Alle inzendingen over verdriet

Tranen kan ik laten Tranen om verloren tijd Afgunst en aversie Onmin en agressie vochten mee in deze strijd Tranen kan ik laten van verdriet die niemand ziet Maar tranen zal ik laten van blijdschap die ik een ieder toon omdat ik weet dat ik het beste deed en dat nu achter liet Ik begin opnieuw heel doodgewoon!…

In het eenzaam stille duister slaat een trieste donkere klok wijl ik zachtjes om haar fluister dwarrelt ook een enkele vlok Over het koele donkere stille ligt een bleek en stervend licht Geheel versleten is al het prille zelfs ‘n traan op haar gezicht Langs de stilte van de oever klinkt het fluister door het riet en het stille wordt nog…

Van ver voorbij de pijngrens is een geucht vernomen. In schier onmogelijke taal gaat het gerucht dat wat verbroken of gebroken is zijn eigen schoonheid heeft en niet verloren is. Dat staat vast, onomstotelijk, zegt het gerucht.…

denken aan hen die er niet meer zijn draag ik in mijn hart kaarsjes steek ik aan tranen komen uit het niets deze tijd maakt me verward antwoord op vragen het worden er steeds meer niemand kan ze geven zij bestaan niet meer wij moeten door door met ons leven lichten van de kerstboom het uitbundige eten het maakt mij niet blij…

duistere nachten koud en stil nare gedachten eng en kil piekeren en staren naar het plafond woorden onhoorbaar verstomd niets is er meer slechts door stilte omarmd geen liefde zo eenzaam onverwarmd duistere nachten waar is de dag die mij laat beginnen met een lach…

In gedachten reis ik verder door de laatste uren van het jaar waarom zijn die gedragen loodjes zo verdomd, verdomde zwaar korte dagen zullen lengen kille nachten huilen mee elke ochtend zal licht brengen soms haat ik die zo geliefde zee vele stappen die ooit verzanden in verdriet maar ook in de lach woorden die in handen landen…

Het leven begint met liefde en eindigt met verdriet. Daar tussenin van beide een beetje omdat het leven je niet ontziet. Maar soms dan is het leven niet eerlijk en weet je het even niet meer. Dan word het teveel en kun je geen kant op dan doet het leven alleen maar zeer. Ik had de liefde in m'n handen 't zat overal, het kon niet stuk.…

Diep van binnen Zijn mijn laatste woorden zoek Druppelen mijn zoute tranen Net over het randje Van de volgelopen emmer Ik zou wel willen schreeuwen Ik zou wel willen huilen Ik zou wel willen krijsen Maar ik doe het niet Diep van binnen Is het laatste hoofdstuk uit En toch kan ik het boek Niet wegzetten in de kast Ik pak het steeds weer…

De jonge weduwe zocht haar bikini en snikte toen ze het luchtbed zag. Vol met de lucht van haar lieffie opgeblazen op die tragische dag Nu, een jaar na die zwarte datum tuurt ze omhoog, ver voorbij de lucht Ze kan nog steeds niet zonder hem nu ze daar drijft op zijn laatste zucht…

De overschreden grens De botte bijl die hakte dat hoorde bij Van Gogh als Een bijzonder mens Waar anderen stonden Liep hij door Waar anderen hielden Ging hij voor Onder aversie of bewondering Met minachting of roekeloos Al naar hij verkoos Waar anderen doorgaan Werd hij gestopt Waar anderen vervolgen Ging hij heen Onder aversie of…

doodse stilte lange rijen uren wachten langs stille grachten lopen, huilen kaarsen branden gebalde vuisten bedroefd om datgene wat is gebeurt de tijd staat niet stil kan niet worden terug gedraaid geweld zinloos geweld geen helpende hand en toch bedroefd waarvoor? De daders? Het slachtoffer? De tijd loopt door Kijk niet achterom…

Zwart, was het wat ik zag, de nacht overschaduwde de dag, als een donkere nevel... Kleur, zag ik niet, de zwarte gloed overschreeuwde, haar schriele wezen in 't niets... Even, gloeide haar ogen op, bij het zien van haar huid, zwart... Toen, zei ze de blanke gedag, die haar het leven ontnam... Een zwarte dag in een…

Je vult je glas met tranen een hoop liefdesverdriet 10 glazen later, starend je begrijpt het nog niet De vragen in je hoofd haar hand op jouw been je voelt haar nog steeds maar je zit daar alleen Je twijfelt over alles je bent in alle staten zou zij het zelfde voelen of heeft ze niks in de gaten Zou zij...alles wat ze deed was dat…

Ga op een mooie morgen eens heel vroeg naar het strand en loop op blote voeten door het droog en natte zand Luister naar de vogels die je daar zeker ziet en hoor wat zij daar zingen het is geen vrolijk lied Waar is je lach gebleven je humor en je gein Het stralen van je ogen ik zie alleen maar pijn Laat je zachtjes drijven op de…

Vandaag voel ik me rijk ik heb zoveel te geven een simpel gebaar verrijkt een kinderleven. We lachen heel wat af als we samen spelen Het geeft een goed gevoel onze vriendschap te delen. Maar kind jij bent zo rijk een auto met chauffeur en alles wat je maar wenst staat 's morgens voor je deur. jouw ogen stralen als ik vraag waarvoor je…

mijn gsm leidt nu een stil bestaan zal als verdriet eerst niet meer overgaan ik berg mijn paspoort ver van mijn gevoel kijk naar de lucht zo somber zonder doel jouw aarde kleurt de muren van mijn huis hier komt mijn heimwee elke avond thuis…

