Alle inzendingen over ziekte

En wéér maakten in het VUmc medisch specialisten ruzie met elkaar. Door deze gênante en de gezondheid bedreigende situatie is de afdeling longchirurgie nu stilgelegd. ---------------------------------- Ik heb het enkel als VU gekend, Nu blijkt het dan VUmc te heten. Daar werkt een handvol medische proleten, Dat vecht elkaar al jaren uit de…

rusteloos dolend dwaal ik rond in huis trap op trap af op zoek naar afleiding, verlichting, om de pijn het zwijgen op te leggen weer een poging tot…

Een waan is Een onjuiste gedachte Meent de deskundige Soms waan ik mij gelukkig En da's helemaal zo gek nog niet…

Hoofd van het Leven afgewend Dode ogen zoeken Droef de dood Ver weg van Het leven waarin Ik zinloos Mijn tranen vergoot…

zijn blik zegt mij je kunt bij mij wel schuilen blijf nu maar hier voor weer een nieuwe storm maar ik, dit lijf vindt in zichzelf de kracht en ook niet binnen maar steeds weer daar buiten…

het is al laat, ik moet gaan bel je morgen, oké? ik moet toch naar de stad zal ik gelijk vogelvoer meenemen ga lekker naar bed en vergeet je medicijnen niet twee blauwe en twee witte dag pa, we kaarten morgen na ’t avondeten, ik moet nu echt nee, er wordt niet gestoken rustig maar, geef me je arm dan breng ik je naar huis…

Ze deed haar best meer dan haar best zoals haar hele leven Ze was te gast op de buis ze was ook mijn gast bij mij thuis ze was gewoon bij mij, bij ons: zomergastenminnend Nederland en België Het was live het was voortreffelijk haar zienswijze haar parallellen haar visie haar keuze En hij haar gesprekspartner inhoudelijk, invoelend…

Jaloezie is een verschrikkelijke ziekte waaraan alleen mislukkelingen lijden.…

bij een onheilstijding het gevoel van machteloosheid hier helpen geen vuisten zelfs geen geavanceerde wapens als verweer... dit gegeven ten voeten uit en die ledigheid van binnen maakt alles zó nutteloos met gebonden handen en stevig dichtgetapete mond aan de overvloedige dis van het leven dat is wat het is...…

Storing - dat is Wat depressie heet Toestand van Louter leegte Die alle reserves sleet Stoornis of storing Dat maakt niet uit Depressie gaat zijn Eigen gang direct Doordraaiend naar Het diepste van diepten Rechte lijn richting droeve dood…

Inwendig was Ik leeg - Mijn toekomst Gesloten Vastgeketend aan Mijn verleden - Met een gebrek Aan weemoed En de moed Der wanhoop Streed ik zo Hard ik kon Voor het laatste Restje leven, Voor die nieuwe horizon Die 'k in me had En Goddank bereiken kon Gebrek aan weemoed en een gesloten toekomst zijn de twee belangrijkste…

M'n hemel is kapot En mijn aarde evenzeer Ik zeg dit onverbloemd Omdat m'n leven Lijkt gedoemd Tot onbaatzuchtig reflecteren Om dan toch eindelijk Met hulp van velen Het leven te gaan leren…

Nu het vonnis blijkt te luiden dat levenslang zes maanden is rest haar slechts de harde keuze ofwel te blijven liggen als een aangeslagen bokser die niet meer tellen wil tot tien of toch de zegeningen te tellen van het plukken van iedere dag bewonder het carpe diem terwijl het donkerzwart knijpt rond maag en buik met tranen als druppels…

Genoeg verleden tijd Heb ik nu En weemoed evenzeer - Naar hoe 't was, Ooit, destijds, Toen m'n leven begon Mijn leven nog Een open boek, Een onbeschreven blad Alle levenslust van toen Nu als 'n deken opgerold En wat ooit leven heette uitgehold…

Grauwe wolken en Holle zinnen Ze martelen mij Alsmaar door Oneindige vloed van Onnozelheid Onguurheid Bedorven en Bestolen Mijn eer Mijn ziel Ontnomen De blauwe knikker Ademt door Gelijktijdig met de seconden Die als stekende dolken Genadeloos mijn voertuig doorboren En de rivier van gal Stroomt geruisloos voorts…

Nu mijn dagen geteld zijn streep ik ze voor altijd door teer ik op herinneringen in gezondheid, toen dat nog vanzelfsprekend was passend op mijn tellen geniet ik van alles dat ik nog kan heeft mijn lichaam mij verraden, en zet ik koers tot mijn tijd daar is en ze me komen halen vanuit het licht…

