Alle inzendingen over EK-finale

Gaat Edith Schippers tóch naar het EK Want er zijn 'democratische signalen' Dus Mark en Alex óók bij de finale De handel moet tenslotte door,daarna Voor Timosjenko zorgt men wonderwel Ze krijgt oranje tralies in haar cel. Ondanks eerdere bezwaren gaan Nederlandse politici toch naar het EK.…

In de jaren 50 beschreef tekstdichter Jan de Cler in de pauze van Holland- Belgie de wedstrijd in de vorm van een lied waarvoor hij ter plekke en in grote haast de tekst had gemaakt. Dit is ter ere van. Daar staan dan 11 leeuwinnen voor het volkslied opgesteld De paardenstaart op oorlogssterkte veilig vastgespeld En in hun blik kun je de overwinning…

We weten hoe het onderhuids al broeit En kijken uit naar de EK-finale Die onze jongens zeker zullen halen Liefst tegen Duitsland! (Jong, sterk en...gegroeid) Maar, ongeacht wat ons Oranje uitricht: Wij blijven kampioen in het vooruitzicht…

Weer heeft ons elftal niet zo best gespeeld Wel waren ze heel goed in discussiëren En ook in de arbiter irriteren Zo heeft de wereld nu van ons een beeld Ons fel oranje kleurde langzaam geel Gelukkig blijft mijn woonboot nu wel heel…

Waar Ons Oranje strandde op 't EK En Onze Renners kleine prijsjes halen Bereikten Onze Robots de finale Toch gonst dit nieuws bijlange na niet na Want van zulk zilver wordt ons land niet wijzer Wie daar wat wint, zal lood zijn om oud ijzer…

Ek dink ek ken jou, in jou aankoms in die verte. Ek dink ek ken jou, in jou wulpse heupwegstap. Ek dink ek ken jou, aan die jasmynreuk om jou. Ek dink ek ken jou, aan jou speelse skaterlag. Ek dink ek ken jou, aan die klank van jou stap. Ek dink ek ken jou, aan jou klere, altyd vars.…

Ek is in die val van die voël. Die gloed van die droom. Die ouman se roggelende einde, en die kleinding se pynlike begin. Ek is Bayete. Ek is Ons vir jou. Ek is Liefde. Ek is Vigs. Ek is die mensdom se steunpilare. Daai eeue-oue identiese tweeling; Vrees en Hoop. Ek is genadig. Ek is stadig. Ek is wreed. Ek is die resep EN die bestandele.…

Ek wil ek wil by jou zyn my nie laat verscheur nie van pyn om die pyn van wie ik liefhê ek wil jou gelukkig maak streel jou hart tot die verdriet uit jou oë is geraak ek wil ek wil vergeet dat ik besta in 'n ander wëreld…

wil ek net, my doodgewoon, ek wees weg van skewebeelde van hoe mense met dieper geheime, na my kyk wil ek in myself wandel sonder vrees weg van die gejaag na roem, rykdom skulpies optel, na wulpse branders gryp wil ek in myself, van myself lees weg van mense wat veg oor grond liefde, mekaar om elk eerste plek, fnuik wil ek wees op plekke…

op die strand in sand soek ek die see ek hoor haar ek voel haar maar kan haar nie betas nie sy is weg vertrek in die aand sonder woorde ek nie verstaan nie soveel te sê sy hoor nimmermeer sy is weg vertrek in die aand sonder woorde…

Ek sprei my arms die lengte van ’n rivier. My bene, die wydte soos dié van ’n oseaan. Ek skreeu vir die wêreld : “ Ek lief jou, ” oor ’n bulderende, vuurspuwende, vulkaan.…

Wees genadig, seblief, vlieg naby, maak soos die duiwe: sirkel net, dryf net, los die ruimte, los die pad, kom net huis toe, want ek is hier en ek is vlerkloos en ek is jou pa.…

lug stink grond suur ek dink lewe duur reën val blom dood ek mal lyf bloot jy gaan elke keer ek bly val neer lig aan ons doen dag maan my soen…

in my donker eensaamheid wil ek ook liefhê aan jou vat die kurwes van jou gesig deurvoel tot ek mý prentjie het van hoe ek dínk jy lyk jou stem jou warm teenwoordigheid jou reuk jou voetstap jou lag, is al wat ek het om aan te klou om te weet jý is myne jou woede buie jou ongenaakbare manier van op my skree jou ongeduld venyn…

