Alle inzendingen over Douwe

Wie zal er ons kindeke douwen, En doet het zijn moederke niet? Wie zal er zijn dekentjes vouwen Dat 't schaars door een holleke ziet Kleine, kleine, Moederke alleen, Douw-douw-douwderideine; Kleine, kleine Moederke alleen Kan van uw wiegske niet scheên! Wie zal naar ons kindeke kijken, Die bleuzende, stoute kapoen?…

Brengt hij ons deze keer naar de finale? Ik hoor al gonzen: reken maar van yes, die Johnny Cash-sound wordt een kassucces, “Slow down” zal absoluut geen bakzeil halen. Gaat onverhoopt de vlag straks niet in top? Wij heffen toch het glas op onze Bob!…

Douw, douw, kindje douw; zwicht u voor de bietebauw, douw-douw-dijn; en zoet zijn! ----------------------------- uit: Gedichten (1911)…

(Negatieve versie) Toen Douwe Bob het podium besteeg, Liet hij zijn landgenoten even hopen, Toch is hij de finale misgelopen, Omdat ‘Slow Down’ te weinig punten kreeg. Het voordeel is, nu hij naar huis mag gaan: Voor hem mag alles nu weer langzaamaan.…

Mits goed getrokken in frisse sokken ruikt 't straks op straat naar Douwe Egberts.…

Toen je klein was stond men al voor je in de rij Dringen,duwen,douwen eerst ik, dan jij pas-op de plaats voorbij Al dat wachten op onschuld en onwetendheid Brandend van verlangen tot jou keuze hen bevrijdt.…

Dat u bij Douwe op de koffie kwam Was goed te merken aan het slappe bakkie Er werd gerommeld met dat kleine zakkie Ze smokkelden zowat een halve gram De directeur, door schuldgevoel verteerd Bevestigde; 'Die koffie was verkeerd.'…

Maar heb je geen ID, zo blijkt al gauw, dan krijg je, net als iedereen, een douw.…

Hij was mentaal wat in elkaar gezakt Want Douwe Bob had na de eerste horde Geen elfde, maar winnaar willen worden 'Gelukkig' praat hij weer, heeft zich herpakt 'Slow Down', dat was de boodschap die hij sleet Het was aan Max Verstappen niet besteed.…

OB weet wat belangrijk is voor vrouwen Inwendige expansie in 3D Hoe komt men toch op zo’n briljant idee Je hoeft hem er alleen maar in te douwen Je krijgt dan een apart gevoel van binnen Wat zou je zonder zo’n tampon beginnen…

Je weet niet wat politici bezielt Om dat wat niemand wil erdoor te douwen, In Groningen een Forum willen bouwen, Dat krijg je nou als stevig wordt ‘gedeald’. “Wij handjeklappers zien het als een spel, Ook zonder draagvlak komt dat ding er wél.”…

Die Douwe Bob is best wel eigenwijs: Ondanks dat er tien tellen wordt gezwegen - In die orkaan van hysterie een zegen - Hoopt hij in Stockholm op de eerste prijs. Vermoedelijk dat hij erop vertrouwt Dat zingen zilver is en zwijgen goud.…

de nacht schraapt haar keel de klok struikelt over de uurwijzer de slapelozen likken bleek hun inwendige bloeding doch: vogelzangen ritselen reeds het ingetogen behang de trappen kraken feilloos in de morgenstond die zich pronkerig tooit met verkoolde sieraden ook mijn krachten schieten kuit Douwe Egberts wrijft zich de ogen uit…

Hoi...Bob is door en Umar weer in ’t land. Dat lijken twee afzonderlijke zaken. Het een heeft met het ander niets te maken. Maar toch zie ik een duidelijk verband. Al weken heb ik Ebru horen zingen: “Slow down broer...ik laat me door niemand dwingen”.…

Voor Arend-Douwe Verder dan het Westerkwartier was Zijn familie nog Nooit gekomen Aan huis en haard Vastgeklampt door De eeuwen heen Stapte hij zo maar Over zijn schaduw heen En was daadwerkelijk Een van zijn mooiste Dromen uitgekomen - Had ie op Aruba Een leven zoals géén een…

Soms heten ze geen Douwe of geen Krien. Maar poten man? “Nee dat is echt net wier” Op het verkeerde been? Het zijn er vier!…

