Alle inzendingen

ik voelde hoe jouw zonnevingers hun pixels zachtjes op mijn huid vlijden na een lange reis als lichtdeeltje van de hemel maar het aards paradijs ik had mij komend uit het langdurig grijs en somber van de hel voorzichtig opgesteld zodat de eerste confrontatie niet zou uitmonden in schade verfrissend stroomde energie door mijn…

ik was even vertrokken later wakker geschrokken door een mij onbekend geluid ook de sfeer voelde niet thuis er was iets met de tijd die ik moeilijk kon dateren naar de kleding die zij droegen in een exposé uit weleren het waren vrienden en bekenden zonder familieband zij wisselden woorden zonder te zijn gekend…

Laat vrije baan aan de : zij schonken 't zelf-vertrouwen weer aan een geslacht, dat kroop in ossewagens en in palankijnen, en nu aan 140 ijlt doorheen de nacht. In de internationale treinen wordt geboren de broederschap, die men bij pond en dollar meet, Armstrong en Vickers, de trust van 't koren, de nieuwe nationaliteiten waar niemand van…

De weemoedige Weense weende hete tranen in haar danspartner’s hals net toen het erom ging verpletterde hij haar ~ als een wals.…

De lichte rimpeling huiverend in haar flanken haar hete adem die zich aan me schroeit De kloppende aders onder de flinter van haar borst Beuken me een weg langsheen gebarsten lijnen en voel hoe adem teneergedrukt met bulderend geraas haar tirade zich spruwt de likkende vlammen een pagina…

Als ieder mens nu eens zou zeggen, wat hij voelt, droomt, wat hij hoopt, dan kunnen we regeringsleiders zeggen, dat je met geweld helemaal niets koopt. Dat we in vrede willen leven, dat geweld moet verdwijnen, dat we dit elkaar willen geven. En de zon begint te schijnen.…

De eerste zonnestralen Die mijn gezicht verwarmen Wil ik binnenhalen En heftig omarmen Zij verwarmen mijn huid Zij verwarmen mijn geest Zij geven geen geluid Maar zeggen mij het meest Een nieuw begin, een nieuwe dag Maar ook een dubbel gevoel De zon schijnt en geeft een lach Zonder zon is 'n dag kil en koel Wanneer de zon er niet…

voor hen fladderde ik van bloem tot bloem bij hen verdronk ik een stille dood ogen vol liefde koestering terwijl mijn hart schrijdde ongehoorde noodkreten mijn lippen koesterden een droom angst pijn verlangen smachten zoekend naar onrealiseerbare droom toen verdronk ik radeloosheid onbegrip pijn en schaamte wanneer stopt het niet niet…

“My fellow-countrymen, ‘t was geen bedrog. Wij vonden al een bijl, een hakselaar, een vijl en een papierversnipperaar, dat is een hele massa wapens, toch ? Zulk tuig dient ter vernietiging, of niet ? De dreiging was reëel, zoals u ziet.” Nieuwsfeit: Bijna 60 procent van de Britten denkt dat premier Tony Blair heeft gelogen over de massavernietigingswapens…

ik zag je schaduw rusten tussen verstild bewegen ook daar contrasteerde jij herkenbaar bij de vele kleuren grijs hier in dit toppunt van leven voelde jij je helemaal thuis belicht door excentrieke bundels energie kleurden lange armen de hemel tot zij weer inkeerden naar het onaanraakbare van ongebondenheid die zij alleen in…

Niet opgaan in muziek, niet kunnen dansen op de maat, dan krijg ik weer kritiek, die iedereen behalve ikzelf verstaat! Ik kan dingen niet goed zeggen, want ik kan mezelf niet horen, probeer me er tevergeefs bij neer te leggen, ik ben ermee geboren! Ik ben allang blij, dat ik kleuren zien kan, maar er mist gewoon iets in mij, en daar word…

Ik pak wat koffie En de ochtendkrant Ik loop de trap op Met jouw beker in m'n hand Ik denk aan vroeger en ik voel de pijn Waar zou je nu toch zijn... En ik denk aan de momenten Die ik met je heb gehad Aan het leven dat we deelden Toen je nog dicht bij me was En ik vraag me af Is er nog... Iemand zoals jij Die me de liefde geeft…

ik zag je flaneren in een bevallig wenden en keren voor de etalages van jouw keuze spelend met je spiegelbeeld paste jij de meest luxueuze outfits door er even in te schuilen om daarna met een joyeuze zwaai afscheid te nemen van de baai van verleidelijkheden stil stapte lichte teleurstelling met een kleine echo door de…

Tegenover mij zat een keurig man hij keek mij zwijgend aan Even dacht ik bij mezelf zou hij ook Nederlands verstaan Want zo te zien kwam hij van ver en wat u er ook van vindt Hij was niet blank hij was niet zwart maar zoals men dat noemt getint Voor het gemak heb ik hem toen in het Sanskriet aangesproken En zoals het dan meestal gaat…

Het ouderlijk huis. grote dienst bewezen is nu bijna ontruimd we voelen ons wezen Op de lege keukenvloer zes pakketjes gemaakt ieder kind een herinnering gebaar,wat me enorm raakt geen geld,zilver,of goud een gedragen sjaal van ma kerstspulletjes,altijd bewaard oude kapotte werkjas van pa Dan sluiten we dit huis af gedeeltelijk met…

