Alle inzendingen over (streek van de wind)

zag ik niet de bleke weken of de laatste sneeuwvlokjes die langs jouw wangen streken? nu de wind het blad omslaat in het marmeren jaargetij tikken mijn dagen in versterving voorbij…

mijn hand laat ik leiden door de streken van de wind zo penseel ik liefdevolle wolken aan elkaar laat ik golven dansen hoger dan te voren waarin vissen vogels vangen volgen voetstappen elkaar naar het maanlicht waaraan ik mezelf langzaam overgeef en me in op krul tot de geboorte van 'n nieuwe dag…

Leg mijn woorden voor je voeten lees hier, ze vragen hoe ik ooit zou moeten, zonder jou Neem mijn zinnen in je zachte handen hoor ze van verliefdheid vertederd zingen, alle dagen, alle streken in de wind Vlecht mijn letters in je haar en draag ze mee over verre horizonnen Neem mijn zwijgen en hoor me aan: Ik hou enkel maar van…

ik weet natuurlijk eens vindt iedereen vrijheid in eeuwigheid aan de overkant van de tijd ik besef ook om hem te ontlopen kun je als hij komt niet je koffers pakken natuurlijk begrijp ik dat waar uit vier streken de laatste wind blaast ook jouw steentje vallen kan natuurlijk blijf ik na vandaag luisteren de shake rattle and roll…

van de wind en in holste vaten waarvoor we kozen, misschien dichterbij het gezichtsveld van ons oog, jouw toekomt en mijn verleden schuiven in elkaar geloof en ongeloof op één kussen als deze ontmoeting zich dient,ongeachts de naam te roemen, want we zijn hier en overal mijn vriend.…

In onze streken Wordt vaak opgekeken. Ook wordt er toegekeken Vaak afgekeken Of weggekeken. Voor deze streken Moet je de vlag niet uitsteken.…

als ik meega met de wind zo maar naar verre streken krijg ik dan heimwee naar mijn lief als ik daar los kom van de wind daar in die verre streken weet ik dan wel hoe het leven gaat als ik daar adem van die wind in die vreemde streken mis ik dan mijn hartedief want vaak is die wind ginds in die verre streken toch ook maar lucht gebleken…

De wind kan niet lezen maar als hij een open boek ziet kan hij het niet laten en blaast de bladzijden om als een waaier.…

En Rubens ging in de fout Bekeek zijn model En fluisterde heel stout Luister naar mij lief boerinneke Zoals de zalm heeft zijn puikje Het mooiste aantrekkelijkste Aan jou is voor mij je buikje En zij gaf hem een gewillig oor En Rubens ging nog even door Je billen en borsten daarentegen Hadden wel wat zwaarder mogen wegen En hij legde haar…

De omgekeerde bladzijde tracht de stilte voor te blijven nu niemand, zelfs jij niet mijn gedachten kan verstoren ontroering brengt meer kalmte dan zwijgen eenzaam kan vertalen lichaamstaal blijft onveranderlijk door intieme artistieke streken gelaten in liefdesverdriet gestreeld breng ik mijn ziel terug naar zee en kijk ik naar de schepen…

in het diepste van jouw zijn vond ik juist dat veilige plekje van geborgenheid en de wind die streek glad….…

de wind de wind zij is het kind dat ik nooit heb gehad zij strooit bladeren keer op keer op mijn pad alsof ik er niet genoeg van had zij speelt met mij streelt af en toe mijn gezicht ik vergeef haar haar streken, allicht. want de wind de wind zij is mijn kind.…

Zij bestaat op gratie van... Mysterieus met elkaar fluisterende populieren. Van de dansende donshaartjes op haar mooie benen in het zand... Van een vluchtende stern boven woelige wateren onder jagende wolken, slechts kort gevangen in een schijnwerper van de zon. Een exotische, warme merengue bracht zij aan een hongerig extatisch gehoor. Als…

dweepten druppels regen met de beelden plassen verankerden ze stevig tot de wind erover streek leven uitgerafeld in de nacht verdween…

ik ben nooit het genie geweest dat met een streek rembrandt kon laten stralen het was altijd ploeteren en foeteren waarom ik niet de ziel naar boven kon halen alleen jij hebt mijn strijd geweten met oog en lach de waardevolle hints gegeven wees mij op nutteloze zaken die niets met de magie van jouw verschijnen hadden te maken…

