Alle inzendingen over Dongen

Een ding, een dong Een dingedong Een iets een wat Een ietsje dat De dingen dinger maakt Een ding dat lacht Een ding dat speelt Een ding dat men met dingen deelt Een ding of dong Dat nooit verveelt…

Er was eens een jongen in Dongen die had niet twee maar vier longen eerst wat onwennig toen heus tweestemmig heeft hij solo duet gezongen…

Aan de Donge neergestreken tranen op de oever en de snaren in de boom. Muziekloos, want hoe te zingen van de liefde en de vader van de tijd als met de haast en in het gedrang bij de doldwaze dagen het rood van de rozen verdwenen is? Gras als hoogpolig tapijt kriebelend aan blote voeten.…

Een poes die verblijf hield te Dongen werd ruw door een kater besprongen. Ze klaagde: meneer, wat gaat u tekeer! U bezorgt me een hok vol met jongen!…

Vroeger vluchte ik het uit huis Voor Neil Diamond, en hits als ding a dong En vooral als moeder meezong Kwam ik voorlopig niet meer thuis Vanaf zondag wordt alles beter! Radio 10 verdwijnt dan uit de Ether!…

Een string, een jurkje, een vibrerend ei, Een pomp, een G-spot hummer en twee boeien, Massageolie, vloeistof om te gloeien, Een buttplug, funky dong met batterij. Helaas, de Pabo is failliet gegaan, Maar ík heb er echt alles aan gedaan.…

dong diki digi Dong.…

haar rondingen deden me duizelen was dronken van haar rode muts ovaal zwart werd het voor mijn ogen mijn bril besloeg op haar rechte neus mijn vingers bekeken voorzichtig haar geschilderde lichaamsdelen haar wangen, wenkbrauwen en hals en dan die mond,hartstochtelijk gevormd om grenzeloos te kussen ellipsen en half geschreven cirkels…

Na het Songfestival volgt het MahJONG-festival in Hong KONG, de week nadien het PingPONG-festival ter ere van Mao Ze DONG, het SlipTONG-festival vindt plaats in Cadzand en het KlapLONG-festival deze keer in Letland, maar we kijken vooral uit naar 't nieuwe festival van de Ei-SPRONG ...…

Laatst won Lenette de baton van goud. Zelfs Beethoven wist ze nog op te zwepen. Ze kent nu ook van aanvoeren de knepen. Wat zal Jacques fier zijn op zijn schattebout! Thuis zal zijn stemming echter wel verkeren als zij hem op directie gaat trakteren!…

getande tijden tikt de klok eentonig trekt de tijd balorig om ‘t kwartier westminster ding dong galmt het hout trilt de stilte rond de kast scheurt de slaap kreunt de vaak schrikt de kaak klapt ze dicht slaan de tanden op elkaar grijpen wielen met misbaar zo kraken de tijden…

Dong! Dingdong klepel koeien bijen doen de was. Boeh! Gele bloemen. Boeh! Lekker gras. Zwoele bellen lila loeien uiers witte plas.…

Ze zag een adonis in Dongen en dacht impulsief: 'Jong, jonge!' Zo 'n vlo in d'r deken had haar wel geleken. Zo graag werd ze door 'm besprongen. Ze deed 'm een aanzoek. 't Ging snel en hij dacht: 'Wat verbeeldt ze zich wel?' Z'n misnoegen was groot en de vlo kleurde rood, nam een aanloop en sprong uit z'n vel.…

in de lente van de jaren kruisen zich de laantjes van leven waarin bij het verder gaan zich geurend de liefde strooit die om – voor en met elkaar de armen spreiden tot zomereik op de takken waarvan van heinde en ver zwanger de wolken zwevend en dartelend de schatten enten die het leven kleuren doen rond het bloeiend hof lacht zich het…

vingertoppen dansend van verrukking in tasten naar dat wonderlijke jou mijn harteklop met fluistertoon beluister ik de grondtoon van het leven tot melodie sonerend uit jouw diepste zijn verrukt en willoos ga ik mee op je golving van zachte vermaning tot bestemming deinend van klankgericht tot liefdeslied op tedere levenslijn Kees van Dongen…

de troubadour, voorgoed voorbij, net als toen ding a dong, ring-dinge-ding, the party's over now, no goodbyes my impossible dream, de vogels van Holland, one more night on top of the world maar ach, 't is ok, ik wil alles met je delen als het om de liefde gaat, dus blijf zoals je bent jij en ik, wat een geluk, 't is genoeg…

Ooit lagen wij samen bij de vijver De vijver vreemd genaamd "De dood" We staarden naar de sterrenhemel Jouw hand op mijn heup, je hoofd op mijn schoot. Ooit keken wij daar samen naar dat wat oneindig lijkt zonder dat ik besefte hoever wij zouden komen Je durfde me toen nog niet eens te kussen Je was nog de uitkomst van mijn dromen. Ik…

