Alle inzendingen over muziek

En toen werd ik weer die kleine jongen Jantje naast mijn grote vader Gerrit Jan in de grote Wilhelminakerk op Rotterdam-Zuid aan de Oranjeboomstraat toen eenvoud nog heel gewoon was en emotie zo ongewoon ondanks de muzikale  diepgang van wijlen organist Feike Asma of de psalmen van wijlen Piet van Egmond tot grote verwondering van…

Neonlichten flitsen fel, synths breken door nacht en hel, Ritmes strak, een stalen hart, dansend op een kunst van smart.…

Het orgel speelt een heel oud liedje beneden in de stille straat… Ik luister, leg de penne neder, berg in mijn handen mijn gelaat. Een heel onnozel volkskoepletje, slecht drie, vier noten traag en teer; maar elke klank, die in mijn oor dringt, wekt echo’s in mijn binnenste weer. Ik hoor het oude deuntje klagen, klagen en zuchten beurt om…

de goden schiepen de eilanden als hun woning op de hoge grond boven het dorp slaap jij sereen en de tijd staat stil je kent de diepte van de Stille Zuidzee de wind zingt de golven beuken jouw ogen volgen de ruige bergen ze tasten de steile kliffen af op de tweemaster klinkt een smeekbede ne me quitte pas je bent niet alleen, Jacques…

Soms sta ik versteld met hoeveel geweld iemand zijn mening op wil dringen. Voor mij is hij geen held, want voor hetzelfde geld kan hij samen met ons komen zingen.…

1. Met zijn verzen werd geen hoop gewekt, met huichelende wegen wel dromen verlegd; de tovenaar die waarheid sprak in spreuken die nooit zijn gehoord. 2. In wrevel van de wereld afgewend, de ogen die niemand ooit zag; nieuw licht dat zweeft in de dageraad, gloeiend door het licht van de verre zon, 3. weerkaatsingen van wat ooit…

​ Ik heb weer zangles (2025) nu voor het eerst na een halve eeuw (1975) hij is Engelssprekend en jong hij is goed, steengoed als zanger en als docent doch ik de oudere zanger wat een nervositeit, angst wat een ongekende emotie maar ook wat een eigenheid waarachtigheid en echtheid opnieuw te mogen beginnen mijn ademhaling een ramp…

Dichterlijk recensieverslag (writing with sound) van Sigfrid Karg-Elert's Passacaglia und Fuge über B.A.CH. op 150 gespeeld door organist Arjen Leistra in de Westerkerk Amsterdam, op zondag 27 juli 2025, 13 uur in de seie REMBRANDT ORGAN SERIES, painting with sound! Direct komt er onweer opzetten in mijn lijf, hoofd en leden, wat z'n  weerga…

Het was me het daggie wel geweest vrijdag 25 juli 2025 niets vrije dag,  robuuste arbeid als vader voor moeder en ons kind mijn ouderpartner en mijn dochter Giulia De zomeravond viel in, zwoel en vredig mijn lichaam en geest hadden rust nodig ik zocht en herkende mijn eigen vader na noestere arbeid voor moeder en 8 kinderen mijn vader Gerrit…

Licht als veertjes fladderen haar vingers over de speeltafels van het grote beroemde Duyschot orgel van de Westerkerk te Amsterdam het is zondagmiddag 20 juli 2025, 13.00 uur haar voetjes dansen, sjansen 'n folklore van haar nationaliteiten: Belgisch, Deens, Duits, Nederlands en Italiaans haar lange haren verbeelden voor mij de snaren…

als ik dood ga mag mijn playlist niet lang zijn er wachten nog zoveel doden in de rij achter mij geen wierook geen ruimte geen tijd voor bidden op het tapijt waar is het stil hummend liedje dat in samenspraak met de ney als een rouwende moeder de tranen teder verklankt mij troostend leidt naar de overkant van de brug…

EVAN EN DE GOUDEN KROON! Evan hoe kan ik, kunnen wij je danken voor vooral het muzikale wat jij mij, ons bracht want vooral in muziek zit jouw grootse kracht jij verovert, verorbert de mooiste klanken jij verdient te zijner tijd een kroon op je werk maar daarvoor ben jij nu nog te jong en te fruitig ook te serieus, amper te betrappen op te…

hij zit hier de hele dag niets te doen en aan jou te denken maar jij jij zult nooit weggaan zij zal niet weggaan als hij hier zit en aan jou denkt maar jij jij zult nooit weggaan zij zal nooit weggaan wat hem niks kan schelen ze hebben haar baby afgepakt maar daar kom je nooit uit zij komt daar nooit meer uit ze hebben zijn…

Herinner jij je verlangen met een dronken lichaam vraag je, terwijl ik aangeschoten verder drink je schiet in de lach naast geleerde filosofen door bizarre lucide illusies die toonladders beklimmen je danst over het landschap van de vroege nacht in deze wereld met muziek van het verlangende hart als reisgenoot van jouw smart je streelt…

I geef mij kleur op de wangen nu ik nog leef op dit specifieke moment als ‘n wolk die mijn ogen binnendringt onzichtbaar in ’t ochtendlicht dan schenken de buien ‘t wonder in ’n bereikbare achterafbar aan de tap van de liefde waar de spraakzame en introverte mensen in ‘t gespannen effect soms weer gelukkig genoeg zijn II in zijn…