Getroffen ook het staal, Roos van elke wind- Hozende holte, die druipt Van niet te winnen tin. Onverzettelijk van streek Gebracht, ontketend zich Gesteente uiteinde, Zich ondermijnende zelf. Verweerd een zwerfkei En gespleten in den vreemde, Breekt en geeft een grimas Meeuwenlach als delfstof prijs.…

Voor ieder een plaats Waar men zijn verstand verliest Wil het hart wonen…

De vlinder streek neer op het blad dat wiegde lichtjes in de wind je voelde je weer als in de eerste lente je voelde je wiegen in de kribbe al heb je die nooit écht gehad.…

De wind speelt een spel een spel van " wie het wint" De wind speelt met gevoel en als je net buiten was: Weet je wat ik bedoel! De wind, waait met pure kracht ik waaide temet om toch is de wind mijn grote vriend want weet je wat ie kon? Mijn muizenissen laten verdwijnen!…

De winter levert het landschap een ijskoude streek Er bewegen enkel nog spiegelbeelden in de beek De huilende wind houdt een onafgebroken preek Was het maar lente Het liefst vorige week…

Texel. 1927 (Verkadealbum) Rondeel In de beruchte boomloze streken benoorden Schagen Zoals de vogelaar Jac Thijsse schrijft Zijn zelfs geen houtwallen die de wind van zee vertragen De wind, die enkel voor het duin soms liggen blijft Maar zie hoe in de vroege voorjaarsdagen De bloemen uit de bollen barsten en de kleur beklijft In de beruchte…

Eenmaal buiten rukte en trok de wind aan haar kleding, jas en rok zelfs onder haar kleding moest ie zijn nee buiten lopen was bepaald geen gein! Ineens schoot ze in de lach, want als iemand haar nu zag: haalde ze vast en zeker ‘t nieuws nog wel: immers, foute aanrakingen vallen onder Me too toch wel? Dus ook de wind!…

de weg naar het Spider-Man hemdje vond eens zag ik een man op een stoel in de steeg slapend naast zijn fiets en de Aldi en Jumbo tassen ik zag een versleten uitgewoonde man dommelend voor op de fiets bij zijn vader hoe de wind zacht door zijn kinderharen streek…

Vat geen kou als je ruggengraat buigt in wind uit alle streken en wacht op de passaat die afscheid neemt van alle tropenjaren in alle opzichten heb je gegeven wat je kon en verwaaien dure plichten noem mij je meeneemprijs.…

wij zagen in het geel de kleine blauwe bloem het stukje hemel tussen wuivend graan was ons koren op de molen zij bloeide goddelijk en in haar wiegen streek de wind langs triomferende violen…

Ik houd van het wilde gewentel der zee; Zij danst met de kiel, en mijn hart dat danst mee: De kiel is met wakkere zeelui bemand - En 'k droom van haar glorie, de roem van mijn land. Ik houd van het dreunend gedaver der zee; De zee zingt van strijd en mijn hart dat zingt mee: Zij dondert haar loeiend hoera naar het strand - En 'k droom…

het oermt over akkers dringt in kale takken winterkou ronde toon, verzoening die boze geesten verjagen zou adventstijd in Veele Giezelbaargbloazers luisteren nauw signalen, liedjes blazen melodietjes met hun hoorns in touw twee helften boomstam hol samengevoegd klinken vol en diep, kilometers wijd midwinterhoorn in Westerwolde de oude…

Heb jij ooit erge streken uitgehaald? Heb je in de boeien gezeten, heb je ervoor betaald? Heb je iets uitgehaald met geweld, Iets kapot gemaakt, iemand zomaar gebeld? Een poesje tegen het raam gegooid, Knikkers op de grond gestrooid? Iets gestolen? sieraden, tassen, Of een souvenir van een molen? Of diamanten misschien?…

Hoi, daar ben ik weer ik kwam niet zomaar even langs ik hoop dat je nog weet welke dag het vandaag is ja zaterdag ! hallo, ik bedoel de datum kijk even op de steen dan bij de eerste datum nee niet de tweede daar was je namelijk even de weg kwijt we hebben je daarna nooit meer terug gezien achterom kijken kon je ineens niet meer…

Ik wens jou een heel klein beetje mij…