Alle inzendingen over Dichten / val / kritiek

een kloof dichten is iets anders dan een gedicht schrijven beide gevallen zijn niet geheel zonder risico bij de één moet je waakzaam zijn voor een val terwijl je bij het andere onderwerp verdacht moet zijn om niet alsnog op je bek te gaan omdat ook kritiek nog wel eens meedogenloos kan zijn...…

ik zoek jou mijn woorden te grijpen ontmantel ze in het gemeen draag ze naar het midden tot lering en vermaak ontzet ze mijn starre zinnen in het openbaar tot een springen vrij en op naar het hoger ideaal doorprik mij de hiaten feilloos in de pijn snijd in mijn genoegzaamheid om licht gedragen daden zweep op tot magisch…

in anonimiteit tiert welig het venijn bedompte geesten kunnen straffeloos hun lust beleven ongenadig hekelen zij de schone kunsten een eigen proeve van bekwaamheid komt er af als klunzen wie uit het maaiveld steekt wordt redeloos kort geschoren zwarte schapen zeggen recensenten moeten zeker bij de kudde horen…

niet alles wat uit vingers vloeit is schone kunst jouw lijn en vorm met bloed gehouwen uit weerbarstig steen krijgt van de criticus de grauw en snauw waar moet dat heen je dicht een tekst hebt ziel en zaligheid er in gelegd maar slaat niet aan gaat naar de maan als vlieger zonder touw strijk maar de veren van de heren recensenten…

Helaas, het is toch wel wat eigenaardig kritiek en dichten gaan niet zij aan zij.…

ik ben tot het metaal gegaan blazen lieten zuchten los bladders krulden zonder moeite op valse lagen zijn verdwenen geverfd met haat en nijd ik politoer weer langzaam kleur op wat de kern moet zijn staal de schone schijn weersta de zandstraal van kritieken nu en eindelijk zonder pijn ik geef niet meer om het publiekelijk juichen…

Kritiek op eigenwaarde schatten, hoe je anders moet gaan leven. Hoe je anders moet gaan doen. Dat je beter anders schrijven kunt. Zoals geleerde mensen schrijven. Zoals bekende dichters dichten. Zoals criticasters feilloos doen.…

Wie nooit zijn tong uit- steekt naar zijn Dichterstatus, retourneert kritiek: die betreft altijd de ander. Die heeft kritiek op zijn Ziel geuit.…

hemel in Waarna ik ze laat storten Zo snoer ik ze de mond Grijp ik ze bij hun strotten En knijp er tot de laatste zucht En vreselijke krampen de tegenstander Slopen door gebrek aan lucht En als hij daarna bungelend aan een Zijden draadje hangt Verslagen en doodziek Dan kan ik rustig toegeven Dat ik mijn voordeel doe met opbouwende kritiek…

Ik ben geraakt als een pijl in zijn doel een schot in mijn gevoel het hart gekraakt Eén opmerking veel had je niet nodig een duwtje overbodig ik lag al om…

Moeilijk om kritiek te krijgen als het maar opbouwend is en als je daar dan achterkomt krijgt het pas betekenis... Ieder mag zijn mening zeggen Maar doe het als een diplomaat eerst denken en dan zeggen Niet kwetsen! En wil je dat persé wél doen Doe het dan als je er volledig achterstaat...…

Hij zei: “Alle filosofie is taal kritiek.” Grammatica is een gevangenis begoocheling van woorden en verhaal voor waarheid onbedwingbaar hoog als hindernis Een ander zei: “Met niets kom je een kunstwerk minder naderbij dan met kritiek.”…

Als de wolf zijn tanden verliest En de vos zijn streken Wordt het schrift des dichters Nog altijd argwanend bekeken Maar de oude geleerde uil Die leest vanuit alle hoeken Begrijpt de essentie ervan Hij leest dan ook andere boeken Maar meestal zijn alle dieren het eens En laten kritiek achterwege Uiten lof voor hem die het schrift beheert…

Kritiek is goed. Ik heb er niks op tegen en daarom schreeuw ik dit nu van de daken: 'Door mij wordt die Geert Wilders doodgezwegen!!!' _____________________________ Noot: Nav mail over 'Filmblik in de toekomst'…

Kritiek is goed Zelfkritiek is beter…

kritiek moet kunnen maar...zonder onderbouwing: enkel gebazel.…

Trilling van 'n lip toont 'n emotie ogen zo strak geen traan die ik zie Gevoelens tonen nooit 'n sterke kant is ook nu afwezig je slikt en vermant Woorden verzwegen zinnen niet gezegd waarom nog uitleggen kritiek ? onterecht ! Kijk nog eenmaal om doe de deur zachtjes dicht vanaf nu is mijn blik op de toekomst gericht…

