Alle inzendingen over De vroege sint

Een Sinten film en een Sinten aankomst een Sintenkraam en Sinterklaas iedereen die heeft een mening over het veel te vroeg arriveren van Sint en Pieterbaas.…

Om niet te discrimineren Bezoekt Sint ook homo-heren. Ook in deze kringen Wil men in de schoorsteen zingen En het strooien uitproberen. Sint vroeg, wat u al vermoedde, “wilt u met de roe of met de roede “.…

verontrust u kent 'm wel hij heeft voor u ook weleens bijgeklust Nou waren er gelukkig ook gezónde landgenoten die hebben beide onverlaten krachtig teruggefloten 'Als jullie hiermee doorgaan dan gebruiken we geweld' ZO doen wij dat, toen hebben ze hun knopen maar geteld Ook was er een politica die aandacht hieraan schonk Dus extra pakjes lieve Sint…

poëzie, voor sinten Valentijn en poesies, de boodschap staat in de vorm z’n gezag daarom zeg ik normaal de gedichten ge-dag vandaag, echter, overwin in mijn aversie doordat ik zo mijn gedachten op papier zet maakte ik zonet, mijn eerste snelsonnet…

Jij bent een soort van cadeautje dat ik vroeg aan de Sint in mijn schoen. Mijn ogen stralen nu al meer dan de sterren die toch erg helder zijn deze nacht en ik wens als de ster nu valt dat je gewoon liefjes naar mij lacht.…

Het zwartepieten is al vroeg begonnen Maar waarom sinterklazen we nu nooit? De ‘goede’ man die met cadeautjes strooit Schijnheiliger persoon is nooit verzonnen We kunnen snel uit de impasse raken door Sint voortaan eens lekker zwart te maken…

Als Zwarte Pieten Blije Mina’s waren die alles deden wat de Sint hen vroeg met borstels en met schortjes voor.... Genoeg! U zou zich dan toch bij het NEE-kamp scharen? Een stereotype, ook in kindertaal, is voor miskenden slechts een schel cimbaal. (voor de niet-zo-bijbelvasten onder ons: 1 Cor 13:1)…

De Sint heeft deze week aan mij gedacht. Zelfs twee keer heeft hij iets cadeau gedaan dat ik al tijden op m’n lijst had staan. ‘k Had het gehoopt, en stiekem ook verwacht. Meer vrouwen aan de bal betekent: winnen voor alle fans – 't kan niet te vroeg beginnen!…

mijn broertje die onder tafel kroop zoals hij dat ook bij donderen deed Sint Nicolaas die de kamer in schreed slingerde mij tussen schater en hoop ik was wat ouder en dus niet zo bang voor dreigende roede en jute zakken geloof in de mythe begon te verzwakken de twijfel beheerste me al wekenlang tot Sint me vroeg om bij hem te komen en…

Als de laatste vogelzang de stilte van een slaapplaats heeft gevonden schittert de vroege Arcturus als vaste berenhoeder. De eerste silhouetten van onvolgbare wentelende vleermuizen in hun scheervluchten dollend met de hen toegemeten korte duisternis. Sint Jan, stille woestijnloper kracht van innerlijk vuur ik heb u lief.…

In heel veel huizen staat dit jaar, de kerstboom prachtig opgetuigd Sint wordt lichtelijk verdrongen Tuinen verlicht, bomen verkocht, de zak van Piet staat vol op zolder.…

Dwalend door verlaten straten van mij onbekende kille steden doodstil door Jan en alleman verlaten opgejaagd door spoken uit het verleden wandel ik op een vroege zaterdagochtend aarzelend door mijn hoofd op zoek naar zekerheden waarvan ik denk te zijn beroofd. In een kluwen van verlatenheid en nijd die de liefde even deed verzwinden.…

De Sint wist niet echt waar te beginnen, Om voor jou een surprize te verzinnen. En om nou eerst uren in de rij te staan, Dat konden zijn stramme benen niet aan. Dus hij dacht, welja het is toch nog vroeg, Dan ga ik eerst maar even naar de kroeg. En zo, na een paar flinke glazen bier, Tijd genoeg, nog geen eens half vier.…

