Alle inzendingen over Elegantie

omarm de wereld van het woord in een bondgenoot van schoonheid het leven in een nieuw licht van elegantie waar regels veranderen verwachtingen doorbreken glijdend op een golf van het hedendaagse geef toe aan datgene van jouw spectrum en laat woorden boven de massa uitstijgen…

hoor je de rietfluit palmen wuiven in de wind je ogen glanzen ibissen etaleren elegantie op het gras…

Is er een plausibele reden Je aan te passen aan de omstandigheden Het vraagt tolerantie Met een zekere elegantie Je bent niet snel tevreden. Eerst aanpassen Dan pas aanpassen.…

De elegantie van jouw melodieën doen mij goed. Ik hoef niet te presteren, jij bent mijn winnende lot. Jouw charismatische energie verrijkt mijn serene mood.…

zag voeten wandelen in laarzen omhoog naar diekwartbroek waarvoor je knie in elegantie boog wist niets van bovenbeen voelde splitsing volgde impuls heb je zacht met zon en wolken gevuld…

In velvet roze welt parelwit een traan Elegantie op. Bloemrijk haar blos Sprankelt`t in zonnegloren Zo liefde verwoordt. Verbergend schoonheid Siert haar glans`t tranendal Door weedom gesmoord.…

De zanger, vedette, artieste Zij wervelen met ongekend niveau Zij brengen elegantie, stijl en show Voor hen is heel de wereldbol een piste Zij geven vorm aan weer een nieuwe droom Kijk straks naar 'Sterren splitsen een atoom'…

Veni: Je kwam met de elegantie van een gazelle Je maakt van elke beweging een dans Vidi: Je ziet met ongewone intensiteit Jouw ogen zijn de antenne van jouw ziel Vici: Jouw hart stuurt jouw handen aan en geeft ons de wereld terug…

Kijken naar een zwaan sierlijkheid in het water geraakt door schoonheid. Hoe een zwaan vredig en verzorgd als een sneeuwwit stroomlijnt over het spiegelend wateroppervlak waar zij haar vleugels ook regelmatig openvouwt om vormen van windenergie op te vangen tot ze weer in alle rust ontspannen en relaxen langs haar lichaam. Sierlijk beeld…

Een wezen van kracht en trouw; haar elegantie zal altijd blijven.…

Bewegend, energiek, en aanwezig, elegantie van het vrouw zijn, in een emotie van warme ontvankelijkheid.…

in ijs heb ik je vormen bevroren geen natte vingerwerk maar zagen en grof boren met branders heb ik de details verfijnd jou elegantie meegegeven je transparant gelaat gedecoreerd met haar uit sneeuwkristallen jij bent het mooist van allen ontdooien als de lente komt zal je dan ook heel zwaar vallen…

Kristalhelder spiegelt het glas, onvergelijkbare lichtheid en elegantie getemperd opaalkleurig de ziel, met écht goud bewerkt in fijngebroken stukken, heel broos het adembenemende resultaat gevat in ontspiegelde glans Iedere ongerechtigheid, oneffenheid doet afbreuk aan perfectie, transparant en kristalhelder.…

heb je dromen gedanst tutude in bewegen gaf elegantie weer een kans jij reikte mij de hand in eerste opening ik balleriende op jouw change trippelde en draaide om je heen je reverensde meer dan ooit voorheen totdat ik in je armen viel in slotakkoord ons moment van stilte het applaus was ongehoord…

al schonk ik je een nepjuweel een oorring een halfedelsteen je daalt in alle gratie met elegantie omzichtig van de trap je hand glijdt langs de reling als een streling je kijkt verliefd ik hoor in je binnenoor een mozartkoor je ogen transparant stralen amarant je bent een prachtjuweel ik vond dat jij alleen dit nepjuweel…

als lopen lieftallig bewegen wordt breekt zon door de wolken om met de lach op aarde een dialoog aan te gaan als toeschouwer of volger ben ik blij zo dichtbij dit geweldig wondertje te staan dat uit niets geboren toch alles van de schepping wist zij zwaaide toen ik in diep bewonderen haar zonnig silhouet in alle elegantie…

met een ongekende elegantie floreert zij tussen het onkruid van de straat glimlacht schalks naar de volgende kikker op het witte paard dromend dat ooit de zon zal schijnen in dit beloofde land en niet slechts de maan die haar slavin maakt van de nacht hopend dat wanneer het eindelijk morgen wordt ze deze rode schaduw van zich kan…

