Alle inzendingen over Capelle

Een man uit Capelle wilde een nieuw kabinet samenstellen. Hij stoeide met Wouter Bos en vergaderde er stevig op los. Nu moet hij Zalm weer bellen.…

Een kabouter uit West-Capelle Kon spannende verhaaltjes vertellen Maar hij viel op z'n kont Sindsdien houdt hij z'n mond Als je 't niet gelooft dan kun je hem bellen!…

Dokter W. is een deskundige in spermatozoïden en ovulatie, hij heeft zich nu ook gespecialiseerd in in-vitro fertilisatie, zijn wachtkamer zit thans constant vol, steeds meer buikjes worden stilaan bol … Je kunt in Capelle-aan-den-Eicel terecht voor consultatie !…

(tanka) Schuin, maar sierlijk, staan de huizen hier naast elkaar, beelden mijn denken, waarmee ik zigzaggend langs auto's en stoepen heen fiets.…

Maar wonend in Capelle wil ik je toch graag even vertellen dat vlak voorbij mijn deur de meute voorbij komt. En al heb IK niet zoveel op met fietsen, valpartijen en mooie uitzichten daargelaten is mijn eega echt in ALLE staten, want de TOUR begint!…

Vrienden kun je alles zeggen, sterker nog, die zijn daar juist voor. Je moet ook naar ze kunnen luisteren, heel belangrijk, dat gehoor. Je moet ook op elkaar kunnen rekenen, met goed of minder goed nieuws. Je moet voor elkaar iets kunnen betekenen, een schouderklopje, of je zegt iets liefs. Echte vriendschap is niet te benoemen, er zijn domweg…

Niet toerekeningsvatbaar. ben je, als je niet meer weet wat je doet als het mooi verpakt moet worden als je een reden nodig hebt, of juist niet. Niet toerekeningsvatbaar als je daden worden vergoelijkt als krankzinnige dingen worden bedekt, niet met de mantel der liefde maar met de toerekeningmantel! Een verklaring is niet nodig, een mantel…

Ik heb het klokje rond geslapen Was er eigenlijk aan toe Verbaasd wakker kijkend in de rondte nog steeds wat duf, een beetje moe, zie ‘k mijn wekker staan. Vierkant!…

Door hoogtevrees omgeven sprak zij met angst en beven. Hoogmoed komt voor de val. ’t Is daarom dat zij beval: Springen is ’t laatste dat ik doen zal.…

Dat ik je tegenkwam, je ontmoette Jaren lief en leed deelde, het is voorbij. Dat ik je vriendschap koesterde tot het over was, het is voorbij. Dat ik alle kleine geheimen met je deelde net als de grote tot je mijn ziel raakte toen was ’t voorbij. Dat we samen lachten en huilden emoties deelden, er niks meer te delen viel en…

Er zijn van die dagen, dan loop ik me voorbij Dat kan toch helemaal niet want mijn schaduw houdt me bij! Er zijn van die dagen dan doe ik helemaal niks Dat geldt ook voor mijn schaduw overwerken doet ie zich dan niet, hij is dan vlak bij me. Er zijn van die dagen, dan doe ik van beiden iets Dan doet mijn schaduw ook nog wat…

wat zij in zich heeft alles geeft zij ons moeder aarde dat waarmee wij ons voeden waarmee wij ons kleden en warmen waarmee wij ons sieren en verrijken daarom koester haar moeder aarde haar en haar gaven neem ervan haal af wat nodig is met respect liefdevol proef en ruik die gaven voel en betast ze geniet ze intens maar…

De Katwijkse voetbalploeg speelde thuis tegen Capelle en bij een 0-1 achterstand, werd het exotische fruit op het veld gegooid. De arbiter Doest weigerde daarna verder te spelen. "Diep triest", zegt voorzitter Jaap Kuijt van Quick Boys.…

wat zij in zich heeft - alles - geeft zij ons moeder aarde waarmee wij ons voeden waarmee wij ons kleden en warmen waarmee wij ons sieren en verrijken koester haar moeder aarde haar én haar gaven. neem ervan haal af wat nodig is met respect liefdevol proef en ruik die gaven voel en betast ze geniet ze intens maar overvraag…

op de grens van het oude capelle het stadse dorpje aan den ijssel waar klaas de kade ooit klinkerde tot waar hij de bermweg bereikt die de weg naar schollevaar kruist stond op de werf van hoogerwaard op de driesprong van deze wegen meer dan vijftig jaar het houvast van de majestueus zwaaiende eik die van wie hem passeren mocht steeds het volle…

bart en jitske jitske en bart zij vonden elkaar ergens in het westen troffen zij de liefde in elkaar zij - van capelle hij - uit zwijndrecht leren van elkaar hoe tot elkaar nabij geliefden kunnen zijn elke dag is een belofte van ‘nooit laten gaan’ elke dag is een ontdekking van niet geweten gevoelens bart en jitske jitske en bart…

met z’n allen van peutergroot tot moederoud zijn ze present klein - groot dik en dun samen in groot en klein verband tonen zij van veel - heel veel inspanning het resultaat altijd in stijl pril nog - soms wervelen zij passioneel door muziek gedreven in regenbooglicht zoveel kleuren door ruimte hen gegeven het mystieke en normale…

