Alle inzendingen over Erik O.

Een Irakees werd gedood, volgens de letter door dader, volgens de geest door soldaat, dus volgde vrijspraak. Een hoog van de toren blazende Wijkerslooth werd daar afgeblazen door opgefokte politici die de taal van de straat spraken, het volk opzettend tegen Openbaar Ministerie. Doodsbedreigingen per e-mail volgen, waarover schande gesproken…

mijn broertje Erik is altijd hier dan hoor ik fluisterend zijn stem staat hij uren naast mijn bed hij kijkt naar mij, ik kijk naar hem een dood broertje is altijd triest zijn naam gebeiteld in een steen er moet een andere wereld zijn en Erik zweeft daar doorheen is de Dood weer onderweg voor een oude man met grijzend haar hoop ik dat hij…

De redenen voor Erik Reeps vertrek, zijn ook toepasbaar op Van Bastens plek en voor het voetbal maakt het geen verschil. Zou soms de Bond eens willen kijken dan, of het misschien ook zonder bondscoach kan?…

O aarde! Met jouw dunne buitenschaal verschaf je een verblijfplaats aan ons allen. Jij laat je recht en onrecht welgevallen en biedt een plaats voor eender welk verhaal. En na het oorlog-, sport- en zanggedoe bak ik een biefstuk op de barbecue.…

Draag me niet op handen maar Breek me, onvoorzichtig Spaar me niet mijn tranen Geef me mijn verdriet Streel me niet met handen Die gedrenkt zijn in geheim Zonder iets te zeggen Verscheur je telkens weer Mijn hart…

Vlinders als Honderdduizend sterren Een kus trillend als De eerste winterse volle maan Seks als Verpletterend vuurwerk in de nacht Maar praten als in Oorverdovende stilte…

Die afgang deed Erik berouwen. Zo werd-ie verlegen bij vrouwen. Een stuk sprak 'm aan. Hij is snel weggegaan: z'n ontlasting was hem aan 't benauwen. In nood begon Erik te balen. Hij kon een toilet nét nog halen, maar daar op bezoek deed de man in z'n broek, toen-ie drukkosten niet kon betalen.…

'O God', 'O mens', de derde luidt 'O mug' Je zuigt en steekt en kriebelt onverbloemd en danst en galt en bovenal… je zoemt! Die jeuk… die bultjes… altijd vliegensvlug Je bent een kleine pestkop, irritant en ’s nachts maak ik van jou een olifant…

Mooie bloem scherpe stekels o akkerdistel ik raak je niet aan…

omdat de golf van letters geen een emotie nog raakt geen code gekraakt is alleen nog maar momenten snel wat neerzetten komen wij nooit vooruit men zegt nooit geen deadline stellen afwachten en verder vertellen in je hoofd het verhaal afronden niet opgeven maar verder rollen je grond aanvoelen wij moeten lijden moeten bloeden onzekerheden…

De allergrootste woningcorporatie geleid door halfmiljoentje-Erik Staal hangt aan een zijden draadje. Het verhaal? Het komt door domheid-hoogmoedcombinatie Wat hadden toezichthouders in de gaten? De directeur deed ‘iets’ met derivaten…

en nog zoveel meer zodat het een echt vette oceaan voor Jochem wordt tenslotte vaart een zeilbootje met slapende Jochem, onder maan en sterren en zeemeeuwengekrijs, naar een wonderschoon eiland onbereikbaar voor Erik en Mirjam die altijd zullen hopen op een behouden terugkeer…

'Erik laat het los, kom we gaan koffie drinken'…

De Hoofdpiet Erik heeft ontslag genomen Want deze tijd vraagt om een frisse kleur Maar ja, dat mocht niet van de regisseur En er zal nu een nieuwe moeten komen Flexibel en hulpvaardig, joviaal Hij is net vrij, dus vraag Louis van Gaal!…

Vaak was het lauwerkrans op lauwerkrans En even dikwijls zat het Dekker tegen Daardoor kreeg bijna elke Dekker-zegen Iets ouderwets heroïsch en meer glans Dat Erik, in zijn nieuwe wielerleven Iets van die heroïek door moge geven...…