Blijven dansen, in weerwil van het gedrocht, wat het spel je ook bedeelt, blijven sjansen Waar opent de hemelpoort als zegel op de keuze, blijf buigzaam, rekbaar en lief Sterk als water op het veld van tegenstellingen; verwerf de aarde, en neem wat toeval je toont, hoe het onpersoonlijke je hoont, hoe het je loont…

Steevast sta ik seconden te tellen als taal struikelt over z'n zin bungelt huichelt verder knikt Telkens vallen falende stralen middels spraak als hinderlijke steken in de stilte; de ketsende klanken kloppen steeds weer aan het oude zeer van zwak glas en jonge ogen Maar het ligt ook aan mij, leg de dolk naast me neer, ik kijk…

De strijdende man kan z'n wapentuig niet meer afzetten: een glimlach beantwoordt hij met een van oorlog doordrenkte blik; liefde weerspiegelt de dood; leven apathie. Eenzaam schreidend, vrij van lust, z'n harnas is z'n huid ijzeren construct,luchtdicht; lede ogen- En als hij met ontwapende blik, als een kind -de onverwoordde…

Boos botsende bestuurlijke blikken flitsen curieus fel over en weer Wild wapenende woorden verjagen de harmonie van weleer Strijdlustige star stramme strategen bestormen klunzig hun schans van besluit Hete hardleerse harten verstoken de bres voorts vol binnenshuis Bescheten bang beroete bestuurders slaan verbleekt hun ruïnedrôme gade…

Rafels mogen zich niet roeren Ruisen en wapperen in de wind en gelapte grenzen vervagen vinden wij Slierten vermaken beschaving creëren luchtig losbandigheid ontsieren het standaard streepjespak vinden wij Vezels die ooit strepen waren vervlochten zuidelijk vindingrijk democratie met kiesrechte vorm vinden wij Kunst en uitvinding…

Dichten is een restant nieuw leven inblazen een residu dat verzaakt wat het normale, gewone en voor de hand liggende aan valse interesse wekt.…

Een plekje om te schuilen Dat je niet meer rennen hoeft Nooit meer stille tranen huilen moet Die van blijdschap dan weer wel Jezelf te kunnen zijn Nooit meer hoeft te twijfelen Aan wie of wat je bent Want van binnenuit is het zo goed Handen die je vast kunt houden Om te delen, warm en zacht Heel veel zonlicht dat zal schijnen Geen kou…

Een ieder kent vele gezichten Vrolijk, hard, of zacht Misschien ook donker, of wel open Of juist één die altijd lacht Al leerden wij te kijken Niet alleen naar het gezicht misschien Maar in die verschillende ogen Die toch wat meer weerspiegelen misschien Dan zagen wij elkaar in het wandelen De route van het hart Verdween een stukje van…

Wanneer je hartenwens verdrinkt En het lijkt of je er langzaamaan in stikt De adem je soms ineens ontnomen wordt En de boeien nog zo ver weg Wanneer het zwemmen niet meer gaat Geen enkele slag lijkt ongeslagen Wetend ook; zó denken heeft geen zin En toch het brein díe hartenwens niet loslaat En, het hart al evenmin Dan dáár ineens een sprankje…

Liefde, niet alleen als in geliefden Maar in die andere dingen juist Als in vriendschap, als in leven Een arm, een kaartje of een kus Het ongewone zichtbaar En voor ieder binnen handbereik Betaalbaar zonder muntjes En genoeg van op de markt Het ongewone lijkt gewoon Wanneer de ogen niet goed zien En we ook niet kunnen voelen Dat er…

Ik wens je meer.. Dromen die je vangen kunt Die minstens tastbaar zijn Regen die jou niet deren zal De paraplu bescherming biedt Ik wens je meer... Tegen je vallen en weer opstaan Dat het niet met moeite gaat Kracht waaruit je putten kan Ook energie is er genoeg Ik wens je meer... Gezang, dat onvermoeibaar voor je klinkt Er is niets…

Ik ken een heel lief meisje Met vaders, ja eigenlijk twee Eentje woont heel ver van hier Zij kent hem ook niet echt Maar feit is wel, hij heeft een mooie dochter Ook al is hij ver van hier Híer heeft zij dus nog een vader Maar ook hij is nu ver weg Niet omdat hij ver weg wóónt Maar koos voor een ander leven hier Het meisje kan toch niet…

Als het niet meer is als ooit En alles telkens anders wordt Nooit meer zoals het was Het betrekkelijk lijkt wat er nog is Er is vooral nog het moment Want in kleine stapjes gaan gewoonweg kwijt, herinnering en lijf Alleen nog hier en nu Meer en nog meer hulpeloze vragen Waarop ik het antwoord schuldig blijf Wanneer in jou verloren gaat…