Alle inzendingen over individu

ik dacht, verdomd ik dacht dat deze werkelijke pijn me iets zou leren over wie ik eigenlijk echt ben en hoe de wereld om mij heen voor even onbelangrijk zou zijn dat in die eenzaamheid vertrouwen groeien kon ik in mijn eigen ogen iets onbedaarlijks rustigs terug zou kunnen zien los van oorzaak van gevolg kon voelen wat het was dat…

de dood komt dichterbij ik heb hem steeds gemist net alsof ik wist waar hij langs zou komen maar er komt een dag dat ik hem tegenkom misschien is ‘t daarom dat mijn woorden stromen ik schrijf je mijn gedachten de wereld van mijn geest waarin je, als je ’t leest, ook die van jou herkent zodat je alles weet wat ik je wil vertellen…

Misleidend Vergevend,verlangend,vervloekend. Violen gonzen van binnen en doorbreken mijn stilte ik zwijg en denk. Wolken drijven voorbij de wind geeft ze een richting ik kijk, vragend, zoekend, fantaserend, peinzend, over deze dag. De dag is voorbij en ik begeef mij, in het niemandsland van de schemering. Ik staar, naar buiten.…

Te quiero mucho te quiero mucho mas te quiero hija mia te quiero mucho mas que mi propia vida... Ik hou veel van je Ik hou veel meer van je Ik hou van je mijn dochter Ik hou veel meer van je dan van mijn eigen leven Te quiero doctor Margarita Estoy tan orgulloso de ti No, porque eres una doctora No, solamente, porque eres una hija…

De sterren fonkelen in het heelal en ik vraag me af, wat het me zeggen zal. De haan kraait in de morgenzon en het leven zei mij meer dan wat ik bedenken kon. Ik ben helemaal alleen en van mijzelf. En mijn stem weerkaatst in een rotsachtig gewelf. Een golf slaat met zijn kop op een rots. Wees trots, wees trots, wees trots. Alle zielen…

schoenendozen vol herinneringen lieve woorden in vergeeld karton foto’s van jonge hartsvriendinnen lachend in de Scheveningse zon poëziealbums vol geplakte plaatjes hanenpoten op gekleurd papier namen van lang vergeten vriendjes elke woensdagmiddag was plezier schoolagenda’s vol met popidolen dezelfde als op posters aan haar muur koffers…

Mam, Mag ik even met je praten? Ik wil je zeggen dat ik van je hou Mam, Je bent een kanjer voor mij Zorgfactor in mijn leven Mam, Je hebt me het leven gegeven Liefde laten voelen Soms op een vreemde manier Mam, Dat was jouw manier van liefde Jijzelf wist geen andere weg Mam, Mag ik even met je praten? Ik ben trots op je Wie je nu…

Het leven gaat door Wat je ook doet, wat je ook laat Wat je denkt of denkt te denken Waar je tegen bent, waar je voor staat Je liefde en genegenheid Warmte, vertrouwen en interesse Alles groeiend met de dagen Groeiend met de zuiverste finesse Je onzekerheid en al je angsten Zenuwachtig en koortsachtig blijf je vechten Een beter bestaan…

Ik bedwaal de gangen van mijn gedachten op zoek naar degene die ik werkelijk ben maar verloor tijdens een reis door het leven In beslagen wanden van getemperde krachten kerf ik namen die ik als mijn koestering erken voordat ik van de mijmering wordt verdreven Tastend in de weke delen van duisternis die met vochtige vingers de lucht omsluiten…

je hebt soms van die dagen dan gaat er van alles mis je voelt je zo ontzettend klein en weet zelf niet wat er is het liefste wat je dan zou willen is weg weg van iedereen verstoppen voor de buitenwereld en even niemand om je heen…

Mijn voetstappen knerpen op het pad van kiezelstenen Ik hoor het niet, want ik ben bedroefd en ik loop hier te verregenen... Maar dat deert mij niet zo zeer, want niemand die mij ziet Ik loop hier- namelijk alleen, want, als het- regent dat het giet Gaan hier geen mensen heen... Ik zie zovele graven, daartussen ligt mijn pa…

Eenzaam in een overvolle trein De doolhof met ontelbare gangen de lachwekkende parodie op rijm heet verlangen naar verlangen Zelfs in dit licht zien ze je niet zo ontastbaar onzichtbaar ruis je als de wind door het riet voor mij heel echt... zonneklaar Jij maakt geen hoofden dol alleen dat van mij mijn hart klinkt niet zo hol met jou…

Ach, wat zal ik mij vermoeien, dat gepieker lost niets op Wat kan mij het eigenlijk schelen; 'k heb niks te maken met die kattekop... Ze roddelt over iedereen Niemand blijft gespaard En ik maar piekeren over het waarom... Dat is zij toch niet waard...…

Ik heb zo'n gek gevoel alsof je me ontwijkt want als ik in de kamer ben Ben jij het die, niet naar me kijkt Wat heb je te verbergen, iets wat ik niet weten mag? Want waarom zou je mij moeten ontwijken? Vertel het mij, doe je beklag... Je kunt mij alles toch vertellen Want 'k kijk dwars door je heen Ook al houdt je nu je mond dicht…

