Alle inzendingen over Als een koning sterf

Ik slaap niet meer, mijn ziel is leeg, stiekem sluipt de nacht weg, ik keer niet meer weer. Naakt in mijn lichaam zet ik het raam open, de wind roept me vreemd, het laatste licht wil mij doden. Ik leef niet meer in de schaduw van mijn zelfkant, vermorzeld vertraag ik, ‘k heb mezelf niet meer in de hand. Door de waanzin van verzet…

waarmee hij speelse tonen bracht ze stond alleen nu - liet een traan wie zou haar morgen nu verlichten nu haar koning was gestorven na een laatste dans - volbracht Ze was de maan - meer dan de maan nog huilde kringen sluimerzacht…

Sterf niet voor mij, sterf voor jezelf want aan je sterven zal ik niets hebben, enkel mijn verdriet. Vrees niet, jij blijft leven want ik vergeet je niet. Ik kan niet vergeten, iedereen blijft leven. Tot ik sterf, maar ik sterf niet, ik beloofde het aan morgen……

als ik sterf dan heb ik vrienden zoveel vrienden niet normaal als ik sterf dan ben ik goed o, zo goed echt wel de beste als ik sterf word ik beroemd alleen maar dood word ik erkend!…

mijn leven eindigt nu, ik ga maar keer terug in wat de bloemen je vertellen hun blaadjes zwellen in het morgenlicht de nacht is al gezwicht voor zoete druppels dauw ik zie je gauw terug laat me niet alleen - nu ik ga - raak me aan en streel mijn rug maar strijk niet tegen haren in de lamp dooft zacht aan dit begin van etmalen vol…

Bij elke herinnering aan jou, Sterf ik een beetje. Bij elke traan, Sterf ik een beetje. Bij elke gedachte dat ik je kwijt ben, Sterf ik een beetje. En als ik al die beetjes samen tel, Voel ik dat ik samen met jou gestorven ben...…

Als je moeder sterft Dan sterf je niet een beetje Dan sterf je helemaal Je wordt opnieuw geboren Maar nu zonder haar Je moet weer leren lopen Maar niet meer aan haar hand Je moet weer leren leven Zonder moeder aan jouw kant Als je moeder sterft Dan sterf je met haar mee Alleen jij wordt hergeboren Nu alleen En nooit meer twee…

Wanneer ik sterf bij het plukken van jouw naam Wanneer ik sterf als ik jouw adem haal zetten de tranen mijn hart in bloei en bloed ik voor een laatste maal gedreven……

ik adem en sterf, vlucht, adem, sterf ik ben de zondaar van de winter…

Wat pompeus geklater, het valt, of valt tegen, het stijgt, of stigmatiseert, ontbering van verlating, vier dubbele ontkrachting, sterf, sterf, sterf, sterf.…

Misschien sterf ik wel morgen in mijn ziel en is er niemand die het wil zien.…

Sterf niet mee Sterf niet mee met mij Ik ben er nog en wil dat je leeft Ik ben altijd bij je Je bent mij niet kwijt Je hart weet hoeveel ik van je hou Je ziel hoort mijn liefdevolle fluisteringen Jouw reis zal ik altijd volgen Voor eeuwig vlieg ik met je mee Als een arend boven zee Ik zie alle rimpelingen in het water En wanneer…

Als ik sterf laat dan vreugde zijn in je tranen want ik zal je niet verlaten In het sterven bloeien nieuwe bloemen en het lichaam zal as worden maar ons wezen is eeuwig leven Mijn voetstappen mijn woorden en onze kussen zullen verdwijnen maar die zijn slechts de vormen van Licht en Liefde die altijd blijven schijnen Als ik sterf…

Het is juist goed dat ik de glorie derf, daardoor moet ik iets goeds maken voor ik sterf.…