Nu mijn dagen geteld zijn streep ik ze voor altijd door teer ik op herinneringen in gezondheid, toen dat nog vanzelfsprekend was passend op mijn tellen geniet ik van alles dat ik nog kan heeft mijn lichaam mij verraden, en zet ik koers tot mijn tijd daar is en ze me komen halen vanuit het licht…

De tijd tikt gestaag de minuten weg en bouwt de spanning op groen is het goed dat gedragen wordt de gezichten onbekend onwennig ril je van de kou nu het moment daar is het afscheid voorbij en nu overgeleverd aan een man van naam tikt de tijd gestaag de minuten weg 't grote wachten is begonnen…

op een dag kwam dan het verdict eerst verdriet dan de vraag waarom ik neen, langs de buitenkant onzichtbaar maar reizend door mijn lichaam grillige blauwe bliksemschicht het wordt een deel van mij pijn, energie weg mijn vijand, mijn lichaam auto-immuunziekte ga toch weg goede dagen het leven bejubelend zo mooi, het is feest…

Ziek zijn is niet leuk beter worden lastig beter blijven: een schat maar vaak onderschat! Een goede gezondheid dat is wat ik wens maar eerst veel sterkte met het beter worden!…

‘Psychosomatisch’ zei de dokter toen hij het probleem niet kon bevatten. Proefondervindelijk in ratten is dat bewezen, sprak hij koen. Ga uw gevoelens reguleren. Neem toch een hondje of een kat. En streel die een kwartier of wat. U moet zelf ook wat investeren. Maar dokter, ik kan ’s nachts niet slapen en ’s morgens ben ik vrees’lijk moe…

Waar mensen vallen Over hun gedachten En struik'lend Verdergaan met Hun uiteenlopende Gevoel van Ik Zich afvragend Wie is Wie In dit ene mensenkind Vertelt de De dennenappel in de tuin Mij van het welkom van de psychiatrie.…

Op zoek naar zekerheid Op zoek naar wat er niet is Op zoek naar wat er ook nooit zal zijn Op zoek op zoek en nooit zullen weten Op zoek naar jezelf Op zoek naar die ander Op zoek naar oplossingen Op zoek veraf...kijk dichterbij Op zoek in jezelf Op zoek naar die spiegel Op zoek naar je ziel Kijk in de spiegel en zie wie je bent…

Het verleden dat me heeft vervormd en gemaakt Tijd die schijnbaar schurend verstreek Niet alleen de ziel maar ook de botten gekraakt Dagen verstrijken en tellen als een week Het oversteken van dit meer, blijkt slechts een stap over een kreek Zorgen in koele diepte bekeken en vervolgens bewaakt Matgeslagen, katatonisch en alsnog geraakt Bewustwording…

Lees de woorden in mijn ogen als ik sterf van onvermogen mij in zinnen uit te drukken geef dan zin aan mijn gestamel geef dan zin aan mijn bestaan alsjeblief hou mij dan vast en blijf woordeloos verstaan: "ik heb je lief"…

Rijkdom zit in gezondheid, geld in de knip, zegt niks, geld op de bank nog minder, maar gezondheid op de bank, welke bank dan ook, daar wil iedereen wel op plaatsnemen of een rekening openen!…

Als ik het ooit voor het zeggen had, zou er nooit ziekte zijn, als ik ooit iets in de melk te brokkelen had, zou er nooit ellende zijn, maar ik heb niks te zeggen nog minder in de melk te brokkelen, dus neem ik het voor nee, niet voor lief, maar moet het nemen, met een glimlach en dat valt om de drommel niet mee!…

Ik heb daar van binnen zo een "ding" Het wil mij bedwingen ...dat nare "ding" Dat "ding" neemt al mijn kracht... Ik ga er tegen aan ...Met al mijn macht ... Maar... Niemand ziet, hoe ik steeds naar lucht moet happen... Niemand ziet, wat moeite het kost, alvoor ik kan stappen... Niemand ziet mijn dagelijkse strijd...…

Wie kent nog De inhoud van Zijn eigen ik Van zelf en eigen Totaal vervreemd Van wie je was En wie je werd Op zoek naar Wie je zijn zal Het Ik gevoelloos In dank opgedragen aan Els de Bruin, UMCG…

Wie kent nog De inhoud van Zijn eigen ik Van zelf en eigen Totaal vervreemd Van wie je was En wie je werd Op zoek naar wie Je zijn zal Gevoelloos In dank opgedragen aan Els de Bruin, UMCG…