Alle inzendingen over songtekst

Broedermoord Broedermoord Neerlands Hoop is dood Er zijn alleen nog bange dagen Broedermoord Broedermoord Want wie de vader doodt, die is geen kind meer. Wat als De wals wordt tot een wals Parlando wordt tot polonaise Een grens wordt tot discussie Wat nu Nu iedereen de noten kent en er geen muziek klinkt Nu de mythe is overlopen met…

Ik word wakker tussen flessen en papier Mijn jas is besprenkeld met dikke druppels druppels bier Het voelt benauwd hoe al die mensen me passeren op de stoep en mij aankijken tegelijkertijd Ik kijk omhoog mijn wekker staat daar eenzaam in de lucht Ik wil niet op maar snoozen is geen optie, dus met een zucht sta ik op Mijn vale deken glijdt…

Elke droom bezit ook een gebroken hart Elke stap die ik neem verwijdert mij verder van het hiernamaals Is er een hemel? ik wil dat graag geloven Onze standaard des levens verhoogt iedere dag Zoals het klokje thuis tikt is slechts een gezegde Van deurbel tot voortuin een klein stadsappartement Het buitenhuis is prachtig, de…

't Is kerst. De dag is grijs en grauw, heel anders dan ik mij had voorgesteld. 't Is kerst. De nacht is kil en koud. 'k Heb nog geen enk'le ster geteld. Want ze huilen om de doden, de zieken en gewonden, de slachtoffers van moorden, om alle oorlogswonden. Want ze huilen om de zieken, de vluchtelingen ver van huis, om de gifuitbrakende…

De kerstboom staat weer opgetuigd in 't hoekje van de kamer. Ik had de zilverballen voorzichtig uit 't vloeipapier gepakt, de engeltjes aan haakjes aan de takken opgehangen, hun haar in plukken in de boom gekwakt. De lampjes werden vloekend uit de knoop gehaald, de stekker in het stopcontact gestoken. Vol spanning wachtten wij de lichtjes af…

Ontwikkelingshulp raakt met de tijd Steeds meer mededogen kwijt Je hoort steeds vaker van het dweilen en de kraan Want we weten hoe het gaat Met de druppel en de plaat Bodemloze put en geen beginnen aan Wat ze daar ook produceren Enkel wat gebakken peren En zo nu en dan een appel en een ei Toch leert de geschiedenis Als er winst te maken is…

Brave Parade is een song, geschreven door Lynn Miles. Een lied over verliezers. Over mislukkelingen. Over mensen die de boot hebben gemist. Over minnaars die verlaten zijn. Over de moed der wanhoop. Over de wreedheid van een afgod. De wrede afgod die succes heet. Lynn Miles zingt aan het slot It's ok I'm not afraid, marching in this brave…

We vonden Kees altijd een beetje raar met z'n sproeten, z'n pukkels en z'n peentjeshaar, z'n rare loopje, z'n ogen ver uiteen en dat ene veel te korte been. In de klas werd je altijd gesard. Ook de meester zette je apart. Geen dag ging er zonder straf voorbij tot aan die trieste dag in mei. We raceten op de fiets naar school die dag…

Ik zou je graag eens willen zeggen, je laten horen dat ik om je geef. Maar dat is niet uit te leggen. Die vier woordjes, dat is mij veel te vaag. Ik zou je graag nog eens vertellen, je laten zien hoeveel ik om je geef. Maar hoe moet ik dat toch zeggen. Die vier woordjes, dat is mij veel te vaag. Ik zou zo graag eens willen fluist'ren,…

Het zal ooit weer morgen worden, ook na deze nacht. Van kilte, kou en zorgen, van regen en van storm. Het zal ooit weer morgen worden, ook na deze nacht. Van pijn, verdriet en eenzaamheid, van honger en van dorst. Het zal ooit weer morgen worden, ook na deze nacht. Van eenzaam en alleen zijn, van tranen en van woede. Het zal ooit weer…

