Gedichten

gedicht (nr. 707):

Haar geur wordt alles

Achter ons raast nachttrein
door een weiland - wij kwam van ver,
op verhaal, staan met lange jassen
in de gang, herhalen enkele gebaren.

Wij weten weer hoe deze vrouw ons
soms niet meer kon zien wanneer zij
door de grote kamer ijsbeerde, vlammen
van zich afsloeg, onverstaanbaar werd.

Iemand zal later, precies op dit moment
wellicht, met niet onvaste stem, zeggen
dat ook wij onze tijd hebben gehad.
Zoals afgesproken.

-----------------------------------------
uit: 'Zijn opkomst in de voorstad', 2000.