Netgedichten

netgedicht (nr. 9.138):

ik, de man

ik verhaal u van de man
schouw zijn diepste wezen,
als dat al kan:

naar binnengaan
ofwel mijn ziel
door eigen ogen lezen

in mijn aard
ben ik ziende blind
niet dat ik dat zo wil
of dat intimeit mij ontgaat
nee, het is de waarneming
van de immer schone vrouw
te paard en het jachtgedrag
waarop ik mij verlaat

het versmalt het zicht
tot oerbeeld van de
perfecte moeder
en maagd
zo zuigend en basaal
ik zie daar voortdurend
de engel galopperen,
de gemalin van
oppergod Baäl

zo ben ik, is de man
als u ons wilt begrijpen
zult u uw verbeelding
moeten rijpen tot het inzicht
van een korrel zand
pas dan raakt u de diepte
van het mannelijk zieleland