Een ieder wordt alleen in eenzaamheid geboren, slaakt zijn geboortekreet in ademnood, klemt zich aan de rand vast van het leven, de eerste strijd, ontsnapping aan de dood. Een ieder sterft alleen door eenzaamheid bekropen en slaakt zijn levenskreet in ademnood, klemt zich aan de rand vast van het leven, de laatste strijd, ontsnapping naar de…

Zeg, ken jij Bertje? Bertje is niet goed. Bertje kan niet leren. Niet dat 't hem iets doet. Bertje weet het zelf geeneens, want Bertje is niet goed. Cijfers, dat zijn vogels die fladd'ren in zijn hoofd, zingen in zijn oren, zitten in zijn haar. En als 't avond is, zeggen ze hem welt'rusten, net als de nachtegaal die in de avondzon…

Ze zat weer eens te breien. 't Werd een trui van nieuwe wol, van restjes op de markt gekocht. Met vooral veel groen en geel, maar ook veel and're kleuren - paars, oranje, wit, rose, rood en heel veel blauw - breide ze, recht en averecht. Ik zat erbij te kijken, hoe de trui van nieuwe wol elke dag een beetje meer zijn vorm kreeg en hoe…

Ik denk aan de torens, de boerderijen, de bruggen, de beeldentuin van Nic Jonk. Ik denk aan de gevels van houten huizen, de stenen, de dorpsstraat van Schermerhorn. Ik denk aan de sloten, de vaarten, het kanaal, het water waarin de polder drijft. Ik denk aan de schapen, de koeien, de paarden, het land dat altijd groen blijft. Ik denk…

De zee vertelt mij veel verhalen van verre, mooie landen, van avonturen en van liefde, van oorlog, vrede en gevaren van daar, ergens in de verte. Het wrakhout zegt mij veel verhalen van gevechten tegen stromen, van eind'loos hunkerende nachten, van noodweer, donderende stormen van daar, ergens in de verte. De wind vertelt mij veel verhalen…

Als de dag gaat slapen, de bloemen zich gesloten hebben en ik aan 't strand zit, denkend aan ginds, hoor ik je zingen in de verte. Of is 't de zee die stil ruisend zijn lied ritmisch golvend fluistert, als de dag gaat slapen? Als de dag gaat slapen, vogels in hun veren teruggedoken zijn en ik in 't bos loop, denkend aan ginds, hoor…

Je haar in de wind, je lach naar de zon, je ogen, ze zeggen me dat je van me houdt. De kleur op je wangen, je woorden zo zoet, je handen, ze zeggen me dat je van me houdt. De bloemen op tafel, de foto's in het boek, het bed, ze zeggen me dat je van me houdt. Je stem in de hoorn, je briefjes op het bord, je zoen, ze zeggen me dat…

Je ziet me niet meer staan. Je kijkt niet meer naar me om. Ik heb voor je afgedaan, maar ben ik zo stom? Je loopt langs me heen, doet alsof ik er niet meer ben. Ik ben niet van steen, maar je houdt van hem. Je hoort niet mijn stem. Je ziet niet mijn verdriet. Je kijkt alleen naar hem. Ik was zo stom. Je dreef van me weg. Kwam 's…

Ik had zo graag nog eens met je willen praten. Misschien had je me dan uitgelegd wat je dwars zat al die jaren waarin je nooit een woord meer hebt gezegd. Je had mij misschien nog iets te zeggen. Dat zei je vroeger, als ik je eens iets vroeg. "Later, als je groot bent, zal ik 't je uitleggen, waarom ik mij op die manier gedroeg". Maar de…

't Is stil in de polder. De avond is gevallen. Een eerste ster aan de lucht. De dieren zijn gaan slapen. 't Is stil in de polder. Een nachtegaal zingt. Zacht ruist de wind en rimpelt het water. 't Is stil in de polder. Zwart staan de molens stil tegen de lucht te wachten tot morgen. 't Is stil in de polder. Ergens brandt nog licht…