Eenzaam in een overvolle trein De doolhof met ontelbare gangen de lachwekkende parodie op rijm heet verlangen naar verlangen Zelfs in dit licht zien ze je niet zo ontastbaar onzichtbaar ruis je als de wind door het riet voor mij heel echt... zonneklaar Jij maakt geen hoofden dol alleen dat van mij mijn hart klinkt niet zo hol met jou…

schor krakend zwaaiden monumentale kerkdeuren open voor in het zwart geklede mensen met hun hoge hoed die in stijf raffinement het publiek verstrakten tot het ultiem moment in bijdegronds donker murmelden talloze overleden stemmen over de pijn aan hun gemankeerde ziel beroetten walmende kaarsen het wit graniet van de zerken uit…

Nieuwbouw steekt zijn kop uit de terreinen op. Wij gaan langs het skelet, de stalen reigerpoten. Het land dat wordt ontsloten begint een stil verzet. Allerlei groen venijn - distels en chichorei, hondroos en varkensgras - loopt in ruigten te hoop tegen bouwplan en waterpas, koop en verkoop. Het land biedt weerstand aan de sleutel…

Heerlijk in de nacht Het donker omsluit mijn bed Een lampje op de gang brandt De deur staat op een kier Heerlijk, jouw zachte vacht Mama heeft je in m'n bedje gezet Bij mijn hoofdje aan de kant Blijf bij mij, blijf hier Onder jouw hoede slaap ik in Zonder jou ben ik het bangst 'K hou je stevig vast Jij bent mijn knuffeltjes heldin…

Dit jachtige bestaan waardoor men bang is te laat te komen nog voor zijn eigen graf Geen tijd heeft om te blijven staan want tijd is geld en dat geld voor iedereen een gebrek is Alleen gek heeft geen haast denk ik shit te laat voor de trein en ook ik ben gek…

Prettig vind ik de nacht ik geniet ervan, zonder weemoed Het is niet iets waar ik naar smacht en toch, prettig voor mijn gemoed Er zwijgt een donkere sfeer, die verlicht wordt door helder denken. Ik neem haar op, zonder verweer en weet dat zij mij dit wilt schenken Turend naar de horizon voel ik mij zo alleen Maar de nacht is waarmee…

wij zagen de dagen als nieuw vol bewondering en verbazing over het oplichten van hun kleuren sprankelende geluiden die vrolijkheid verspreiden waar we ook verbleven zelfs in de lach die we met ieder deelden er hing een nieuw samen dat ons overkwam niet alleen binnen maar ook in de natuur was het stuur radicaal gedraaid…

eigenlijk vrij je haar op omdat pure liefde nogal zoet zou zijn vreet maar de stroom is ongezonder dan de vermogens…

Te quiero mucho te quiero mucho mas te quiero hija mia te quiero mucho mas que mi propia vida... Ik hou veel van je Ik hou veel meer van je Ik hou van je mijn dochter Ik hou veel meer van je dan van mijn eigen leven Te quiero doctor Margarita Estoy tan orgulloso de ti No, porque eres una doctora No, solamente, porque eres una hija…

een bloedmooie adonis uit Sittard haren glimmend als satijn en pikzwart reed in een groene porche ze noemde hem Georges speelde voor zijn liefjes op de piano Mozart…

ik heb jou de mooiste stukjes van mijn ziel gegeven in de meest intrigerende kleuren van onze nieuwe lente luisterend naar buitenaardse tonen die in universele uitvoering ons in hemelse odes diepte en warmte betonen jij hebt de rode erupties van mijn liefde in het nachtelijk duister op zien spatten in het samen voelen van mijn…

Je leeft, om vervolgens ook te sterven... Je leeft, maar als je begint met leven, begin je ook al af te sterven... Je leeft, even maar waarvoor, als je het toch weer terug moet geven? Je leeft, je leeft, een mensenleven-lang, mag je het beleven... Ik wil leven, net zolang... ja, voor hoelang...?…

Als ik één dag God zou mogen zijn, Dan verloste ik iedereen, iedereen van pijn Als ik éen dag God zou mogen zijn... Dan zou ik alle tranen drogen, Naar ziekenhuizen gaan En zeggen: Kom, Je bent weer beter en kan weer naar huis gaan Als ik één dag God zou mogen zijn... Dan gaf ik de hele dag aan ieder zonneschijn Ik strooide overal…

En toen stond ik daar, helemaal alleen. Een gevoel van verlies, van pijn, en leegte, settelde zich in me. Door iedereen verlaten, door niemand meer bemind. Het eenzame meisje, door iedereen verlinkt. Wat heb ik verkeerd gedaan? Waar ben ik de fout in gegaan? Ik schreeuwde en ik gilde, maar niemand, wilde antwoorden. Helemaal alleen…

Zoiets prachtigs kwam ik nergens tegen Zoiets moois en ongewoon Hele hoge sparrebomen Vol met sneeuw en wonderschoon... Zulk een landschap te ervaren zoiets moois, zo ongewoon Zal ik in mijn herinnering bewaren, want het was zo ongewoon... Dan Mounthood daar in de verte Als een puntmuts rees hij op, vier duizend meters hoog de lucht in…