Zing je lied met Yt, daar word ik, Jan stil van die vrouw, de dirigente blijft me achtervolgen maar dan in zeer positieve en emotionele zin want ik ben direct weer in: zin, zen, zang van haar vandaag kwam digitaal tot mij een AD-interview van mijn oud-dirigente Yt Nicolai: Met een verbouwde taxibus rijdt koordirigente Yt Nicolai uit Diepenheim…

Muzikaal hoor je de vogels, gezangen volop in mei. De koningin Elisabethwedstrijd de solsleutels die aangesneden worden weergalmen in de lucht Nicola Meeuwsen neemt een hoge vlucht. Pianostemmers halen alles uit de kast. Grote witte en kleine zwarte drukknoppen die in samenspel een chromatische toonladder vormen, slag, toets en snaar…

Vingers spreken zacht tonen dragen mijn verdriet stilte omhelst mij Er zijn dagen waarop ik de wereld alleen als klank kan verdragen. Vingers spreken dan zonder uitleg. De vleugel opent zich — ademend, nabij. Elke toets wekt een echo van iets lang verzwegens. Een stil gebaar dat zich uitstrekt naar licht. Bastonen dragen mijn verdriet…

met de pootjes in de fijnste sneeuw zoals ’n leeuw in de hitte pitten kan kan er ook gewatertrappeld worden tussen de ijsschotsen van verlangens ’t is zo fijn om alles weg te wuiven met de grote gevoelens te schuilen achter metaforen en als dat niet lukt boos doses metamorfoses te strooien alle fijngesneden plakjes van ’t hart worden…

de fatale Bliksemschichten als Speren wachtend op ’n Rij de slapende Engelen van Týr als zij ontsnapten aan hun Dromen was ’t ‘endalok guðs’ Nabij als zij de schromelijke Liefde verlieten ’t Bloed voelden stromen en waadden in de Rivieren als Aderen door Moeder Aarde haar Huid uit de Bergen als haar Borsten de Daden van ’n luid Verlangen…

Uit partituren rijst een zwierend lint van blauwe inkt van de pen van zijn rechter in het Concert voor linkerhand eenmalig gebeeldhouwd in toonkunsttaal klinken Daphnis en Chloë hoogsensitief magistraal tot de donkere tinten in de diepten van hades Gaspard de la nuit beklemmend obscuur opzwepend duivelse septiemakkoorden…

Hak op de tak tapdansen gevleugelde wezens de wind blaast begint te huilen uit één spatten in geluiden fladderen heen en wéér regenbogen 't hart doorkruisen niet langer alléén. Aantrekkingskracht op wandelwegen fluitconcerten zingende geluiden meisjes walsen bloemencorso's vol ruikers. De notenkraker Tsjaikovski Russisch…

fluister tegen me tijdens dit woordenkuurtje in de regen waar ik niet bedank voor de grote tranen maar ’t valse janken van de wolven toesta met mijn gitaar als ‘n zegen- instrument voor onbekend Sirenenwerk van sloeberbands in uw neo-Amsterdamse uurtjes (ook ‘n veeg teken) de remmende suikerslaap skippend als ik door nachtkrochten glippend…

Door tromdonder bliksmen cymbelslagen. Zij, naakt omwaad door een roodzijden lap, Golft onder de storm van doffe toonvlagen. Armen en benen houdt zij slap. ’t Hoofdje op de halsstengel zwevend, De knieën wijd, dan weer dicht bij elkaar; De kleine borsten zijn een bevend, De smalle voetjes een dansend paar. Zij wervelt sneller, het rode gewaad…

allen gekleed in ’t zwart met oogschaduw en lijntjes diep diep in de ondergrond vervlogen langgerekte haren in ijlige rook meegezogen en rammelden droge koppen staccato-hoogmis-dienende klappen op ‘schmutzige’ vliezen tinnitueuze aanrandingen gehoorverbrandend decibellevel verschroeiende vergroeide baarden en bakkesen grauwgeblakerde…

Enige jaren geleden kijken, verwonderen, veranderende normen, bassen blaffen overheersen, inkijken, luisteren, herkennen, het Eurovisiesongfestival , in zijn verzanden, politieke voorwendsels, censuur veel slaginstrumenten. Klassieke warme noten hoor je er niet meer. Ruis die overheerst, de piano begeeft, Obstructie in de…

Alle seizoenen vervlogen toen B honderdduizend chansons had gezongen Alle wouden huilden toen honderdduizend bomen braken van verdriet Alle mensen woonden op aarde toen zij verstomden in het laatste lied Alle honderdduizend vogels vlogen tegen ramen toen oceanen verkruimelden tot niets Alle cent mille chansons van Frida waren gezongen…

Wie bellend een instantie visiteert Moet af en toe een ‘ogenblikje’ wachten. En om het leed van wachttijd te verzachten Word ik op teringherrie ‘getrakteerd’. Eén stief kwartiertje atonale jazz, Ik grijpt weer van ellende naar de fles.…

Even tot hier BNN-VARA zo sterk, zo goed, zo to the point zo verfrissend, zo vernieuwend ik geef ze een 10 en zij gaven Glennes Grace weer een kans een kans om de sterren van de hemel te zingen Glennes Grace een Jumbo van een stem…

Tien over tien, 10 over 10, de mooiste tijd voor het beste plaatsje zondag 20 april 2025, PAASDIENST aanvang 10.30 uur: Westerkerk, Prinsengracht, Amsterdam Doe eens gek met Pasen: komende 1ste Paasdag kom naar de prachtige Westerkerk zowel van buiten als van binnen zondag 20 april 2025, 10.30 aanvang Ik, Jan Jacob JordaanDichter en bariton…