Alle inzendingen over Ilias

ik cement met steen en zand fundament in dorisch zuilen jij pilaart arcadisch vrij kent in slanke bogen het verschuilen samen tempelen we de griekse mythen keer op keer en parthenonnen weer ik ilias als jij odysseet met de cerberus alleen de styx brengt charon en mijn rust…

Bij ’t omwolkte licht van de vale maan, niet ver van Troje’s trotse tinnen vandaan, verlaten de Grieken één voor één ’t houten paard en heffen hun in ‘t koele maanlicht blinkend zwaard. Twee aan twee trekken zij door de verslagen stad op zoek naar schandknaap Paris en zijn schat totdat een verkenner van Troje’s laatste veste, Heleen bespiedt…

ik heb geluiden buiten gesloten gordijnen toe geschoven nu mogen ze komen de majestueuze beelden uit mijn diepste dromen uit ilias en odyssee nam ik elementen van de griekse oudheid mee het romeins decadente in amfitheaters en kampementen gaf mij de massaliteit in dit groots decor keek ik naar ogen hoorde twisten van leiders die…

Afscheid, hij moet gaan. Huilend loopt zij naar hun huis -- En steeds kijkt ze om.…

Iemand zwamde over de Ilias. Maar ’t was of daar, ver weg, een feest begon. God, dacht ik, als ik daar nu zitten kon, fosco drinken of zo op dat terras tussen mooie mevrouwen in de zon.…

In de diepste krochten der archieven van de abdij van Egmond aan de zee tussen eikenhout, niet te doorklieven, vond men na duizend jaar in goud op snee de beeltenis van twee beroemde Grieken gebroederlijk tezamen vastgelegd - iets waar in Ilias' hexameters geen woord, geen syllabe van werd gezegd in een schijnbaar onbewaakt moment…

Zo treur ik in dees droeve dagen, Terwijl een Ilias* van plagen Ons dreigt met een gewissen val; Het stoutste hart moet zelfs versagen Voor Mavors* dondrend krijgsgeschal; Het heden doet elk kermend klagen; De toekomst spelt ons niets dan rampen zonder tal; De hoop zelfs vlucht, door rouw verslagen: Zo vlucht, als buldrende onweervlagen Langs…

Van Marsman tot aan Ilias Tot aan een kolderieke Bas Wordt met het rijm de tijd gedood Waar vind je je gemoedsrust pas? Onthaasting voor een habbekras Geen herrie en geen uitlaatgas Geen winkelwagen in de sloot Wat ruist er dus door ‘t struikgewas?…

Nee filomuze filozie ach filomuzi- kaal kwatrijn al was die Plato filosoof hij wilde vroeger dichter zijn hij wist van grot noch republiek: hij kende Socrates nog niet Homerus wel de Ilias de Odyssee en Lysias in dialoogvorm kreeg hij les van wijsgeer meester Socrates weg filomuze filozie geen muze meer en poëzie…

De Ida was tot in de wijde omtrek Te zien vanaf de burcht waar wij van lazen Waar Paris, prins, die er het vee liet grazen, Zijn oordeel gaf wie of de schoonste was: Athene zou hem kracht en wijsheid schenken En Hera lokte hem met sceptermacht Doch als de mooiste wees hij Afrodite Die hem de schone Hélena toedacht Het vonnis was geveld…

Het geslacht der mensen is gelijk aan dat der bladeren, staat in de Ilias. Ik zie de aarde als bol omdat mensen ervan af kunnen.…

HECTOR SPREEKT ACHILLES TOE MET ZIJN LAATSTE ADEM (naar de 'Ilias' van Homeros) Gij, bronsgehelmde vleugelvoetige hoort mij aan vóór uw langschachtige speer mijn laatste adem rooft Laat mij niet verscheuren door de rauwvretende honden noch door de leverpikkende kraaien,  Gij, een Griek, toont toch steeds eer aan uw schimmigvergleden…

O Munganyende, o Hélène Christelle Vous êtes jolie et, quant à moi, si belle 'k Zie uw ogen, wilt u ons vertellen Van uw levenswijsheid, o Christelle Gij zijt zo schoon als Hélena, moiselle Uw donkerbruin gelaat, uw zachte velle Uw blik waar passievuur in op komt wellen Wil toch van eros en amour vertellen Jambo, vous êtes, comme…