Help me nou. Ik ben zo bang. Laat me niet achter, in deze duisternis De mensen buiten lijken zo kwaad Er is alleen ik, en alles dat ik mis. Help me nou, ik schreeuw om hulp. Omarm me even in jouw wereld vol genegenheid Ik wil zo graag wat van jouw liefde proeven Want de mijne ben ik kwijt Help me nou, ik smeek jouw aandacht Laat me niet…

In mijn ogen weerspiegelen de tranen Een welgemeende warme lach In het tegenspreken tijdens beamen Ontstaat er chaos in gezag Mijn handen raken zomerleven Eenzaamheid rust in mijn schoot In de climax van het streven Sterven havens langzaam dood.…

Soms verscheur ik nog jouw lachende gezicht Blaas ik de snippers nog richting het vuur Verlost mijn lichaam zich van haar gewicht Om zwevend een weg te vinden tussen zoet en zuur Soms smelten mijn tranen nog naar het vriespunt Verafschuwen mijn zenuwen het woord 'gevoel' Om pijn en emoties los te koppelen van wat je kunt Om weer objectief…

Een leeg gevoel van binnen Voor iets dat even heeft bestaan. Jij zat in me, maar kon nog niets zeggen. Toch was mijn liefde voor jou al daar. ook al was het maar voor even, ben toch blij dat je bij me was had je graag op zien groeien Met je willen spelen en stoeien Je willen knuffelen en zeggen, dat ik heel veel van je hou. Ook al zal het…

Probeer een keer Om me te laten En niet om me heen Om niets te lopen blaten Probeer een keer Me te respecteren Een weg te vinden Mijn eigen dingen te leren Probeer een keer Niet meteen door te slaan Mij accepteren En me me eigen weg te laten gaan Probeer een keer Te kijken hoe ik dingen doe Ook al heb je geen zin…

Ik keek in je ogen en zag al je pijn, En al je angst om morgen niet meer hier te zijn, Ik keek in je ogen en zag je vermoeidheid, Van het volhouden van die o zo zware strijd, De blik in je ogen zei mij daarentegen, Dat je tot het einde zou vechten voor je leven, Ik keek in je ogen en zag bovendien, Gedwongen afscheid, omdat je wist dat je me…

Zwarte wolken bedekken de zon, Alle warmte wordt vervangen door kou en regen, Mezelf afvragend waar het precies begon, Kan ik er echt niet langer tegen, Ik zit met mijn handen voor mijn ogen, Te huilen als een weerloos kind, Terwijl ik bedenk dat ik mijn hart heb bedrogen, Luister ik naar de woeste wind, Met nog zoute tranen op mijn gezicht,…

De verschijning die je bent, laat mensen je onthouden. Het vertrouwen dat je geeft, laat mensen van je houden. Mensen bewonderen je om al je kracht. Dat je zelfs op vandaag de dag nog lacht. Jij zit boordevol levenslust en vrolijkheid. Dat is waarom je opnieuw begon aan deze zware strijd. Hopelijk zullen onze innige gebeden niet voor niks…

Zonsopkomst heeft altijd een mysterie. En nu draagt hij ook jou met zich mee. Mensen leven, de wereld gaat verder, alsof niks gebeurd is, zwijgend als de stille zee. Ik kijk om me heen, ik probeer je te vinden. Daar op de plek waar ik jou altijd zag. Ik zie je niet, en ik loop verder, op het ritme van jouw lach. Ik volg jouw voetstappen…

Je bent de kracht van mijn stem, De kern van wat ik bedoel, De melodie in mijn ritme, Het hart van mijn gevoel. De zachtheid van mijn kus, De verschijning van mijn lach, De verleiding naar mijn passie, Het pluspunt van de dag, Het krulletje tussen mijn streepjes, De harmonie in mijn weg, De lust van mijn hartstocht, De klank in wat ik…

slaperig bolleke, vol in stilleven gehuld levenskracht ontloken, rank slank lenteklokje vol in wit gestoken, en groen gevat, verlok je grijzig grauw verslagen, van blije hoop verguld…

kan schoonheid ooit mooier zijn dan toen die dag was in alles ingehouden adem benemend om te zien, stil verlangend ja herinnering tastbaar als huid teder stilte strelend voel ik haar warmte onderstroom van levend besef, ik: uitverkoren was ik, ja verte, zacht zeurende pijn om wij; kan ooit de diepte vervagen? zij, peilloos dragend de horizon…

hij komt warempel, daar is ie, de eerste minister hij kijkt en minnestreelt, heel beminzaam lacht voor waar hij hoort toe steekt een hand uit strooit schouderklopjes welbespraakt gebaart hij zelfverzekerd van ‘kweet het al goed, zegt hij wacht dus maar af ontbloot zijn tanden in welwillende lach geen doorkomen aan licht te zwaar…