Alle inzendingen over Alfred Schaffer

Vertaling: Robert Dorsman, Jan van der Haar en Alfred Schaffer…

Het gedicht zal ook worden opgenomen in Kooi, de nieuwe bundel van Alfred Schaffer (te verschijnen in oktober). Zie voor nadere informatie over DW B: www.dwb.be.…

Robert Dorsman, Jan van de Haar, Alfred Schaffer, 2017.…

De wekker is gesteld, als eilandjes liggen de kledingstukken verspreid over de vloer. Het recht van de sterkste: op de rand van een hotelbed, ver na middernacht. Een regenachtige nacht, voorbij het punt waar stoppen en terug nog tot de mogelijkheden hoorde. Gestommel op de gang, een enkele kreet. Uit vreugde of afkeer, als blijk van opluchting…

Heeft u gewonnen? Loop dan even mee naar achteren, hier komt een willekeurig einde aan. Waar zijn uw adviseurs, of bent u voorbereid? 'Je komt er tegenwoordig niet meer aan te pas.' Een paleis voor uw gedachten. Nu u zo weinig heeft te zeggen, laat ik vast verklappen waar wij u niet op hebben gewezen: het tegenlicht, het prijzengeld, de voorgeschreven…

Twee clowns werken in omgekeerde volgorde door hun repertoire, hangen aan ringen als acrobaten, vallen nog harder als zij iemand horen brullen of stampen. Ze proberen te praten 'He,' roepen ze uit, slaan elkaar met de vlakke hand en vallen opnieuw. Een stem zegt 'Zo kan het dus ook!' - nu lijken zij door angst bevangen. Een van hen woont…

Op de donkerrode tennisbaan suist een bal heen en weer. De tribunes zijn leeggehaald uit veiligheidsoverwegingen. De formule bevredigt: de spelers imponeren als tijdens een topwedstrijd. De lichamen in de juiste posities. Tot moord in staat. Nu en dan slaat de vermoeidheid toe in de vorm van een reeks troebele gedachten en het spel wordt gestaakt…

Achter ons raast nachttrein door een weiland - wij kwam van ver, op verhaal, staan met lange jassen in de gang, herhalen enkele gebaren. Wij weten weer hoe deze vrouw ons soms niet meer kon zien wanneer zij door de grote kamer ijsbeerde, vlammen van zich afsloeg, onverstaanbaar werd. Iemand zal later, precies op dit moment wellicht, met…

Bericht gaat dat de stad drastisch veranderde. Toeristen maken gretig gebruik van de nieuwe faciliteiten en flaneren over het stadsplein in avondkledij met op de achtergrond de prachtig gerestaureerde fontein. De beroemde struisvogelboerderijen bleven intact. Er zijn monumenten opgericht waar men, als er tijd is, bloemen legt of uitrust onder…

Het braakland in de verte. Een woord oud als de weg naar Rome, we hebben de verleiding niet weerstaan. Lijnen en plannen maken dit uitdijende weiland. We zijn aangekondigd - houd je mond toch, je ziet ons spoken, zoek een betrouwbare bron, huiverig voor iets dat maar voorbij blijft gaan. Dan sta je recht en grijpt me beet. Nee, het was…

Kijk eens naar rechts en vertel me wat je ziet. De constante verandering, nu al onderdeel van onze dagelijkse routine. Dit is de grote dag, de dag van het titelgevecht en het spontane compliment. In de drukte zoek je naar het gat in een gesprek en als op een teken lijkt de aandacht te verschuiven naar geluiden buiten. Het blijft vragen naar…

De afgelopen dagen denk ik meer en meer aan het eiland van mijn moeder en het huis van haar vader, het had blauwe buitenmuren en geen deuren, zoals de meeste huizen aan de baai. De zee, het blauwe huis op het strand, de boom in de keuken die men uit bijgeloof niet had willen omkappen, er was zelfs een gat gemaakt in het dak - alles komt…

En dan gaat het doek op, het rode woordje exit stelt ons gerust. Je concentreert je weer op de verkeerde dingen, in de verte doe je me zelfs denken aan iemand anders. Zo met die sigaret in je mondhoek, een reisgids in je linkerhand, je wapen in je rechter. Verdacht veel aandacht voor het detail. Is deze verering wel terecht? Hoe ver draagt je…

Broers beschermen elkaar met messen en stenen. Ze zijn jong en groot, op zoek naar een vijand en vinden hem, dagen hem uit. Ze maken hun jongere broers vroeg wijs, met hun kleine gezichten waarop veel geschreven staat. Hun moeder heeft de mooiste stem van alle moeders. Op een bewolkte vakantiedag voldoen de broers aan hun broederplicht,…

Die dag werd ik, als laatste, opgewacht in de rokerige zaal. Bezwete hoofden. Uiterste concentratie. Met kracht stootte ik de zaaldeur open, ging wijdbeens voor hen staan. Vragen werden niet gesteld. Ik sprak: 'Wij bevinden ons al geruime tijd precies in het hart van deze eeuw. Ondertussen droogt mijn wijsheid op. Ga dus, nu dat kan, heelhuids…