Hij liep alleen op straat. Er school in hem geen kwaad. Hij genoot van de zomerzon, van de vogels op het dak, de bloemen op het balkon en groette met gulle lach. Fluitend liep hij om de hoek, niets vermoedend langs een groep van wel zes of zeven man groot. Hij zei: "Dag" en dat was verkeerd. Ze sloegen en trapten hem dood. Wij keken toe…

Een sirene loeit en er wordt een meisje weggebracht in de donkere novembernacht in het week-end. En haar mama huilt want een ouder weet maar al te goed wat verkeer met jonge mensen doet in het week-end. Zij reed voor de eerste keer ondanks het gure weer met haar fiets langs de verlaten straat. Laat die avond vond men haar de hulpdienst…

Afgebrand en uitgemergeld staat 'ie voor de klas. Na veertig dienstjaar en zijn achtste aktetas, tienduizend leerlingen, drie fusies, vier keer overspannen zijn zal die nog een keer vlammen. Morgen zal hij overbodig zijn. Vanochtend voelde hij zich niet op zijn gemak. De koffie smaakte niet, hij zweette, z'n borstbeen stak. Een kleinigheid…

Vandaag is juffrouw Bibeb overleden. De hele straat is in diepe rouw. Juist is een auto voorgereden, een die past bij een deftige mevrouw. Want juffrouw Bibeb was een edel mens. Daarvan was men overtuigd. Ze was bij iedereen bekend. 't Hele dorp kwam bij haar thuis. Juffrouw Bibeb is niet meer. Vanochtend stond het in de krant, in advertenties…

Als 's winters de wind giert over de vlakte, de sloten en vaarten dichtgevroren zijn. Kleumende schaatsers in winddichte pakken gekromd en vermoeid onderweg zijn naar iets dat lonkt in de verte, ben ik een diepgelukkig mens, want dit is mijn land, dit is mijn land, mijn Noord-Hollandse land. Als 't voorjaar haar warmte weer teruggeeft aan…

Je haar in de wind, je lach naar de zon, je ogen. Ze zeggen dat je van me houdt. De kleur op je wangen, je woorden zo zoet, je handen. Ze zeggen dat je van me houdt. De bloemen op tafel, de foto's in het boek, het bed. Ze zeggen dat je van me houdt. Je stem door de hoorn, je briefjes op het bord, je zoen. Ze zeggen dat je van me…

De ambulance haalde haar van huis. Ze dacht nog dat ze naar een feest toe ging. Voor 't eerst sinds jaren ging ze weer eens uit. Ze had haar mooiste jurk aan, droeg een gouden ring. Een kapster had haar haren 's ochtends nog gewassen, ook haar koffers ingepakt, dat was wel gek. Ach, ze wilden haar natuurlijk flink verrassen. Ze kon haast…

'k Zie het aan de peuken in de asbak, aan de lege flessen in de krat. 'k Merk het 's ochtends in mijn kop, de rode ogen en een droge strot. Ik heb weer eens te veel gezopen. Ik heb weer eens te veel gerookt. Ik ben weer veel te laat in bed gedoken en 's ochtends staar ik naar een spook. Hij kijkt mij aan met bloeddoorlopen ogen, blaast…

Aaan de zee bij Katwijk-Binnen stond een vrouw alleen. Diep wanhopig buiten zinnen, want haar lief ging plots'ling heen. Tranen stroomden uit haar ogen. Ook van ond'ren werd zij nat. Langzaam kwam de vloed naar boven. Zij zuchtte: "'k Ben het leven zat". Reeds omspoelden zilte golven haar middel en haar leest. Binnenkort wordt zij…

Ik zou wel een liedje voor je willen schrijven. Of over jou, dat doet er eigenlijk niet toe, want woorden schieten mij tekort. De taal waarin ik schrijf is al zo moe. Want deze taal doet jou geen recht. Het geeft niet weer wat ik voor je voel, als je begrijpt wat ik bedoel. Ik zou wel een lidje voor je willen schrijven, voor jou alleen, maar…