Netgedichten

netgedicht (nr. 49.524):

Juffrouw Bibeb.

Vandaag is juffrouw Bibeb overleden.
De hele straat is in diepe rouw.
Juist is een auto voorgereden,
een die past bij een deftige mevrouw.

Want juffrouw Bibeb was een edel mens.
Daarvan was men overtuigd.
Ze was bij iedereen bekend.
't Hele dorp kwam bij haar thuis.

Juffrouw Bibeb is niet meer.
Vanochtend stond het in de krant,
in advertenties, vijfentwintig keer,
in feestelijke letters, maar wel zwart omrand.

Zelfs de burgemeester had gezegd
dat zij een voorbeeld was voor iedereen,
dat hij zou zorgen voor een steen,
met goudvergulde letters ingelegd

en dat juffrouw Bibeb toch zo'n humor had.
Ze was een sieraad voor de buurt.
Elke dag had zij een nieuwe grap,
maar met de laatste sloeg haar laatste uur.

Met haar wens om in een grap te sterven
met mensen lachend rond haar graf
kon ze eeuwig roem verwerven.
Die laatste mop was voor haar geen straf.

Die kostte haar uiteind'lijk wel de kop,
maar men richt voor haar een standbeeld op.
Juffrouw Bibeb met haar honderd jaar
heeft het nu dan voor mekaar.