Netgedichten

netgedicht (nr. 49.667):

Ik had zo graag ....

Ik had zo graag nog eens met je willen praten.
Misschien had je me dan uitgelegd
wat je dwars zat al die jaren
waarin je nooit een woord meer hebt gezegd.

Je had mij misschien nog iets te zeggen.
Dat zei je vroeger, als ik je eens iets vroeg.
"Later, als je groot bent, zal ik 't je uitleggen,
waarom ik mij op die manier gedroeg".

Maar de deur viel in 't slot.
Je was niet meer te bereiken.
De hoorn ligt al jaren naast de haak.
Een brief kan ik je niet meer schrijven.

Ik had zo graag een antwoord van je willen hebben
op vragen die ik je had gesteld.
Misschien had ik 't toen moeten zeggen:
"Vertel het nu, ik luister, toe, vertel".

We hadden toch een mooie band kunnen hebben,
als je wat meer had verteld
over dingen die je niet kon zeggen,
toen ik de vragen had gesteld.

Nu is 't te laat, je kan nu niets meer zeggen.
Ik raad 't antwoord op mijn vraag.
Valt er nog wat uit te leggen?
't Is eigenlijk zinloos dat ik ernaar vraag.

Want je geeft geen antwoord.
Voor uitleg is 't veel te laat.