Alle inzendingen over algemeen

Al onze innerlijke schilderingen zijn oneindig als je weet hoe de penselen worden gebruikt…

De wereld is cijfermatig De mens op vele fronten nalatig We eren geleerden veel te statig We geloven in evolutie berekend met kans Niemand ontspringt de dans Kijk eens naar het geheel Grote aantallen produceren veel Ik geloof niet dat ik theorieën steel We zijn niet intelligenter dan voorheen Er zijn meer mogelijkheden dan wijsheden geslagen…

verborgen in het diepste van mijn zee groeien radaralgen met een hoog eq innerlijke waakhonden die driftig trillen seinen in hifitonen handen af gevaar blind en doof van nature maar nauwkeurig en betrouwbaar nemen ze waar in diepte en stilte klinken klanken luiden als klokken verontrustend vertrouwd…

als scherven liggen ze een bord vol ik schik ze het puzzelen snijdt gebroken lijnen weerspiegelen rode draden een zwarte weg…

Mensen willen meer. Meer dan meer. In de liefde, het geld, het eten. In alles willen mensen meer. Maar ik hoef niet meer. In de liefde, het geld, het eten, heb ik genoeg. Ik hoef niet meer.…

Ik ben Jonne er zijn heel veel mensen die moeite met me hebben er zijn veel mensen die wat minder moeite met me hebben er zijn niet veel mensen die me mogen er zijn weinig mensen die van me houden Ik ben Jonne veelbesproken, waar ik kom veelbesproken waar ik ben veelbesproken waar ik zit veelbesproken waar ik ga Ik ben Jonne met opgeheven…

Ik ben op zoek naar dat ding weet je wel, dat éne ding ik ben het ding kwijt zoek me naar maar weet niet waar naar dat ding, dat éne ding je vindt het raar dat ik op zoek ben naar? maar ik ben op zoek, naar dat éne ding dus als je het gevonden hebt, laat dan zo snel mogelijk weten aan mij, zodat ik een toontje…

Hoewel de zon Mij langzaam wakker kust Bevinden mijn ankers Zich in het land van mijn dromen Ik blijf zweven Tussen nacht en dag Verlang naar alles Wat daar op mij wacht Waar bloemen geel, Rood, paars of groen Zich richten naar haar Om hun energie op te doen In mijn palm Een gouden lok Stevig vasthoudend Voor als ik straks wakker…

hij plant zijn sporen in mijn huis alle deuren open de kraan blijft lopen jas over een stoel midden in de keuken een schoen lege flessen vuile glazen handdoek naast het bad alles kletsnat hij is duidelijk aanwezig en als ik slapen wil galmt vlakbij een film op de tv hijzelf in diepe rust de kasten gapen weg melk cola chocola…

Freekie werkt zich door het stof op het toneel, En voelt zich sterk, en voelt zich intellectueel. Het gewone volk, wat hem heeft geadoreerd, Valt bij Freekie, anno nu, helemaal verkeerd. Freekie wil nog steeds de wereld verbazen, Maar ziet alles anders door z’n dikke glazen. Wat hij zegt, is niet meer voor de gewone man, Die tóch niet begrijpt…

er is alweer een balpen leeggelopen in de achterzak van mijn pantalon op een moment dat ik hem niet kan missen want als eindelijk mijn geest eens wordt verlicht blijkt telkens weer dat het vertrouwen in mijn geheugen kleiner is dan dat in de kwaliteit van dit gedicht…

Langzaam leer ik mensen lezen niet dat ik dat wil maar soms weet ik te begrijpen ik stond er nooit bij stil Weet dan een beetje wat ze denken en voel hun stil verdriet zou ze dan wel willen helpen maar vaak kan ik dat dan niet Ben nog zo bezig met mezelf wat mij nog steeds bezeerd morgen ben ik misschien wat wijzer een mens is toch nooit…

Hij die zonder zonde is gooit de eerste, hij kan op je maag liggen of van je hart vallen. Als eerste kan hij worden gelegd je kunt hem in de vijver gooien en je kunt ze geven voor brood. Het kan niet worden ontkend de wijzen hebben hem gevonden.…

Een lome niets doende dag een saaie geestdodende dag een vervelende lange dag een nare donkere dag een hoofdpijn krijgende dag een zinloze irritante dag een dag die je niet teveel in je agenda moet hebben, een dag die je het beste door kunt brengen in je bed, zodat je morgen kunt zeggen, die saaie geestdodende irritante hoofdpijn…

er heerst een diepe rust gerestaureerde kerkjes zijn koel in de voormiddag het goede leven neuriet langs stoelen op terrassen en toost op voetstappen en vrolijk gelach van oprechte poëten die in honger van geest in kronkels prevelen en hoe potloden uit de vingers glijden en over de vloer rolden woorden wegvlogen in de diepe duisternis…

