Alle inzendingen over verdriet

Precies bij de juiste loting met kans op een echt ontstaan van meer dan miljoenen sprinters eindigde jij vooraan Je leek voorbestemd om te leven we stelden ons op je in droomden hoe je zou wezen als deel van ons gezin We moesten elkaar goed steunen begrepen elkaars pijn maar je blijft zinvol en aanwezig, omdat… we door jou nog intiemer…

Leg nu je hoofd tegen mij aan laat je tranen even los stel je open voor je pijn wees even wie je graag wilt zijn en laat je echt volledig gaan Leg je hand in die van mij en ontspan je helemaal even heel dicht bij elkaar laat mij spelen met je haar voel je even heerlijk vrij Ik ben toch zo met jou begaan door de pijn die je steeds lijdt…

De straten zijn donker, evenals de voetstappen die hard rennen door de straten van de wijk. Griezelig zijn de contouren, die opduiken op plaatsen waar je ze niet verwacht met een even sinister gemompel. Platgedrukt tegen de muur, ontloop ik het gemompel met een bang hart en helemaal alleen raap ik de moed op die viel. Veleden week…

(Dochter aan ernstig zieke en zwaar demente vader) Oh, lieve pap, wat was dat moeilijk om het grote wonder diep in mij zo kort voor jouw afscheid met je te delen ik weet nog precies wat je toen zei Ik voelde mij een bijzondere schakel tussen jou, mijn vader, en mijn kind die ik allebei toen alleen kon voelen maar voor altijd met elkaar verbind…

schreiend naast lijken en gebeente leg ik woorden in de kast blaas het stof uit zinnen van verhalen en gebeden de echo raapt een holle schaduw in de hoeken van de kamer schraapt verbleekte maar nog nooit begraven schedels vingers verstijven gegil verstomt geschreven is de onvoltooide grafrede…

Is er dan helemaal niemand Die snapt wat je bedoelt Niemand ziet jouw eenzaamheid De angst achter je gevoel Een clown met een traan in zijn oog De symboliek van jouw bestaan Dat masker van gemaakte vrolijkheid Kan dat nu niet weggaan? Is er dan helemaal niemand Die dat masker doorziet Je schreeuw om aandacht beantwoordt En luistert naar…

Beroofd van schaduwspel en luwte ligt ’t in de wind en heet nog plein vrees ik door kerk en cafetaria bekeken wie daar blijft steken wordt gezien vindt er geen reden tot flaneren zal dus huiswaarts keren zonder zich te kunnen zetten bij een boom met bank of op een knus terras daar waar de herberg was werd recht gesproken over roof…

waarom sta je zo voor het venster waarom staar je zo in de nacht is er iemand die nog zal komen, is er iemand die jij verwacht is het de jongen die ging varen de jongen met zijn ziel voor de zee op de golven wiegen zijn gedachten de wind wuift zijn dromen mee o zwart water duivels meer ellende van voorspoed en leed o brenger van ratten…

de dagen zitten vol met lucht nachten bestrooid met duister de toekomst droomt, een zucht er is nog slechts gefluister als een afgevallen blad dwarrelt weemoed naar benéé wangen worden nat niets is meer oké en als zelfs de regen voor je schuilt je liefde wordt verzwegen, weet dán, dat mijn hartje huilt…

Schrijf lief praat met de pen schrijf dat wat nooit gezegd kan worden doet praten nog immer pijn lief schreeuw zwart op papier lees mijn lijnen lief van grijs naar oud in huize avondrood lees ik ooit die van jou…

Een traan een zoute traan van verdriet rolt over een wang Ook zonder de traan is het aanwezige verdriet voelbaar Het verdriet in de ogen Het verdriet in het hart Zelfs in een lach hoor je verdriet en de pijn is voelbaar Zelfs de niet gewonden zijn gewond Aangetast door het verdriet dat ongeneeslijk is…

Het gapende gat gedicht Omissie verveelt, gezwicht Aanwezig, verplicht Ik heb geen gezicht Kan mij niet vormen Naar aangenomen waarden Naar voorgevormde normen Waar stelligheden zich vergaarden Plaats mij maar niet De hoge nood Die mij verdroot Drenkt mij in verdriet…

Aangereden. Veel bloed. Wie maakte de fout? De man was al oud. Die man reed door rood, dat had hij echt niet moeten doen. Arm jochie, zijn licht stond op groen. Een ernstig ongeluk, De man zijn fout. Het jochie dood. De man was al oud.…

Opeens is jouw leven veranderd van de ene op de andere dag Opeens zijn interesses en blikvelden een stuk minder breed Opeens is het schateren omgetoverd in een cynische lach Opeens bewegingsloos terwijl je voorheen altijd alles zelf deed Opeens word je met medicijnen en slangen bestookt Opeens doe je niets meer terwijl je dat vroeger wel…