Babygekrijs, dat de haren overeind laat staan. Daar weer bovenop de trage voetstappen die steeds luider klinken, een toilet dat alles schoonspoelt, met een reuzevaart, bij wijze van een geurig intermezzo. En op de achtergrond een prettig kwetterkoor van vogeltjes, de naklank van een schot, midden in de roos (of kraakbeen van een vluchtend dier…

Ik heb de ruitenwissers aan mijn bruine huid is bruin van alle zomerdagen. Dorpjes kraters reservaten alles schuift voorbij, het is alsof ik door een tunnel jaag met nat cement en aan het einde het beroemd licht en heldere geluiden. Alleen er is geen tunnel, ik kan het niet beschrijven. Mij rest ook weinig tijd ik doe alsof ik weet van niets tot…

Sjaka die slaapt met zijn speer. Staand. Vogels, vlinders, alles wat beweegt sterft door zijn blik. Bij vrije verkiezingen zou hij grandioos verliezen. Wie hem liefheeft stuurt hij op een hopeloze missie. Om te creperen onderweg of om terug te keren, uitgemergeld. En dan die vragen en die opdrachten. Breng die berg daar naar mijn huis. Breng…

Achter ons raast een nachttrein dor het weiland - wij kwamen van ver, op verhaal, staan met lange jassen in de gang, herhalen enkele gebaren. Wij weten weer hoe deze vrouw ons soms niet meer kon zien wanneer zij door de grote kamer ijsbeerde, vlammen van zich afsloeg, onverstaanbaar werd. Iemand zal later, precies op dit moment wellicht…

Mijn neef Alfred is naar Irak uitgezonden voor de lieve vrede voor het vaderland en gewoon voor zijn werk!…

Alfred Nobel was de uitvinder van het buskruit.…

flessen ouzo, whisky, cognac, jenever, wodka, raki, absint noem ik nog niet eens de vele biermerken en wijnvarianten Alfred is nooit opgepakt voor zijn biologische drugshandel daarvoor is het nu dan ook te laat maar dat hij de aanzet was voor mijn alcoholisme mag met terugwerkende kracht wel eens verrekend worden Alfred, de Al Capone…

Wat wereld genoemd wordt ligt hier in volstrekte verlatenheid voor mij - Wat carpool heet baadt in het zonlicht van deze nieuwe dag - In het midden prijkt het kruis dat rood is van vergeten vruchtbaarheid, Iets over het midden een hand vol rubbers rijkelijk gevuld met Het witte goud dat makkelijk een nieuwe stam verwekken kan -…

Scholen ongestookt verholen achter stoïcijnse muren van gebleekt week maché geplakt Troosteloos deprimerend in stilte bekerend deze ontering en bezetting van kristallen ketters Gevelglimmend oogverblindend verminkend de brede basten en tere sponzige wortelgestellen gillend in ongewoon kwetsende hersenpan tonen Splijten karrewielen…

Willem Holleeder vertelt dat het losgeld van de ontvoering van Alfred Heineken door Frans Meijer verbrand is op het strand. En krijg je dan flink spijt van het ontvoeren, Dan sleep je al dat losgeld naar het strand, Frans Meijer steekt dat daar dan in de brand. Zoiets kan mij tot op het bot ontroeren.…

. --------------------------------------------------------------- *Alfred Schlieffen (1833-1914)was een Pruisische generaal/houwdegen. Hij behoorde niet tot de adel maar liet zich niettemin 'Graf von Schlieffen' noemen. Zijn beruchte plan Frankrijk ook via Nederland aan te vallen ging niet door wegens zijn tijdig overlijden.…

Het stille leven ligt op het kerkhof hiernaast, het nieuwe leven raast erlangs over ijzeren staven en dat maakt me gek, het dendert door de kamers waar ik heb gespeeld Ik haal ze leeg en ik rook ze uit met Nag Champa, met tranen in mijn ogen sluit ik de ramen en toch worden de muren dikker van het geraas, ze eten het op net als ik, het…

De vrouw achter de tapkast was niet groot maar vreselijk van boezem: een matrone die lette op haar geld en zeven zonen en scherp en zeker zijn zou tot haar dood. Ik mat haar met een schildersblik: in 't licht dat scheemrig overbleef uit de gordijnen heerste bij duisternis en flikkerschijnen nadrukkelijk en kwabbig haar gezicht. En 'k had…

blaas ik stof uit mijn handpalm asse wordt het en tegen-licht kristallen vuur in mijn huid gegrift ik ben de zwart-bevlekte de brand-gemerkte vlucht in het verhaal van geheim en stilte…

Ik weet het niet wat van mij worden moet Na al dit rustloos pogen, nimmer slagen; 'k Heb vruchteloos een beeld in mij gedragen, Ik heb de adem niet die 't leven doet. En geest en hart, zij waaien droeve vlagen Van kille leegheid in 't verdord gemoed; En de aarde kwijnt; met haar gij, 't laatste goed Waaraan 'k mij klamp, gedenkend…