Dan koop ik voor Jan-Dirk een BMW, een huis voor Erik-Jaap in Saint-Tropez, een jacht voor Floor, een facelift voor Martine. Dat kóst wat hoor, da’s echt geen flauwekul, daarvan heeft Jan Modaal geen flauw benul.…

------------------------- Erik Hazelhoff Roelfzema, 3 april 1917 - 26 september 2007. Muziek Rogier van Otterloo: http://www.thedreamersdream.eu/Soldaat.mp3…

Het was een meisje. het werd één meisje. Het is nu een vrouw om van te houden zodra zij straks alle zielen laat vertrouwen op haar goedheid. Zij, Petra, ze logeert bij hen: de mensen op aarde. Ze voelt zich er érg thuis door haar diepe connectie, met Al dat leeft en Al dat geeft. Ze komt thuis en haar huis is een thuis voor ieder…

Wat kan een mens in vredesnaam bezielen Als hij, na net te zijn teruggekeerd Als een waanzinnige zichzelf blesseert Door opgefokt een klapdeur te vernielen. Die Pieters gooit zo, na zijn nieuw begin Naast andermans, zijn eigen glazen in.…

Volwassen verlang ik juist naar het verlangen – volwassen te zijn.…

Met dank aan Jan de Woordenaar voor 't actualiseren Van een van onze meest beroemde vaderlandse heren... ___________________________________ Er is naar jou een heleboel vernoemd Jij was Eras, maar jij zei 'Ik zal zijn' Dat is 'Ero' in Middeleeuws Latijn De Lof der Zotheid maakte je beroemd De milde ironie van een erasme Brug…

Fotocompilatie: Erik Johansson…

Nu weer gewoon Toch anders dan met anderen Zoeken naar De manier Om niet te zoeken Naar jou van toen Gewoon ervaren Hoe je bent Nu Hoe ik ben Nu Hoe ik ben Met jou Nu er veel veranderd is Eigenlijk zoals ’t allemaal begon maar toch anders anders dan met anderen…

De verslavende blauwe diepte rukt in rap tempo op Om dit mooie, liefdevolle, zuiver gelukkige leven Wederom even nog beter te voelen Het één bestaat niet zonder het andere Ik besta niet echt zonder m’n andere Ik Door m’n gepassioneerd hysterisch verlangen En volledige ontspanning, mezelf, hier en nu Uiteindelijk weer in balans…

Want Erik, radeloos en al, weet wat beslist gebeuren zal. Hij zal achter’t gordijn wegkomen en in de tang worden genomen.…

Ik huil voor u, O België, men draagt daar zonder trots haar naam.…

Ik heb een rustige rustplaats gekozen al kan ik die plek niet zelf benoemen , na de omzwervingen van de geest, heb ik het vermoeden, zonder die te roemen, dat ik overal al eerder ben geweest , als je mijn laatste steen zult vinden. Zoek hoe de oude olm is vergaan, waarvan de wijze uil lang is uitgevlogen steeds verder van de rotte kern…

I am farloved on Gorman, yummy much She spooked her popsy poem with inspiration I felt a heartlust for an own translation In stonegood Nedderlands, my double Dutch But years ago I climbed to heaven’s hill So no one thought of me (argh!): John O’Mill…

Ach dat ik maar een vers met A beginnen zag En dat het in het langszijgaan was als Een adem van lieftalligheid die Haar nadien hulde bracht Die altijd aan mijn zijde gaat bij dag Bij barre nacht mij niet verlaat Haar die mij in haar smalle handen draagt Die mij - kwam ik te vallen - schraagt Ach sprak die A maar naar mijn ware ik Maar ja…

In deze nacht meedogenloos diep en zwart en zonder troost in deze leegte waarin noch vraag noch antwoord maar kilte heerst en dood in deze ondergang moederloos en krachtenloos zonder iemand zonder iets daar stolt mijn bloed en sterf ik eindeloos naar geen bestaan... naar niets…