De ander, is dat de naaste die ons niet begrijpt? De ander, is dat een reiziger met chronisch tijdgebrek? De ander, is dat de persoon die het laatste kalenderblaadje afscheurt? De ander, is dat het boegbeeld van een hulpactie? De ander, is dat jezelf zien door de ogen van een kind? Of zit de ander gewoon in ons…

Het droge gekraak Van knappende takken Bewegingen gedempt Door vochtig mos Ik wil je leiden In deze dans Toch blijf ik staan Reik niet naar je hand Je silhouet, zo teder In het zilver van de maan Jij danste in het duister Maar ik zag jou als een helder licht…

Het leven is wachten op de dood In de tussen tijd moeten we ons vermaken ik geniet van het kijken naar Kunst, naar aantrekkelijke mensen, naar de letters in een boek, naar een zonsondergang, naar de geboorte van een nieuw leven ik geniet van het horen van muziek, van lieve woordjes van m'n geliefde, van het geruis van de zee of het gezang…

keurend vrolijk verlichte gangen glanzend blik blik vol verlangen blik op blik een amourette feestelijk verpakt glanzend gelakt maar niet van staal verlang naar verlangen hoe lang al geleden zo'n blik op mij…

Het leven is mooi, schitterend en prachtig. Sommige dingen zelfs sprookjesachtig. Het leven is somber, koud en kil. Soms moet ik janken, ook als ik het niet wil. Het leven is beroerd, klote en zwaar kut. Soms zit ik dagen diep in de put. Het leven is spannend, erotisch en gewoon fijn. Dat komt nou eenmaal, omdat er van die lieve…

Storm op komst Er is storm op komst, niet vandaag of morgen, Maar later misschien, na verloop van de tijd. De haan kraait oproer, dat zegt toch genoeg? En mensen, mensen maken zich nu al zorgen, Diep in hun hart willen ze de onrust kwijt, Al zeggen sommigen: “Het is nog te vroeg”. Er wordt veel onrust gezaaid, en ook haat, Niemand weet…

In dit kaartenhuis met kapotte ruiten uitgeschud op de vloer zoekt hij de hartenvrouw iedereen loopt met z´n twee-en behalve dan de hartenheer die blijft zoeken tussen rood zich snijdt aan een ruitenaas en alle ruiten opzij schopt daar zijn de vrouwen met vier boeren al volop in de slag het spel lijkt verloren als hij zich opdringt…

plaatsen waar ik niet meer kwam waarvan ik dacht dat ze voorgoed versleten waren ze spleten mijn gedachten open vreemd als oude bloemen in kleuren die ik eigenlijk niet kende van een tijdperk van bittere stilten en mijn hand die ik nu steek in verborgenheden van rijkdom pluk ik de herinneringen langs de bermen van heimwee…

Houten paardje Verstoft op zolder Eens zo populair Nu vergeten Niet voor de houtwormen Die genieten van het feestje…

je balanceert op het randje van een zelfverheffend voetstuk wankelt slechts heel even tijdens het omhoogvallen draait rondjes als een volleerd model met als toeschouwer een partijdige spiegel je denkt je onweerstaanbaar en ik knipoog naar je zodat maar één oog hoeft te liegen…

Tweemaal de werkelijkheid verloren. En in een waas van wanstaltige weemoed versneed hij de realiteit in een dubbelledige overpeinzing. Sperma is het verval te verschieten, dacht hij en het lichaam cumuleert naar verzadiging om zichzelf in de finaliteit te verliezen. Tweemaal verliezen zijn vader en hij zich in de potentie van levensvattende…

de tijd rafelt in haar hoofd hoe lang al woont ze hier in onbekend gebied vreemde gezichten zeggen zachtjes haar naam de uren duren haar bezige handen werkloos op de knieën verbaasd tekent een vinger het estuarium na de wereld is gekrompen van het bed in de zetel van de zetel in het bed en elke dag zonder het te weten sterft ze een…

De vrolijkheid wil dansen werpt de grauwe kleren af laat zich niet meer onderdrukken wast de stilte uit het graf. Een vlinder wil uit die cocon slaat de ogen naar omhoog kijkt verlangend naar de zon wappert snel haar vleugels droog. Hoort het suizen van de lucht waarin honigbijen zoemen neemt uit die somberheid de vlucht naar het land…

Vormloos vol de leegte voorbij geen behoefte aan het ego geen tijdsbesef Mistige flarden van vergeten landschappen verdronken oorden luchtige schouwspelen Wetend, voorbij de herinnering Ziende, voorbij het oog snelheid niet te begrenzen een schicht in een eon Klank en ritme kleurrijk geheel vloeiende bewegingen verstilde portretten…

goedemorgen mevrouw goedemorgen juffrouw piep piep piep piep piep piep piep piep piep wilt u een zakje om het vlees mevrouw ja graag heeft u nog een flessenbon mevrouw neen die heb ik niet spaart u voor de maandactie wat is de maandactie? een strandtas met ons logo mevrouw eh, nee dank u wel gaat u pinnen mevrouw neen, contant betalen…