroen bij mijn aankomst in het atelier het glas van ruiten waarin ik me spiegelde En dan de kussen op m'n huid als doek, papier in alle kleuren van de…

zo leeg als je daar nu staat zo maagd loos wit puur vol eenvoud zal je straks transformeren in dat wat ik voor ogen heb vol passie zal ik je raken, strelen rustig abstraheren totdat ik je daar heb waar ik je hebben wil…

Kunst Is verheven Boven De Algemene maatstaf der dingen Kunst Is gelegen in een gebied van de geest Die alle kanten van het bestaan leest Die alle verhalen heeft doorgrond Kunst is het universele verbond Heeft eeuwigheidswaarde Is het mooiste wat de mens In zijn talenten heeft laten zien op onze aarde…

gelijk duizend verhalen in één veelal licht kleurgebruik waarmee hij de mens portretteert, neerzet aanklaagt goed versus het kwaad tekent hij met minuscule precisie ieder detail met evenveel liefde ondergedompeld in zijn fantasierijke wereld, waar staarten rijkelijk worden toebedeeld aan een ieder, trechters steevast op koppen zitten vissen…

In de trein en oortjes van de iPod in gaf je, lijfblad in je weergaloze hand, een ingekeerde remix weg van Gerhard Richter en good old Vermeer, Lezende, zoals de trein jou zonder moeite lezen kon, bij het gesloten raam, tweede klasse, intercity, neigend naar het eertijds lezend meisje bij het open raam, haar pofmouw twinkelend van schier denkbeeldig…

Vrolijke kleuren mooie vormen toch is alles met elkaar verbonden Cirkels, vierkanten en bogen Iedere vorm lijkt eerst gewogen Alles met elkaar verbinden als een brug je kunt altijd heen en terug In kunst verbinding zoeken meer dan wijsheid In alle boeken…

Met sinaasappel, boomschors, zand en hout verwerkt tussen kleuren als kostbaar goud Harmonie In vormen en kleuren laat met de kijker van binnen iets gebeuren Vrolijke kleuren stemmen blij kunst en kijker komen heel dicht bij In de verbinding elkaar ontmoeten dag, mooie kunst ik wil je groeten…

ik raap de prullen bij elkaar die ik ooit heb uitgegeven de poeha waarmee alles is geschreven krijgt geen tweede leven het aureool waar ik steeds om vroeg droegen zij alleen in hun selecte groep nooit kwam ik in de kroeg mijn literaire hoogstandjes waren volgens kenners slecht gevoegd had geen ellebogenvlees slijmen en meepraten…

Uitdagend in haar ronde vormen gul bij de bovenkant de blauwe bies verdraagt de stormen zij voert ons terug naar een jeugdig land Waar flair zo vrouwelijk is een blik je kan noden waar je vorm aantrekkelijk is waar jaloezie kan doden Verbinding geeft de blauwe band als levensader kan hij voeden hij houdt bij storm ook stand kan ons voor…

mysterie raakte overwoekerd door oprukkend regenwoud ooit leefde hier een volk zij verbouwden mais steden werden verlaten de grond was uitgeput zij trokken naar het noorden namen hun goden mee op steentabletten staat hun cultuur gebeiteld Drents museum Assen. Expositie…

Waarvan ik hoop dat elke would-be dichter in de beslotenheid van zijn of haar cocon van droombeeld, wanhoop, woordgebaar doordrongen is, als ware taalopzichter is dat de stroom van zijn of haar gedachten gevoeld, gedeeld wordt door een andere ziel op 'n andere tijd en plaats op 't wereldwiel wiens leed of twijfel 't schrijven kan verzachten…

Tuinschilderijen lijken het, die twee vrijwel gelijke Sneeuwuilen, die verbouwereerd toekijken op de gasten van De Pont met blik van nauwelijks gezond Waarvan jij denkt: 'Pardon'? 'Heb ik iets verkeerd gezegd'? alle wijsheid in hun bovenkamers Als verreweg de grootste vogel van het poolgebied gevederd zijn mannetjes in het sneeuwwit…

(Fluweel) Wij openden 't gordijn 't Voorhang van tijd in 't verschiet Gerealiseerde toekomst al van toen Uit een tijd van minder minder, minder, steeds minder daar wij simpelweg zijn vergeten dat meer vaak verrijkt Hoewel kikkerland immer uitdijt wappert voorhang als niet te stuiten Onbekommerd door zelfschaduw zonder dat zij iets…