Ik sterf mijn hele leven al voor jou.…

en heel, heel af en toe kruip ik in mijn holletje als een paracetamolletje, sterf een beetje, sterf allemaal…

ik sterf aan je wanneer je me voor het laatst door korenvelden draagt langs verlangen van oneindigheid waar iets van achter blijft in het werkelijke land je praat met me doordringt mijn lichaam en in zoveel om lief te hebben vertaal jij voor mij de ochtendstilte waardoor ik geruisloos als een vlinder ben meegegaan ik sterf aan…

Ik sterf weer. Dus ga ik maar door en schreeuw. Schreeuw, ik ben zover weg. Ik zal niet weer kapot gaan. Ik moet ademen, ik kan er niet vandoor gaan. Ik sterf weer.…

De ontzetting soms, ver, uit de diepste schacht Van de erfenis, als de avondschemering Naar dageraad van tijd de herinnering Terug doet flikk'ren van mijn voorgeslacht: Ik ruik de bloed'ge wet van 't: Sterf of slacht, Wanneer mijn ogen, wijd, de tinteling Van 't laatste licht opzuigend, ieder ding Zien als een dreiging van vijand'ge nacht…

Heer, als ik sterf op een december-dag; in het ziek laken dat ruikt, en mijn gezicht: geel als een raap, mijn baard verwoest door het zweet, terwijl mijn hand vol angst in het kussen plukt, Heer, houd dan voor mij, arm schaap, houd uw barmhartigheid gereed.…

Hij gaat dood hij is dood ik ga dood omdat hij dood is sterf ik ook door het gemis weet dat hij er niet meer is dat hij echt dood is.…

Proberen je darmen je iets te vertellen Probeert je poep te praten Dan zijn daar drankjes Voor en na het eten En tijdens het eten Zijn er drankjes Ze worden dan gedronken dan En je kunt er niets aan doen Darmen schreeuwen Staan machteloos te gassen Dingen sterven af Maar ik ik sterf niet Ik ben opeens dood…

het laatste beetje is nu op veel had ik te verduren het kaarsje is nu opgebrand gedoofd zijn alle vuren voor mij, die het aangaat, is het niet erg ik heb genoeg geleden voor hen die ik achterlaat vaarwel en wees tevreden…

Plantjes water geven dweilen stoffen ramen lappen De was doen boenen strijken poetsen nee het zijn geen grappen Borduren haken naaien punniken breien aan een mouw Dat zijn toch van die dingen die bestemd zijn voor een vrouw We gebruiken ook geen maandverband parfum of aceton potloodje make-up remover lipstick of tampon eye-liner mascara nagellak…

Ik zit te mokken mieren melken, altijd weer dat rot humeur Steeds maar zeveren zeiken zaniken zwetsen ziemelen en gezeur Ik heb koppijn ben chagrijnig heb een kater ben niet fit Kan wel janken huilen schreeuwen, ben zo triest ik heb geen pit Ben uitgekookt geirriteerd gevoelloos en zo treurig En als ik niet verzieken kan dan ben ik sikkeneurig…

Klein en weerloos gepest, getreiterd, je niet voldoende veilig voelend op school maken je tot een moeilijke puber. Je grenzen verleggend, zoekende… maar vooral depressief, steeds verder wegzakkend. Bang ben ik, omdat je leven geen zin meer lijkt te hebben en je alleen maar dood wilt. Nauwlettend houd ik je in het oog je steeds tot praten…

ik struikel over mijn eigen voorzichtigheid bang als ik ben om te sterven sterf ik van angst om te leven doodgaan? dat is wel het laatste wat mij overkomen zal…

Tot men mij wakker schudt, waarbij ik ontwaak en langzaam sterf.…

Ik hoop dat op een keer, ik slapenga en nooit meer wakker wordt, sterf in alle stilte, zonder pijn, rustig doodga en verdwijn...…

de natuur is hier in mijn kooi mijn ruimte is tien vierkante meter als ik sterf wordt mijn leven beter vinden jullie dit nu zo mooi?…