wil je glimlach meten tracht de donkere blik in je ogen te wegen maar er is geen vergelijk jouw elegantie het neusje in schijnbare arrogantie steekt boven alles uit door je stem klinkt warme muziek juist dat toontje hoger maakt jou uniek het ijken van liefde kent geen aardse eisen jouw norm raakt aan hemelse paradijzen…

krokant gebakken schrijf ik mijn woorden in een ouderwetse elegantie op de tafels langstelige rozen de wijnkaart leest als een gedicht met mooie flessen rode bordeaux de kaart hedendaags werelds maar ook gerechten in perfecte eenvoud koks als ware kookregisseurs bedrijvig gastvrije serveersters in een entourage waar…

je bewegen laat subtiel elegantie leven in het licht dansante dat gras en planten doet wiegen op een warme zomerse wind in voorzichtig raken lijken vonkjes te ontwaken die overspringend hun energie ontladen om de aantrekkingskracht intenser te maken er zijn natuurlijk meer paren die scharen om jouw lach te onderscheppen…

vloeibare kleur, lintmeter en een alpenhoorn op een virtuele reis als tussenstop neemt ze in haar fauteuil de maat op met een grote elegantie gipsen en accordeon trekken op tocht tussen Zwitserland en het mondaine Versailles met een bijencocktail gekruid in de blender zit ze geheel onderuit de pointe is haar bestaan nat…

ik heb je nooit zien vliegen toch heb jij altijd vleugels gehad je danste en liep zonder de grond zichtbaar te raken liet elegantie je dragen ook de bewonderende blik van de mensen gaf jou de spirit om zwaartekracht te temmen daar waar zonlicht jou schaduw gaf koos jij de zwevende pas op de rand van contrast wist jij verblinding…

ik kende haar dromen een metafysisch gaan en komen van vorm klank en kleur die haar streelden en zacht met haar speelden tot zij eindelijk moe en slaap de overhand kreeg zich heerlijk soepel uitrekte en de laatste pluis met gratie en elegantie vaarwel wuifde om de volgende dag uitgeslapen te beginnen met een schone lei alleen…

jouw schoonheid, sierlijk ontleend aan de broze teerheid van bloesem ontwakend in tijd van het uur van puur pogend te blinken in het spoor van elegantie schoonheid wat simpel speelt op de achtergrond in de transparantie van zachtheid bespeeld met jouw deinende ogen in een lichtval van begeerd geluk, reikend over de horizon…

Topless staat zij daar Haar borsten lelieblank Lippen nat en gekruld Taille breekbaar rank Lange benen gebruind Tepels als rozenknopjes Ze rommelt in haar lade Tussen de talloze topjes Haar billen trillen zacht Glad glinsterende huid Met elegantie en allure Trekt ze haar string uit Gevonden wat zij zocht Trekt ze aan haar sigaret…

Eindeloze stiltes Opgevangen door melancholische beelden In kleuren van liefde omgeven door pijn Zij gekleed in een qipao Daalt tree voor tree Kiest haar stappen zorgvuldig Ultieme elegantie Haar schoonheid overdondert Beelden in slow motion Werken hypnotiserend Voor de verbeelding van de geest Hij rookt klassieke pluimen Kringelend…

Jouw stijl bevat elegantie die niemand kan tonen. Als jij huilt is je traan transparant. Jouw woorden voelen als een bries Mijn utopie voor dag en nacht. Een woning om te leven vol akoestiek.…

uitdagend kijkt ze me naakt vanuit de winkel aan op die poster aan de muur die blik, de fiere borsten, haar slanke benen elegantie wordt flink versterkt door haar vloeiende vrouwelijke lijnen en de opvallende roodgelakte tenen doch vooral door de expressie van haar gelaat raakt menig mannenhart overstuur haar geprononceerde heupen…

Geaard op blote voeten over elk ondergrond geen schoeisel die jou kon versieren alleen mijn woorden konden je beroeren hierdoor kreeg ik op jouw elegantie meer zicht.…

Ik zie een prachtig gedekte tafel en krijg de neiging om alles omver te werpen Stilletjes trek ik mijn schoenen uit en klim op tafel, mijn rok omhoog Zachtjes tik ik met mijn tenen tegen het eerste glas het rinkelt zacht, en dan ga ik los Met elegantie wip ik ze eraf en dan krijg ik het te pakken ik schop ze eraf als een voetbal maar met gevoel…