Ze zit achter de geraniums Al met een grimmig gezicht En kind'ren zijn wat bang voor haar, maar ik denk, dat ze zich hebben vergist... Ze noemen haar heks en pesten haar, door belletje te trekken dan loopt ze met haar stok gebogen rug en veel te lange rok Naar de voordeur toe En zwaait dan boos met haar wandelstok... De…

Wij hebben elkaar al heel wat toevertrouwt Om toch verder in vriendschap te leven. Doch maken we ons geen illusies Dat brengt enkel desillusies met zich mee. Ook verwachten we geen wonder, Laat ons elk apart zijn, en toch bijzonder.…

Altijd pijn, zo sprak de dame, die ik tegenkwam op straat Altijd pijn en moet je weten dat ik er weinig over praat... Want als men aan mij gaat vragen Hoe het eigenlijk met mij gaat Zeg ik meestal Oh, het gaat wel en ook wel dat het overgaat... Als je gaat zeuren en gaat klagen Lopen ze je gauw voorbij En je kennissen verlies je of ze…

Elke ochtend gaat ze de oceaan op. Het wasgoed gaat stinken potten en pannen koeken aan, haar huwelijkskleed rafelt en vervuilt onder zijn boze blikken. Wat doet het er toe, zij kijkt toe hoe de walvissen trekken en ziet dat het naaimachines zijn, reusachtige die het sinds eeuwen stukkie kleed stikken. --------------------------…

ik loop door verlaten straten in het donker van de nacht en roep jouw naam in alle talen maar misschien nog iets te zacht wil of kun je mij niet horen al uren dwaal ik eenzaam rond ik wil je zien ik wil je spreken en die lach zien op jouw mond…

Hij loopt elke dag zijn rondje achter de rollator weliswaar grote man, en wat gebogen Een grote pet op zijn weinige haar Hij is al dik negentig jaren Zijn voeten wilden eerst niet meer Maar je ziet dat hij een wil heeft Want ik zie hem iedere keer Maar al een maand is het geleden dat ik hem voor de laatste keer zag Zijn stappen mis ik…

In het centrum van mijn ik leef ik hier en heb nog schik In het centrum van mijn zijn weg van zorgen blijf ik rein In het centrum van mijn leven ben ik mezelf zonder te zweven Hier is het vrede slaap ik zacht In dit centrum schuilt mijn kracht…

gevangen in het patroon van jouw opvoeding is het voor jou dan ook normaal om steeds voor iedereen klaar te staan maar dan onverwacht... een signaal jarenlang borduur je verder nog steeds gevangen in datzelfde patroon het is niet langer vol te houden er moet iets gaan veranderen maar hoe... men zegt gewoon eindelijk zie je zelf in dat…

De betrekkelijkheid van het leven heeft mij achterhaald gevangen in verlangen heb ik mijn tol betaald In de schaduw meegevoerd van teveel en materieel van er zijn of er komen het zicht op de essentie door mezelf ontnomen.…

Ik kijk naar buiten En ik zie Allemaal mensen Mooi en vredig Ik kijk naar binnen Binnen in mijn hoofd En ik zie Allemaal gedachten Kolkend door mijn hoofd. Onderbroken gedachten Ik kijk rond En ik zie Mezelf Eenzaam en alleen Vredig en stil. Vreemd en toch normaal. Ik kijk naar buiten… Onafgebroken……

Rinkel de kinkel ! wat vrees ik dat geluid de zoveelste boerenkinkel dendert door mijn ruit... Ben ik te transparant? of glim ik juist te veel snel offensief geboden 't grijpt me naar de keel Ik zal matglas overwegen beplakt met grote vogels kijkt geen oog meer door weert alle woorden kogels Openheid trekt veel aan en poppetjes kijken…

Een hevig hater. Een minnaar mild. Die nu of later De Dood toch stilt.…

ik laat je vliegen op mijn vleugels ik zal je leiden door de donkere nacht ik zal je troosten met mijn woorden als het maar... jouw pijn verzacht voel de warmte van mijn woorden voel het vertrouwen voel de kracht misschien kan dit een beetje helpen als het maar... jouw pijn verzacht…

Het kwam door d'avond en hield bij 't raam. Daar haalt geen nachtegaal bij onder 't schallen der volle borst, als blij de klinkers vallen, kristallen nachts; haar stokte 't hart en d'aam. O, 't moordend uitzien naar wie niet wil plukken Uw bloem, die - 't is u beloofd - geen rimpel treft, aleer de zoete rover u verheft: een zee die opgaat…

als een aangeschoten jager loer je op je prooi en ik ... ik moet naar huis je handen gaan steeds lager noemt mij telkens mooi en ik ... ik hoor geruis van een maanverlichte zee mijn voeten in het water jij maakt geluid voor twee het wordt alsmaar later als een aangeschoten prooi lik ik nu mijn wonden en jij ... jij praat maar door…

ik zie de twinkeling in jouw ogen als ontelbare sterren aan het firmament het lijkt zelf een klein mysterie omdat ik niet weet wie je bent ik wil drijven op de wolken ik wil dansen in de wind en hiermee wil ik even zeggen dat ik jou heel bijzonder vind…