O, Weet gij, hoeveel wolken Er langs de hemel gaan? En kent gij al de bloemen, Die in de velden staan? Nooit teldet gij de vlokken, Die stuiven voor de wind - En zoudt ge dan kunnen weten, Hoezeer ik u heb bemind?…

Gij deed van alle mensen mij De zwaarste pijn, Van alle mensen zult ge mij De liefste zijn.…

Ik ging door 't lachend bloemenveld, Veel kille dauw hing aan de knoppen, Maar helder scheen de morgenzon En dra verdwenen alle droppen. Ik had een lief - bij mijn vertrek Zag ik veel tranen in haar ogen; Die wangen, bitter nat geschreid, Hoe spoedig kunnen zij weer drogen!…

Uw aanschijn blank en kalm, uw wezen zacht, ze zijn een stil gebed, geheim gedacht.…

Zo vroeg zij op angstige toon. Aan onze lieve vrouw Venus, mijn kind, En aan hare zalige zoon.…

Ik hoor een klagen, klagen immermeer, zoet, droef, een klagen van mijn jonge lief, die troosteloos is en treurt om hare jeugd, ach, troosteloos. ‘Tot een groot lijden ben ik uitverkoren en smart ligt, donker bloedend, midden in de pracht van al mijn arme, jonge leven, mijn jonge leven.’ Mijn liefste lieveling, weet gij dan niet, dat ook…

ZINGENDE lucht zingende wind - en binnen in, binnen de struiken ligt uitgegoten een donkere vijver en luistert en hoort, hoort stil verloren en denkt en peinst... Want van lente, van lente, Het zingt al van lente en zonneschijn.…

En is het daarbuiten ook donker en koud En droevige wintertijd, Mijn lief, 't is lente om mij heen, Nu ge in mijne armen zijt. En schijnt ook geen ster door de grauwe mist En huilt ook de storm door de nacht - Ik schuif de armstoel bij het vuur, De zetel van 't voorgeslacht. Blond meisje met uw rozenmond, Kom, zet u op mijn knie, Vertel…

Daar aan de slootkant, in 't gras lag een door een mens gedumpt matras 'k dacht nog even, wat of 't was maar bleek toch echt een bed- matras Vroeg me even later af of de eend in 't water of op 't gras bij de sint langs geweest was zodat ze ook eens wisten wat slapen was op een dubbelgeveerd, tweepersoons matras.…

de Sint kan niet komen wie dat nu verzint de Sint kan niet komen dat gelooft toch geen kind ja, opa's en oma's en vaders en moeders en de juffrouw op school maar ik zeker niet!…

ik zie je in gedachte staan je luistert naar de wind die spreekt in bomen herfst in droge bladeren misschien hoor je van lente, leven en opnieuw toch in de winter ben je teruggekeerd, naar de kale bomen, ze zeiden niets en lieten jou begaan een enkel blad laat los nog voor de zomer…

Ik heb gedroomd vannacht van water groen water het mooiste water dat ik vroeg in de ochtend zag stil was het wij waagden 't bijna niet te spreken er lag een steiger er zat een meeuw die onverdroten was het de stilte peilde…

Twee reigers baltsen en dat al in december 't is vroeg dit jaar…

al vroeg in het voorjaar schreef ik dit punt diep in mijn buik ik wachtte op een geluid of een ander teken van leven helaas brak het niet open zoals u ziet het wordt een dag zonder gedicht vandaag…

Te vroeg.…

Kwam je te vroeg uit je cocon, ik wilde dat ik je helpen kon! Ach vlinder, nu kun je niet meer terug, voortaan niet meer te vlug, uit je coconnetje kruipen hoor. Daar is het nu nog veels te koud voor!…

elke katje aan de tak herbergt een eigen verhaal het klontert aan mijn ziel en aan mijn voeten, en stuwt het verzinsel uit het krijt van de taal, soms ontluisterend om voor de verleiding te boeten, bestrijkt alle geneugten en begeerlijkheid altijd te weinig en zeker niet genoeg, ook daarmee is te leven, misschien is het nog te vroeg…