Alle inzendingen over Eos pt.II

Eurydice Eurydice de mooiste nimf van al godin, gelijk Persefone de schoonste bloem in 't korendal ik nam jou mee in mijn gezangen van kreta naar persepolis van kasjmir naar de hindu kush van kazachstan naar kyrgistan maar plots nam hades jou gevangen was 't opzet of een overval? Eurydice Eurydice de teerste nimf van al nee,…

nog verzengender dan de Bron van Acheron en Styx is ’t Licht dat in elk Heden door de Bodems van Slik zag waarheen de bezeten Hades Persephone bracht in die spiegelende Onderwereld ontstond ’n Tragedie’tje Persephone veranderde ter Plekke in Eurydice dat Orpheus aanspoorde tot ’n tragisch Liefdesliedje ‘de mooiste Nimf van Al heb ik niet…

MM Amina Namasté Ik boog voor jou en jij voor mij Ik rook je Ayurvedageur En raakte nog voor ik het wist Bedwelmd door zoete Jing odeur In Eos' roze morgenstond Zeg ik je lieve woorden schat Aurora's gulden dageraad Je bent mijn muze woordenschat Daarvan doe ik je 's ochtends kond In ogenglans vol liefdesgloed Speel jij de harp en…

de sluier van de nacht ontbonden zo zal de morgen zijn beeld uit het zachte duister en oogverblindend zoals het langzaam anders wordt er is geen ontwijken aan roze plaatsen en hoe het daarna egaal trekt in meer feestelijke schepping…

Vooraleer de vroegste vogel zingt Vooraleer de hemel baldakijnt Het gulden diadeem der dageraad In 't rozevingerig palet verschijnt Van Eos die het oog der dag omlijnt De heldere diamant die rijzen gaat En vooraleer Aurora's gloed begint De nachtelijke duisternis verdwijnt Nog voor de haan zich driemaal horen laat Zijn in het primordale…

Elim, mijn liefje My sweet lady sunshine Je bent mijn Eos Mijn dageraad Aurora morgenstond Opkomst der zon Die jou heeft gewekt Uit jouw sluimer gehaald Elim, mijn liefje My sweet lady sunshine Haal mij uit mijn dromen Haal mij uit mijn slaap Aurora wil Dat je bij me komt En dat je mij wakker maakt…

De windstille nacht met zijn gordijn van stille schemer verkeert nog in rust, en wacht nog dronken van slaap, op Haar. Zii, die sluimert in haar gouden bed gehuld in een luchtig golvende sluier ontwaakt, rekt zich uit, en opent haar armen naar de dageraad die in warme gloed wordt gezet. Zacht rosewit gloort de ochtend, kust de vroege morgen…

en haalde daarmee ’t Lot uit Handen van Zeus de Wet blijft ’t Enige dat de Keus bepaalt volgens Atropos bleef alles bij ’t Oude men verandert Niks aan de Stront die komt als de Boeren maar konden doen wat zij wouden voordat Zeus de Aarde zou verbranden hield Moira hem deze Trias voor gedragen op Nyx’ en Themis’ Handen ’t is wachten op Eos…

schuilen voor de angst en weerzin wekkend schrikaanjagende maenaden schuimend in hun luipaardvellen in hun handen thyrsosstaven teugelloos en ongebreideld bij volle maan tenhemelschreiend op paden door moerassen wadend Bacchus volgend in zijn wanen na Diana's jacht in 't duister en de sluimer van Selène vleit Eós…

Luisterend naar Apollo’s lier drink ik met Dionysos van Nyx tot Eos. Ik vrij met de zegen van Aphrodite, teder betreed ik haar heiligdom in elke vrouw die ik bemin. Lig ik met een knaap, geit of man, dan neuk ik met de zegen van Pan. Kom daar maar eens om in het Christendom. Het is fijn om pagan te zijn!…

In de kille ochtenddauw bij éos' gulden dageraad nog in de nanacht van selène schonk hij verbaal elixerzaad vrijgevig aan de mensenziel als milde zachtheid van een bries in flora's ayurvedageur Akkoord, mijn vriend kahlil gibran, dit klinkt mij licht melodramatisch voor mij heeft grieks toch wel iets tragisch latijn krijgt eerder juist…

Bergruggen en woestenijen Dichtbevolkt ommuurde steden Zijn verrezen waar de Griek Met oosterlingen, vogels van Divers pluimage sedert lang Tot op bepaalde hoogte dan Bevredigend coëxisterend Land bevrucht uit rots en zand Vereend van zin cohabiterend En naar elks tevredenheid Samenleeft in één verband... ...door Bactrië trekt Eos…