Gevangen in mijn tranen in mijn eigen persoon Zit ik hier al dagen opgesloten in een droom Droom van wanhoop van twijfel en spijt Zeg me deze droom is geen werkelijkheid Laat me ontwaken ik wil het niet meer Gevangen in mijn tranen elke dag weer…

IJzeren tranen plengen over mijn wangen Pijn uit lang vervlogen dagen Maar ook de nieuwe pijn niet kunnen verdragen Eelt houdt niet langer mijn hart gevangen Als een stalker haalt uiteindelijk de monsterlijke angst De geverfde glimlach van mijn gezicht Het koude afscheid doet haar plicht Verdriet verjaart niet, doch duurt het langst Voor…

tussen zilverrustige rimpels en zachte herinneringen teken ik cirkels in de tijd ik schets oude zomers en handen vol zee, blote schouders en dagen gedeeld ik schep wolken en verhalen, fluister sterren en beloftes, stapel woorden op de horizon, daar waar jij verdween nog één keer omcirkel ik zacht jouw naam, bevrijd…

Ontkennen spreekt van verleden tijd, terwijl de daken nog schreeuwen *** woorden die zich uiten in boosheid spreken vluchtig van angst, bekommerd om de dag van vroeger, sla ik met graagte mijn armen om je heen jij wandelt mij voorbij en gooit met oud zeer, wat deert nog het kind, dat nu dan toch zijn eerste stappen zet, tegenslagen…

Met droeve ogen keek hij naar mij Ik keek terug en zag het verdriet op zijn gezicht Met droeve ogen hield hij me vast Ik omarmde ook hem en voelde de zwakte in zijn ziel Met droeve ogen sprak hij tegen mij Ik antwoordde en hoorde de trilling in zijn stem Met droeve ogen Hij sloot zijn ogen, liet z'n hoofd hangen en zweeg.…

Ik zou je willen zeggen dat het goed met me gaat en dat je kleinkinderen aan het spelen zijn op straat Ik zou je willen zeggen dat ouder worden mij goed bevalt en ik op de door jou bedachte wijze regelmatig mijn vuisten heb gebald Ik zou je willen zeggen dat ik werk en privé goed combineer en dat ik je stiekem toch een beetje kopieer…

jouw stilte laat zich soms zo horen dat ik mijn oren er voor sluit als jij jouw pijn verwoordt zo zonder woorden sluip ik stil de kamer uit daar elk woord door mij gesproken door jouw geluidswal wordt gestuit…

Op liedjes van troost dansen we de wals van verdriet Ik ken de stappen net zomin als jij maar huil voor ons de maat en we dansen op je tranen…

hij kwam langs, onverwachts en toch gehoopt hij speelde met snaren van een verborgen viool wat heeft hem toch genoopt het klankspel niet voor zichzelf te bewaren of een stille plek te zoeken een verborgen begraafplaats waar hij voor niemand en toch allen een bescheiden triomf kon boeken waarom sneed hij mij door hart en ziel en…

Misschien help jij een ander Omdat jij de pijn herkent Omdat jij niet anders bent Zo helpen wij elkander En geef jij die ander dat Met een intieme afstand En de uitgestrekte hand Wat jij niet hebt gehad…

Zaaien dood en verderf Met hun danse macabre Gevoelloos tikt Een leven voorbij Een laatste seconde Indoctrinatie Verwijt ons onze zonde Allah zij geloofd Weet de extremist Van menselijkheid beroofd De trein is niet gemist…

Is niet de beste tijd tussen 't dromen en ontwaken.. waar de werkelijkheid van 't leven je nog niet echt kan raken waar je je niet bewust bent van pijn en van verdriet die enkele seconden... zijn die 't beste niet?…

Niet meer hoop ik uit dit schemerduister licht: Al de heemlen sloten achter uw vervluchten luister dicht. Wat bedoelen al der aarde, al der sterren prachten nu? Geen der groene dagen, geen der zilvren nachten wachten u. Waarom wil ziel niet berusten, waarom blijft zij immer kind? Waartoe voortgeloven in de zegen die zij nimmer vindt?…

Verwijder de taal welke schuilt onder angstige zinnen en ontloop de kans op menselijk falen oprecht alleen is de pijn geschreven achter de naam op het lijstje tussen koffie, snijkoek, en oh ja ook nog tabak kus, mooi mens, adieu ik ga boodschappen doen lopend ...…

Jouw reis is inmiddels begonnen en jij heb hem dubbel en dwars verdiend jij gaf jezelf met alle liefde gewonnen en daar ging je, mijn allerbeste vriend Voor altijd draag ik jou met mij mee elke dag kijk ik in jouw trouwe ogen onafscheidelijk waren wij met z'n twee maar na 14 prachtige jaren ben je weggevlogen Ik…

Je stem, ik luister nog steeds ernaar in de nachten en dagen waarop ik jou zie staan De stilte in je ogen het is dieper dan in je leven toen je zo gezellig nog meepraatte Mijn hart is genegen en de druppels traan stromen neer wanneer ik jouw naam nog fluister…