Ek sien hoe ek, nou, jou baas, die byl, die plaas by jou neem, wyl ons liefde maak, op 'n growwe vloer.…

ons saâm gelukkig syn Sy gee egte sin aan my lewe en maak 't verskil dag en nag stukkie vir stukkie ek raak beseten soos ek 't altyd het verwag By die mooie sonsondergang het ik haar vir ewig gekies Ek wil ons vir altyd verbind by die klink van huweliksklokkies.…

en wanneer snags ek my hartseer verdiep dit plet soos bruinbrood- verkoekdeeg wonder ek alleen o univers o opper- hoger- smarter self Hoor U my?…

Nu weet men na een half jaar plots te melden, -Alsof men nu precies weet hoe het zit- Oranje was op het EK niet fit, Daar liepen enkel doodvermoeide helden. “Oranje was niet fit op het EK”, Van Marwijk krijgt een rotschop achterna.…

Al maanden her had ik een trip gepland Om fijn te zwerven door la ville lumière ‘k Heb afgezegd uit angst voor veel misère Nee niet door voetbal zelf: voor het moment Dat fans direct na goals als gekken joepen Zo miniaardbevingen op gaan roepen!…

met die winter is sy huis toe die somer brand hartseerdae in my ‘n herfsblaar val af-en-toe in my binneste die lente lê bitter ver, ek sien dit nie meer ek wens U kon haar gee langer, vir ‘n dag of twee_ as die werf om my stil word wil ek in haar winter lê weg van die somer, lente of herfs net stilraak, verdwyn, stof tot stof…

Een van der Vaart, maar ook een Vennegoor, Een Ibrahimovic en een van Bommel, Oranje wordt steeds sterker, om den drommel, De bondscoach heeft daar een antenne voor Een moordteam, dat nog erg zal zijn gebaat Bij goede diensten van een Advocaat --------------------------------------------- Erg grof spel tijdens PSV-Ajax…

Het foeballuh ging gisteren van start Oranje moest al vroeg het vaantje strijken Ik zal daarom maar met een half oog kijken Toch zit ik voor de buis met angstig hart Dat telkens wel een keertje overslaat Als het ineens over een aanval gaat.…

Niks tikkie terug, maar hup de bal naar voren Niet stiekem trekken aan een paardenstaart De frêle enkels worden ook gespaard En geen kapsones; dribbel, pass en scoren! De vlag gaat uit voor gloednieuwe idolen Het vrouwenvoetbal heeft ons hart gestolen!…

Het vormt een plaag, ook op tv Ons land is van het spel bezeten Waarom het leuk is, zou 'k niet weten Men schopt een bal, die rolt prompt mee Ik ga pas kijken naar die sport Wanneer de voetbal vierkant wordt –…

Ek glo nie ek kan ; ons wêrelde lê soos ‘n verslete ossewa, in stof verbrand ...…

Uit hierdie Valkenburg het ek ontvlug en dink my nou in Gordonsbaai terug: Ek speel met paddavisse in 'n stroom en kerf swastikas in 'n rooikransboom Ek is die hond wat op die strande draf en dom-allenig teen die aandwind blaf Ek is die seevoël wat verhongerd daal en dooie nagte opdis as 'n maal Die god wat jou geskep het…

Er is een voetbal finale Ook een oorlog Hier en daar Er is een moordaanslag Op een school Kinderen Er is een voetbal finale De boodschappen duurder Er is een voetbalfinale De olijfolie De wijnoogst is mislukt Er is een nieuwe telefoon En nog wat oorlog En graan en bier En dood Er is een voetbal finale…

Ek smeek God aldeur straf skreeu sy en enigiets met bly daar in. Ek byt iets sondig geen oorweeg knoop daarna gou skattie as sal daardie woord agterstal maak. Mijn suiwer ag of wat daar nog van oor is vra onferm naar ek soos die eienaard kon gaan.…

Ek voel nie meer jou asem teen my ore, die uitgerekte vreugde sug, ‘n sug van volmaakte bevrediging, is weg. Jy’s weg. Ek’s weg. Alles is sommer net, weg, weg, weg ... In die weg, soek ek na ‘n krieseltjie hoop ek sien, hoe jou kloutjies, loop en loop en loop...…

Die meisie op die agtergrond het my gesê HULLE SÊ dat ek tevredenheid sou vind in haar arms tussen haar bene rus buite die lippe kalmeer sy toe ek my naam noem gryp haar skêr en kap my gehou tot die helder lig en dat sy tevrede was met wat hoor sy en dink daaraan…