Alle inzendingen over Geoningen timmert aa

Groningen's binnenstad viert weer feest Haagse kroon voor gastvrije open inrichting Boterdiep Spilsluizen Soephuisstraat Uurwerkersgang richting Wipstraat Reitdiep Papengang Gedempt Nieuwdiep het diepst gaat nog het Lopendediep treffende namen om te bekronen met de stadjers als mollemonen de jury heeft echter vooral gemeten op het vorig…

uit Hoetmansmeer in het hoogveen stroomde voorheen de Pekel Aa het veen is weg en de Pekel Aa is veenkoloniaal alleen nog een kanaal recht als een lineaal behalve in Oude Pekela daar volgt de Pekel Aa haar oude bochten na betekent 'zoute rivier' de Dollard kwam immers met zijn zeewater tot hier tot Oude Pekela nu loopt de Pekel Aa…

Aa…

Aa…

tenminste… als ik de zomer nog een kans geef ahaa aa aa aaaa aaaaaaa…

wie overal spijkers op laag water zoekt, timmert schijnbaar aan de weg!…

Op een zomerdag smaakt vruchtenlimonade als verboden wijn...…

een inwoner van limerick poëtisch wel een slimmerik die dichtte aa - bb - a miljoenen deden het hem na de allernieuwste dat ben ik…

net geteld zestien maanden alcoholvrij geleefd weliswaar ook tegenslagen geteisterd; alle lichtkracht ontbrak duistere obscure hemelen zo hol, geen schitterend hoopgevend sterretje te bespeuren mezelf constant moeizaam tot nodige actie dwingend leuke belevenisjes steeds maar schaarser, monotonie maakte bokkensprongen dromen luid galmend in gruizelementen…

Als zzp’er schittert ze gewoon en timmert tevens kundig aan de weg. Het is niet overdreven als ik zeg: Ze leeft zo’n beetje in haar telefoon. Maar wil je haar precies vandaag bereiken, dan vang je bot, want zij is bevers kijken.…

wel een opgave in Ter Apel de kloosterenclave weer zichtbaar te maken omringende gracht is half verdwenen je ziet wel het klooster niet het omringende kloostergebied fundamentstenen van de verdwenen watermolen worden weer zichtbaar in de Molen Aa naast de Ruiten Aa als je weten zou waar het verdwenen poortgebouw stond het bakhuis…

je ziet het haast over het hoofd sta je naast de molen Wedderbergen of de kolk bij Lutjeloo ga over het pad langs de Ruiten Aa die hier, zoals je weet Westerwoldse Aa heet en weldra zit je in het riet de karekiet hoor ik wel zie hem niet dras moeras biezenlanden ook voorbij de kolk al die oeverranden richting Bellingwolde een lange…

timmert vang aan massaal schrap binnen splijt het barre klimt in bloei koelte vliegt in vlokken aan flarden luidkeelse waai welt op in grasmaand storm van groen bestemde kleur blij aangeland…

De kans om bij examens nog te zwijnen Neemt steeds meer af, als dit aan Dekker ligt Straks timmert hij dat raamwerk lekker dicht Waarmee de laatste rekenaars verdwijnen Mijn generatie van scholieren hoort Bij leven tot een uitgestorven soort…

ik weer blij het Pagediep voegt zich bij mij vroeger mondden we samen uit, we kwamen bij Wessinghuizen in de Ruiten Aa ook daar is niets meer van ons te zien de gemeentegrens alleen heeft de blije kronkels die we maakten voorheen we zijn afgeremd gekanaliseerd gedempt gestremd dichtgeplempt.…

Langzaam lopend langs de Aa maak ik fotos zonder camera Wolken wilgen vennen vogels en bloemen die ik zou willen kennen helpen mij niks te plannen Ik ben in t moment Ik besta…

Rond negentienhonderd kocht boer Swarts grond. Op de kavel lag een berg dat was niet erg de hemel te rijk zei hij: die maak ik met de grond gelijk. Weet waar je aan begint zeiden de mensen die berg is bekend berucht er loopt een gerucht die grond is met bloed doordrenkt. Die berg is slecht heren van het kasteel in Wedde stelden…

De Ruiten Aa ging op de schop kiepkeerl met de korf op zijn rug het sagenland is terug.…

chaos gaat liggen dwarrelt zacht naar benee hoofd rust op het kussen weg aa dee haa dee de nacht ordent en strijkt zacht door mijn haar chaos verdwijnt slaap nu maar…

De zomer kijkt de winter na ongeschaafde planken zongedroogd en uitgewerkt net als hij die oude man de schrijver van weleer met verjaarde handen timmert hij ´n eigentijds verleden bij elkaar zijn nieuwe kabinet de winter achterhaald op afgeschreven hout dicht hij zijn leven…

vergevorderd vakmanschap hij timmert immers gaten houtspaanders verraden zwoegend geroffel van een week of twee aan de voet van een boom deze roffel klinkt anders dan zijn lonkende liefdesroffel hij bouwt een nest wegens roffelsucces en die andere boom met een berg lege kegels na het feestmaal was ook een succes…

Mijn liefste vriend in voor en tegenspoed; redder in alle nood dus Engelbewaarder en wel constant Veel te goed ook gewillig voor deze vrij harteloze boze wereld, ergens groot nadeel; men wordt uit afgunst vrij snel pedant Me nooit ofte nimmer in plan gelaten al was dat beslist geen evidentie; trouw Je steeds stilzwijgend op handen gedragen en daarom…

Smeek ik wederom om vergiffenis Moest slechts even de stad in, tot mijn spijt Help dit baasje weer op het goede spoor Anders timmert Geert er vast een dorp voor…

Die droom ligt al aan stukken, maar cup AA, dat kan misschien nog lukken....…

het hoogveen verdween hield het water niet meer vast Westerwolde was in last de Ruiten Aa kon het water niet aan overstromingen komen en gaan akkers staan blank oogsten verrot de streek verarmt gaat kapot tot het afwateringskanaal geheel en totaal de oplossing bracht de nieuwe kans van Ter Apel tot Nieuweschans kwam het Ruiten Aa-kanaal…

Liefde trekt sporen mijn hart timmert aan de weg het regent spijkers.…

Vandaag zijn wij van AA-plus gestegen naar triple A - ons land is weer een rots; de beursgang van de staatsbank wordt met trots gepresenteerd - de opbrengst valt niet tegen, en Ali B bouwt bruggen op tv. Het leven valt soms ook een beetje mee.…

met zware woorden dan wel speelse accoorden timmert de dichter het zijnde dicht hij is van een zo groot gewicht dat zijn ego vaak wordt verlicht met de mist die men kent in Londen en omschrijft met groot gemak zijn wazige zonden hij verklaart de eigen spiegel vaak met een duister elan waar reflectie, ongetemd, verdwijnt…

Ze is een noestig schillenpaard dat timmert aan de weg een Jozef maar dan zonder baard die nooit eens luistert als ik zeg.... Dat het leven geen Astoria is ook geen Waldorf of een Crest dat het eerder woekert en stresst, en dat het soms ruikt naar rotte vis.…

we timmeren niet echt als het om vrede gaat we zijn uit krom hout gemaakt krom hout timmert als het er op aan komt de vrede nooit recht we zoeken een schuilplaats voor het kromme hout dat in onszelf schuilgaat kromgegroeid timmeren we aan de peace-now-weg altijd met krom hout en goede bedoelingen geplaveid…