Netgedichten

netgedicht (nr. 50.150):

Dona Nobis

Ontwikkelingshulp raakt met de tijd
Steeds meer mededogen kwijt
Je hoort steeds vaker van het dweilen en de kraan
Want we weten hoe het gaat
Met de druppel en de plaat
Bodemloze put en geen beginnen aan
Wat ze daar ook produceren
Enkel wat gebakken peren
En zo nu en dan een appel en een ei
Toch leert de geschiedenis
Als er winst te maken is
Dan zijn wij er als de kippen bij

Onze handelsgeest
Is weer terug van weggeweest
Want wij hebben een idee gehad
Wij zijn al sinds de Batavieren
Handelaars in hart en nieren
En waarom dat niet letterlijk opgevat?
Want in derdewereldlanden
Zijn organen ruim voorhanden
En de voorraad groeit zelfs nog gestaag
Van dit mooie streekproduct
Is de oogst nog nooit mislukt
Zij hebben het aanbod, wij de vraag

Met wat oorlog en conflict
De productie opgekrikt
En we doen het, puur omdat het kan
Zelfs de paus wordt econoom
Op kruistocht tegen het condoom
Plukt er nog eens dubbel vruchten van
‘t is te waar om mooi te zijn
En misschien doet het u pijn
Of ‘t zou kunnen dat mijn lied u niet beviel
Wie ‘t zich aantrekt past de schoen
Want je kunt er wat aan doen
Met op zijn minst een codicil

Laten wij dus dames, heren,
Toch vooral blijven doneren
Al was het maar alleen uit goed fatsoen