mei
hoe je in de tuin stond met armen
als driehoeken in je zij 'wat in de weg hangt knip ik weg'
het speet mij voor de hibiscus
en hoorde de kraai,
'verdomde kraaien, geen brood meer geven Erik'
moeder had vijf jaar lang een kwaad gezicht
het hout en touw was net genoeg om de
ergste kou te verjagen
stukken scheepstouw van de kade,
ze was niet bang ze schold ze uit voor alles wat niet mooi was
zo klein maar ‘rotmof’ riep ze dan
beelden beelden beelden
zo ook op die bijna zomerdag in Mei
Mei, Mei, Mei wat is dat toch met Mei ?
'Erik laat het los, kom we gaan koffie drinken'
Geplaatst in de categorie: oorlog