Pijn die door me heen stroomt Bloed dat zachtjes drupt. Wat ik horen en voelen kan Dat zorgt voor mijn geluk Scheve ramen, scheve kast. De muren vallen om. Dat ik van jou ging houden God wat ben ik stom. Jezus wat een klote zooi, heb ik er van getrapt Niemand die het schelen kan, en niemand die het snapt Waarom blijf je nou vragen…

Pijn die door me heen stroomt Bloed dat zachtjes drupt. Wat ik horen en voelen kan Dat zorgt voor mijn geluk Scheve ramen, scheve kast. De muren vallen om. Dat ik van jou ging houden God wat ben ik stom. Jezus wat een klote zooi, heb ik er van getrapt Niemand die het schelen kan, en niemand die het snapt Waarom blijf je nou vragen…

In ‘t pikdonker aan je denken en jou dan weer voor mij zien Je mooie ogen die mij wenken Kom je weer terug, misschien In ‘t pikdonker van je dromen en hopen dat er wordt geklopt Dat jij de kamer in zult komen en je als m’n lieveling ontpopt In ‘t donker nog van je houden en je zelfs erg intens beminnen Doen of we zo trouwen zouden Ik…

Rommel in mijn hoofd zooi in mijn gedachten alles is overhoop niks kan ik verwachten Weg van de wereld ver van realiteit zo ben ik veranderd, in een andere identiteit. Mijn gedachten door elkaar alle herineringen beleef ik opnieuw, vol haat, verdriet en afschuw Die rommel zal altijd blijven het laat me niet alleen nare gedachten…

mooie woorden door jouw geschreven klinken als een nachtegaal die oorstrelend zingt met de liefdesklanken die elke letter omringt ben ik als een veer in de lucht gaan zweven heerlijke dromen die leken uit te komen vervlogen in de hemel als bliksemlicht die binnen enkele seconden verdwenen uit zicht waardoor mijn hart vol met geluk is ontnomen…

Nog zie ik voor me, hoe je veranderde die dag, je mooie ogen keken somber, een traan verving je lach. Langzaam stortte je in, hulpeloos stond ik erbij, ik wilde je zo graag helpen, maar je wilde niks van mij. Ik kreeg er de schuld van, dat zij was doodgegaan, nog steeds zie ik die leegte, in jouw mooie ogen staan...…

Je sloeg me heel vaak Als ik weer iets verkeerd deed De klappen waren zo hard Je zei nooit dat het je speet Je schopte me ook regelmatig Je werd altijd zo kwaad Wat bezielde jou al die tijd? Vanwaar die haat? Je schold me ook altijd uit Waarom moest ik het zijn? Deed ik zoveel verkeerd? Altijd deed je me pijn Ik nam het altijd voor…

Ik zoek je Overal Ik kijk soms wel drie keer om In de hoop je toch te zien Ik zoek je Ik elke bus In elke winkelruit In elk deel van de dag Ik zoek je Maar kan je niet vinden En eigenlijk weet ik het maar al te goed Dat je voor mij niet meer te vinden bent Ik zoek je Ook in mijn hart En kom altijd hetzelfde uit Bij…

Lieveling je bent mij snel vergeten nu jij in de armen van die ander ligt Ik kan echter van verdriet niet eten en tranen stromen over mijn gezicht Lieveling ik had toch kunnen weten dat jouw liefde altijd te kort bestaat om werkelijk liefde te kunnen heten maar intussen weet ik mij geen raad Lieveling ik heb ‘t je niet verweten dat jij…

de wereld draait door alsof je nooit vertrok wie weg gaat, wil zich soms verzwijgen toch wacht een duif op verse kruimels brood laat haar wiekslag horen en bij de deur lonkt nog je naam, zo gewoon zo vertrouwd maar het huis voelt leeg en koud, geur en warmte voorgoed verloren…

niets dan lucht ben ik helaas geworden onbegrijpelijk vluchtig zonder houvast onzichtbare papieren baas vingerloos vind ik mijn weg op de tast morgen overmorgen de dagen daarna een klucht voor velen anderen zijn boos vergaand geïsoleerd informatieloos ik ben lucht niet bestaand of anders een vliegende vis die hapt en hapt naar adem verstikkend…

Laat mij weten als ze komen in hun heel lange witte jassen en ik dan mede word genomen om voortaan op mij te passen Laat mij weten als ze naderen met de dwangbuis in hun hand als ze stappen door de bladeren naar ’t gesticht waar ik beland Laat mij weten als ze kloppen op de deuren van ’t alleen zijn dan kan ik mij nog verstoppen in het…

een droevig gevoel reikt je hart schendt de grens van het vertrouwen het vertrouwen dat geboren werd om van iemand te houden sprekende vlinders die van gevoel tot gevoel zweven in je buik emotionele gedachten die botsen om een liefdevol…

Ik schoof popelend aan Een wachtrij tot op de markt en verder Want op deze beurs Beloven ze de eeuwige glimlach Kant en klaar als geschenk verpakt Een gekruld lint Een motief van vergulde stippen Je hebt alleen wat grof geld nodig Knisperend in de handpalm Of een kredietkaart die soepel Langs het rode oog glijdt Ik had mijn rekening geplunderd…