Alle inzendingen over Fallus

Een fallus, - echt, ik heb het niet verzonnen - komt op het wegdek van een brug in zicht. Een beeld dat goed de politiek weergeeft. Ze doen gewoon wie er de grootste heeft.…

Sinds mensenheugenis symboliseert de fallus: vruchtbaarheid en levenskracht. Baudet’s roman, die net is uitgebracht, beschrijft een exemplaar dat inspireert. Ik klink op Thierry's held en zijn baguette als ik mijn broodmes in het stokbrood zet.…

Oh hemels orgaan rechtop staand in stijf gelid uw paarse helm glanzend in een kraag van gevoeligheid veelal misbruikt voor beledigingen naar uw hoeder omdat ze de pik op hem hebben hem klootzak noemen of voor lul laten staan O machtig zwellichaam ik zuig u mee in mijn liefde mijn lippen trekt u zich niet terug naar af gelijk…

Dan ook geen frieten op z'n Frans gebakken Of supersize menu's in bruine zakken Of hete chickens op het repertoire En dat gele logo op die fallus-paal; Een boezem zonder tepels, zó banaal!…

De bonuslijers stappen uit tabak Gezondheid van de klant gaat boven alles Dus longen, hart en bloed en zelfs de fallus Gedijen voortaan goed; ik heb een zwak voor banken die in dienst staan van de mens Heb dank, o Bank, uw goedheid kent geen grens!…

kennelijk had hij de boot gemist gelijk een achtergebleven spermadruppel die ietwat kleverig uitgerekt hangt of wellicht, als laatste eer, zich wat opgeblazen manifesteert en de uitgestoken fallus als enige dankt misschien is men hem al tijdens de laatste stroom door de leiding gaan haten maar kan ook door een mensenhand slordig…

, ik wist absoluut niet wat ‘n fallus was maar ervoer ‘n fallus en ervoer, voelde m’n penisje, m'n piemeltje in feite toen een heel verdorven gedachte voor zo’n braaf jongetje van zeven, acht lentes jong dat pas op z’n 29ste z’n eerste biertje dronk een Heineken…

tijd heft zijn fallus staat gestaag voor vierentwintig uren maar dan daalt hij, uitgeput tot aan het laatste niets voelt luren in secondes, waar zijn macht heeft opgezegd in het neergelegde zand stroomt nóg de loper leeg, ik zweeg maar weet vandaag dat morgen ook nog aan een pijnpunt vreet heet wroet zijn tand mijn hand neemt…

als een waarheid zijn de emoties zalig makend en is het vertoeven erin zo zacht als het vaginale vlees De lippen strak en gebalsemd met slijk is het ongenaakbare in de stem de troef van het kwaad in een spotprent die destructief de gaten vult met lucht Het hart, de schil van liefde breekt door de beemden heen en in de verte wordt de fallus…

De adem gaat door evenals vulva en fallus, mens van vlees en bloed. Roze en lichtblauwe kaartjes en de witte zwart omrand. Geboorte en dood een vicieuze circel, een leven lang. Het gaat voorbij, alles gaat voorbij. Onverbiddelijke natuur maakt geen verschil in rang of stand.…

geruchten en ontaarde mijlpalen (typisch weer dat rare sujet) weergalmt het gebrul van de jongeling, de gestaalde kanonnier, een Waterloo van zinnebeelden klettert op hem neer als melkproducten van Maria's, inclusief de pittige smeerkaas van tedere jongedames en het gevecht van krolse poezen rond het carillon van de Domtoren, de trotse fallus…

kort in de bocht nog naar een uit de kluiten gewassen fallus gezocht doch hij was daar alleen destijds op een voettocht uitgelegd vlakbij Santiago de Compostella jammer genoeg geen standbeeld in erectie dat in volle glorie laat zien hoe trots er naar de hemel wordt gewezen uit dank vol van liefde en lust na de schepping hier wasten schijnheilige…

nog - want de tijd heeft geduurd zolang de adem mijn huig berispt voor het voltallig vermogen daar waar mijn mond zich nu bevindt kus me, zuig lik knabbel wriemel, doe net zoals je stoutste dromen die in een onevenredige fantasie verkeren het kan nog, ondanks dat de wereld zich rijpt om zich te krommen naar de houding van mijn fallus…