Op startpositie 4 stond Max Verstappen Zojuist verkast naar Red Bull Racing Team Hij deed zijn pits- en bochtenwerk subliem En dat hij won is achteraf te snappen: Hij bleef in Barcelona steeds aan kop Door niet te luisteren naar Douwe Bob…

Niet wijken voor een kleine douw. Bij het pad dat je gaat bewandelen komen al die dingen op je rug. Maar met wilskracht en wat kleuren vind je altijd weer de weg terug.…

de nacht schraapt haar keel de klok struikelt over de uurwijzer op de rand van hun bed likken de slapelozen hun inwendige bloedingen maar: vogelzangen ritselen reeds het ingetogen behang de dageraad tooit zich met verkoolde sieraden mijn krachten schieten kuit Douwe Egberts wrijft zich de ogen uit…

gelatenheid is de quasi huislijke geur uit de branderij van Douwe Egberts die neerdaalt op de hoeve zelfs met de deuren stijf gesloten en de blinden voor de ramen jaagt de nieuwe tijd ons op de boer kan het beamen…

Stoer al die mensen mannen, vrouwen, jeugd Trappen op een berg die professionals vrezen Dapper omhoog Elkaar stimuleren Geen onderlinge strijd, maar met elkaar. Voor elkaar Dapper, zij allen fietsend en vechtend Tegen l' Alpe d' Huez in principe 6 keer omhoog Jezelf leren kennen, overtreffen Gezamenlijk slechts voor één doel:…

laat je niet gevangen houden door wettische gebouwen met ogen vet en wil is wet die noch van mens of broeder houden de getrouwen hun woord de strot in douwen roofzuchtig hun aardse huisje bouwen de begerige ogen astraal gaan ze keer op keer met dat wat een ander toebehoort aan de haal met een hart van staal…

Geen traan rest ons, om nu nog te verspillen; In deze ene nacht, geleefd voor een eeuwigheid; De wind die zacht en speels, ons beider hoofden streelt; En de aarde, de maan en tijd, staan voor ons heel even stil.…

Als mist rond takken aan de bomen, zijn de haren rond uw hoofd; De geuren van uw lichaam, zo innig zoet, dat het me haast verdoofd; Ik druk mijn neus, in de lichte glooiing en zachtheid van uw vlees; En mogen dan wellicht, mijn handen op u rusten, zo even zonder vrees.…

Als je het raam opent doe je dat wervelend en kleurrijk. Je trekt je daarbij niets aan van de regen diep in het bos, de geur van mos en dat frisse, in de lucht. Je groet neon. Het nachtdier lag op de loer en glimlacht nu vriendelijk, weet zich betrapt, sluit de kijkdoos en zet je terug in de kast waarin een sprookjesbos waarin een huis.…

Vergezicht vanaf een stille binnenplaats: bloesemgewijs vloeien overwoekerende paden uit tussen het graan. Dit Silezië ruikt naar appel, de velden rondom Praag, dorp na dorp de trage tred van zomers' land'lijkheid. Sleurt er zich een zuchtje wind door het hitte-trillend-groen? Ik sluimer in de schaduw van een eeuwenoude laan. De grassen wuiven…

Witte Kerst. Onder een KERSENboom werpt de kaars zijn hoekig licht van louter warme spijzen. IJS. Alleen aan tafel. Wind vervoert de kou in scherpe schijven.…

Het regent, mijn huid ondergaat de vochtige geseling onder stil protest; Het regent, goten worden tot rivieren waar doorheen papieren scheepjes een veilig heen komen zoeken; Het regent, de zomer huilt uitbundig om de haar onthouden zonnegloed; Het regent, ik knipper het prikkend vocht ongeduldig uit mijn klamme ogen; Het regent, soms ook…

Veerkracht: Gescheurde wolken, boven stille stad; Huilen hun ogen leeg, glimmen mat; Laten een streepje licht, tussen lange wimpers door; Gluren over daken, buiten ieders zicht. Schreeuwend hartzeer, diep van binnen weggestopt; Dikke keel, schor door luid geschrei; Schrammen op de ziel, laten onzichtbaar sporen na. Geschaafde knieën…

kwam je vandaag bij toeval tegen je foto’s en verhaal op een verlaten site een strijder voor het vrije woord in weerwil van een duist’re macht ontvang hierbij postuum mijn eerbetoon niet slechts de levens die je redde de richting die je velen bood in een op drift geraakte tijd noch dat wat je ons naliet als onbedoelde held die droom aan…