Pa besluit met een race tegen de klok, de afstand van Amsterdam naar Capelle te " nemen", en komt ' gelukkig' op tijd aan, om de paspoorten af te geven. Maar wat is geluk? Wat is haast? Wat is nog logisch? Wat is onvoorstelbaar? Hij was op tijd, met de paspoorten, maar zit nu met een pakket schuld!…

65 is een gouden jaar zeker voor wie weten dat eerst met 66 jaar het leven echt begint nog niet eens gestart ben jij al ruim bepakt met oogst van liefde die vol de rugzak vult met ervaren wijsheid die stevig anker vindt in de volhardendheid van altijd vasthouden het opstaan na vallen over struikelsteentjes die jouw pad plaveien…

wijs: De speeltuin,          Kinderkoor de Karakieten en Heleentje van Capelle http://www.youtube.com/watch?…

( wijs: De Speeltuin – Heleentje van Capelle) Laatst vroeg Mark ineens aan moe Mag ik naar de Toppers toe Dat is voor politici Het leukste dat bestaat Jongen da’s een mooi besluit Jij moet er een keertje uit Soms ben je het zat Al die drukte, dat debat Want ze doen me toch vervelend Je bedoelt het altijd goed Ga maar zwiebelen en…

in de lente van de jaren kruisen zich de laantjes van leven waarin bij het verder gaan zich geurend de liefde strooit die om – voor en met elkaar de armen spreiden tot zomereik op de takken waarvan van heinde en ver zwanger de wolken zwevend en dartelend de schatten enten die het leven kleuren doen rond het bloeiend hof lacht zich het…

den kuyt - menselijk gesproken het vlezig gespierde tussen knie en enkel doet harten overslaan als hij - aalglad gelijk vissen het nageslacht in paringsdans verschietend zijn team op sleeptouw neemt den kuyt - voetballend gesproken de authentieke leider die het stof zuigt dat anderen slingeren laten die - zichzelf kastijdend gelijk…

in de gouden gloed van de avond als langzaam ook ons leven stilt leidt de weg ons naar de haven waar wij ons thuis beschouwen als daar de nacht de dag eindigt is dit vandaag allemaal zo anders nu het avondrood jou omarmt met transformerend licht en lucht waar zacht de tijd afscheid fluistert wacht jou de boot naar de overkant jouw uur…

als een baken voor de vele reizigers statisch en fier zijn takken zwaaiend zijn wortels ankerend in de aarde groeide hij onwankelbaar ieder jaar droogte storm en regen trotserend mooier en machtig krachtiger weer terwijl zijn fluisterend blad luisterde naar dat wat de jaren hem vertelden over wie er in het heden passeerden wat hun gedroomde…

rijden in Rawhinde Johnny Ray die huilde Cry en later sloot Jo Stafford aan met Jambalaya en werd ze daarna door fans gebeld en zei ze: Thank You For calling The Four Aces, Bing Crosby, Pia Beck, Frankie Blue Eyes, Dean Martin en Annie de Reuver, Sammy Davis en Eddy Christiani liepen de Polonaise af en toe sloot Heleentje van Capelle…

eerst siert hij in beschuiten gebak dat in roze of blauw de geboorte kondigt van het nieuwe leven dat harten stromen doet later boezemt hij in schuur of kelder zich warm nestelend tot angst en afkeer als hij honger stillend ons de stuipen jaagt nu trippelt hij driftig heen en weer muis aan muis gevangen in knuis en kolenschop…

van nature ben ik niet zegt de wetenschap aanhankelijk lief en sociaal door de eeuwen heen in het script van mijn dna zijn er fouten geschreven niet meer of minder is het aangeboren een beperking aldus zeggen de geleerden een foutje in het systeem die aan baasje en bazin trouw zich verbinden laat een open gezicht denk ik met een zonnig…

de kop geheven schuin omhoog zijn oren spitsend waarschuwt hij stil tot daar dan mag jij gaan verder komen moet je niet de staart strak hoog en staand zijn lippen krullend blaft hij grommend waar je bent moet je blijven waag het niet hier te komen…

statig fier de kop geheven kleurt zwart wit de zebra met gerechte rug zoals zij baken is van hier naar daar voor een veilig pad de aandacht trekkend lonken lichtend wit van hier bekeken daar haar strepen waar het zwart niet is aan de overkant het leven verlangend leidt zij blind vertrouwd ons tussendoor de wielen die verschil maken…