Alle inzendingen over humor

wat is het voordeel van het vrijelijk verkeren in een lichte kooi als toch al vrijwel vast staat dat je ‘r bij lichtuitval kort gesloten uit gaat valt over donkere knaapjes je lelijk zult bezeren open gaat ’t doosje je contact is naar de knoppen knettert weer licht je was te laat bij ‘t stoppen…

Wij zijn de Hells Angels voor helemaal niemand bang wij zuipen en moorden al een aardig tijdje lang We hebben heel veel vrienden met drugs verdienen wij ons brood en als je ons niet bevalt dan schieten wij je dood Met de politie in de knip is Justitie de klos dus blijven wij dealen en chanteren wij erop los Ons lichaam vol met tattoos…

een rubriek getitteld "wat voelt een heer" gelezen de heer geeft daar gevoel weer tjeempie hij heeft geen gevoelens meer (men ziet dat vaker: mensen schrijven over koken nadat ze uitgekookt zijn and'ren worden veel zeggend sinds ze niks meer te zeggen hebben - schrijver dezes) maar je moet wel half gaar zijn om dat publiek…

De ogen geopend een nieuwe dag dient zich aan ik gaap, rek me uit en besluit de wekker maar heerlijk zijn gang te laten gaan De irritante piepgeluiden kunnen mij nog altijd niet bekoren en het snerpende geluid voelt aan als de klokken van de Westertoten Uit frustratie gooi ik de wekker hard tegen de muur ik draai me om…

Als het kalf verdronken is, het schaap over de dam, je hebt één vogel in de hand, de olifant in de porseleinkast, en je vindt de hond in de pot. Dan is de put gedempt en volgen de andere schapen ook, vliegt de rest in de lucht, je hebt nieuwe borden nodig om je kliekjes te eten!…

een vermoeid hoofd rust op mijn handen de armen steunend op een gammele tafel ik zie naar u allen ja ieder in de virtuele zaal leg ik in mijn blik aan banden u ziet mij vragend aan verwacht iets groots, een meesterdichter dient u voor te gaan in deze schrijversloods mijn mond opent zich langzaam en beheerst, frons de wenkbrauwen…

Laatst kocht ik een mooie kast zo eentje met veel planken en mooie mandjes eraan vast met steunen aan de flanken Het waren een doos of zes plus een zak met schroeven dus ik, inclusief wijnfles getracht mijn kennis te beproeven Al bij de eerste doos ging het niet zo goed want uit de opening die ik koos donderde een plank op mijn voet…

In weer en wind droeg de slak haar huisje Gewoontegetrouw de ganse lange weg Het is echt geen onzin wat ik zeg Ze dacht zo draagt iedereen zijn kruisje Toen zag ze een slak die geen huisje had ‘dat kan ik ook’ dacht ze en betrok naakt een flat.…

kwam tegen en over niet eerder zo uitgesproken dacht ik, van enig gevoel verstoken, dit is het, tot zover verdraaid, dit is mijn site want met speels gemak zet ik hak na hak ik heb allang door dat men gaat voor een welluidende titel voor aanschrijvend gekietel steek een woord steek de moord zeg nou zelf dit is toch ongehoord !…

de Wereld der Letteren kent ook regels en wetten: wat echt beurt beurt buiten beeld zo was er gister ‘n waar lijk gestorven als dichter onderwijl wandelde 'n tom pouce met sprieten zachte bef onder bestreling de deur uit de neerlandicus had 't nakijken…

kijk naar me alsjeblieft ja, kijk maar goed mijn moppie hier voor jou staat: daar is ’t ie dan: de ideale man het absolute toppie ik doe niets fout, ik ben jouw droom gemaakt van stevig eikenhout wil met jou samenleven de ‘oude dag’ beleven jouw toekomst? mij wel toevertrouwd! een drankje…? Soms, maar in het nette ook roken dat is…

de marge, mijn wereld ook al ben ik zelfvoldaan, zijlijn volgeschreven ik kan maar niet voldoen krijg het er maar niet ingewreven het geeft niet, hoor ik modder aan en ga door waar een ander blijft staan…

Heel vroeg werd ik wakker, de morgen was nog stil en blank, toen er ineens een vogeltje neerstreek op mijn vensterbank. Uit zijn keeltje trilde een liedje, zo lieflijk dat toen het begon ik al mijn zorgen voelde smelten als sneeuw voor de zon. Het zong van verre stranden, vol van vrolijkheid en dans; het was of enkel het…

is altijd informatief over fameus leed en lief: ‘wittgenstein en einstein zwijgen nu in zweinstein’ ‘tachtigers worden gemeden behalve de perk van eden’ ‘billy woodcocker tracht te verblommen dat hij komt om jerry’s tenen krommen’ ‘Coetzee is nu echt van den zotte schudt handen met meisjes in grotten’ 'don Quishot was als windbuil mal en…

Ik zeg weinig maar praat erg veel roep vaak: er is niks aan de hand ben geen denker, wel rationeel en plas regelmatig over de rand Ik ben stoer en zeker niet lief hou gesprekken graag kort luister wel maar selectief en zwijg alleen tijdens studio sport Voor mij moet alles wijken als je wilt shoppen, doe ik niet mee ik kan wel stiekem…

