inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 50.149):

Dinsdagmorgen

Roerloos als appels op een schaal
kijk ik in de leegte van het veld
en voel intens op dinsdagmorgen
een onuitwisbaar verdriet

Tot brakens toe heb
ik een torenhoog verlangen
naar de kleurrijke dagen hiervoor
Ik reik en reik maar kan niet vatten

Zonnestralen op mijn huid en haar
maken plaats voor tranen van ijs
Ik voel geen armen en benen meer
mijn hart is met een grove duw geplaagd

Stokstijf sta ik voor het raam
en besef dat ik op weg ga
naar lege dagen, grijze weken
Dinsdagmorgen zal nooit meer
hetzelfde zijn


Zie ook: http://dobbeljoe.webklik.nl

Schrijver: Willeke Tjassens, 9 december 2013


Geplaatst in de categorie: overlijden

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 738

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
kerima ellouise
Datum:
12 december 2013
...en dan zwijgt alles rondom...voelbaar mooi neergezet.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)