Pablo Magnifico uit Palermo de schorre rietvoornvogel zingt z'n lied als in Uitdam 'n stel van kleur verschiet zij waren bloot in elkaar geknoopt maar Pablo wil ’n vluggertje en anders niet - - - Stradivaria in hoge C de dame was diep in 't hart geraakt ‘n zwerver had ‘t met viool gemaakt maar voor het zoenen eerst tien keer…

schitterend, prikkelend uitdagend heupwiegend jeans getekende biep haar schattige kont, zoals ze liep mijn oude ogen, niet meer zo sterk fixeerden toch dit achterwerk zag ik nog wel goed was dat nu echt...een poep!!! verdorie, ik heb zojuist een gat gedicht.…

een brunette met ‘n euvel lag haar venusheuvel stiekem bij de Sint Jansbeek te bruinen tussen de gladiolen vóór de haagbeuk-haag van de Begijnenmolen in stadspark Sonsbeek op het heetste uur vandaag ze hoorde in de verte donderen uit richting Velp ze zei ‘help als het weer daar gaat donderen moet ik mijn heuvel als de weerlicht…

Spiegeltje, spiegeltje, wat is er toch aan de hand. Zo lijkt ik heel mager, dan weer aan de dikke kant. Nu hele korte benen, zo lijk ik een lange trien. Spiegeltje, spiegeltje, lach je me nu uit misschien?…

'n schim zonder enig schamen zuigt bijt knijpt krabt in en rond de tepel van de Dame de Dichter is gesnapt: ’n tepelaar - geen lepelaar - tepelt zijn melk op witte voetjes eerst rukt trekt dan tepelt hij zuigt en streelt drinkt zijn melk zo zoetjes neuriet van den minne dommelt met goede zinne verted’rende slikjes enkele hikjes geeft…

Ik ben een maker van punten en Komma's. Mijn woorden staan daartussen. Ik stamel poëzie naar het einde van Mijn zinnen, wanneer ik smachtend zing Aan de waanzin van dit bestaan. Ik rijg prachtig dit alles vol zin aan Mekaar, nagelaten als een slangevel Voor de gelukkige vinders van zeldzaam Wrakhout. Of een handgranaat. Ik denk ook wel…

Hongersnood is groot in China, vooral door de wandelende tak…

Toen super-genie Leonardo da Vinci, Gewiegd in Toscane, een pracht van provincie, De schoolbanken achter zich liet na een poos, Werd hij in veel kunsten een groot virtuoos. Al werkend in Rome, Milaan en Florence, Werd hij een der parels van de renaissance. Hoewel hij wel forten (maar fordjes nooit)zag, Ging hij toch als auto-didact aan de slag…

verdriet klaagt wee in de valleien laagland strandt zee, in schuimkoppend schreien en ik, duidt het mij niet euvel ik glimlach mij een heuvel ja, het is erg ik schater mij een berg…

Ken je die frustratie dat je auto even niet start motorkap open, handen zwart buurman die lacht, irritatie en je wenste dat je een andere auto had zeg, ken je dat? Weet je nog die ene dag dat het regent en jij op je fiets onbevreesd terwijl een auto door de plas heen sjeest de bestuurder je aankijkt met een lach en je doorfietst volledig…

Sniffel, snuffeldiesnuf Vroeg in de morgen … je bewustzijn half verlicht Wellicht nog een beetje duf Je ruikt het weer…. doet niemand dan zijn plicht?! Je hebt het altijd wel bevroed Wanneer het neer komt op moraal Hebben ook de dames totaal geen moed Niemand neemt het op tegen deze geurvandaal! Er wordt veel gesproken in de wandelgangen…

de man in het wit lachte in het geniep vandaag is het mijn dag en het is zo gepiept verdiende beloning wraak in mijner hand de kans die het bood een pijnlijke tand zo begripvol de amtenaar was in het verleden mee denkend doch zonder de omstandigheden dacht de tandarts echter vol begrip in het heden dit is het moment hier heb ik om gebeden…

wat allemaal niet kan men spreke er niet van: zo wordt heel wat af gevogeld onder Nom van Plume bij klokslag twaalf volle maan worden lieve boerinnetjes zachtjes en op eigen naam gedicht als loops met zinnetjes het is een crime maar ‘t beurt anoniem…

Hij startte zeggend van 't stuur zich wendend: tabee dan, Moeder, daar gaan we weer. En door die laan daar zag zij hem gaan naar zijn nieuwe baan - en naar nog veelmeer. Zo zag zij hem gaan en dacht: jaja - mooie baan en bier, kerels en wijven en nog zo meer. Dus toen hij na vijven niet opdaagde weer schreef zij een Annonce en zuchtte…

Een glazenwasser uit een of ander land, solliciteerde op een personeelsadvertentie uit de krant. Stond die gek op de voorstellingsdag, met een emmer en een ladder in zijn hand, in de spoelkeuken van een 5 sterren restaurant. Ook kwam er die dag een bordenwasser voorbij. Hij dacht: "die baan is van mij". Maar ook voor hem viel de uitslag niet…