Alle inzendingen over Kader

We timmerden jaren aan het kader waarin we elkaar te lijf zouden gaan en zoals het hitsige katers past werd de de arena netjes afgeplast Was jij de Grote oorlog en strooide je kwistig met Yperiet dan was ik minstens Zuid-Vietnam en schuwde de napalm niet Zo vochten we als dolle honden reeuws en destructief Hoe vreemd, want op de…

een vrolijke wereld spat uitéén ze kleurt de banen rond haar rust en kust mijn witte vlag ik geef me over aan de liefde voor bestaan vol feestelijke stukken in dit kader kan ik zo veel aan…

Ik droom de beeltenis van pen en streek en kader zijn betekenis. Binnen deze lijnen wil ik dwalen, nooit meer ontkomen.…

Alles wat ik zeg is met een kader omrand maakt dat van alles zichtbaar is in het verkeerde verband Niet dat het liegt en niet dat het niets zegt het is alleen zo dat het voor oren de waarheid verlegt Van binnen speelt het harder dan waar ook verbreekt alles wat ik zeg dat wat buiten kaders echt niet mag speelt het breekt het bekt het…

In het kader van het feit, dat niemand meer tijd heeft, besloot ik om de klok maar stop te zetten.…

in het kader van de belevingswereld der papillen moet u mij niet vertellen wat ik lekker vind ik had dat al een tijdje op de punt van mijn tong…

Hoekige kleuren zoeken een weg in het gesloten kader. De ruimte is krap in twee dimensies.…

groetend stap ik de ochtend in en tover vele vraagtekens op gezichten die 't huilen nader staat dan een ontwapende glimlach steevast wandel ik verder alwaar hondenuitlaters een vrolijker humeur bezitten groeten zij spontaan terug vol groeiend enthousiasme kuier ik naar de uitgestrektheid waar zand tussen m'n tenen kriebelt golven het…

zoeken naar een juist woord is vaak balanceren op een onzichtbaar koord het is kiezen tussen waarheid en schemering uitzicht en behoudzucht tussen zwijgen of deinen in vogelvlucht daarbij speelt het gemoed ook een rol en zal op een onvoorspelbaar moment mede bepalen: zijn alle woorden hard of zoet levendig of doods èn weet…

Binnen dat kader Was ik geestelijk vader, De altegader. Ik was enkel de dichter, De taal verlichter. Ik ben in dit licht Geestig vader van dit gedicht.…

uit zout gehaald is van de watersnood in het kader van veiligheid een zoete deugd gemaakt ---en--- de zeebodem kloppend het hart van nederland tot overloopgemeente van de randstad…

ik pas niet in het kader van ‘t futuristisch schilderij ik ben te groot voor dat hok met kaalgevreten muizen maar tieren kan ik nog in een slinkse cirkelgang van de digitale luizen…

we drinken onze thee de tuin aangeharkt tot nader order wonen we binnen kaders in huiselijke kring om zoals gebruikelijk in samenspraak ons hebben en houwen uit te dragen…

handgeschreven zonder geluid als voetafdrukken in gevallen sneeuw 'eerder' gevat in een kader, -als op het strand van St. Malo, o god- dat ik kuste, één voor één deed, voor ik alles op- borg, en het hart dat blijft kloppen laat zich horen in desondanks oorverdovende-…

Wil je met me timmeren aan een kader, desnoods scheef?…

Stap bevallig uit dat kader en laat mij zijn de lieve dader, die uit jou een nieuwe prent ontwikkelt, heel intiem niet ingewikkeld. Groots dit te beleven, fotomeisje toe, wil even met mij leven.…

(voor Kader Abdolah) Zijn grote,blonde snor hing in de schuimkraag van een bier alsof deze gewassen werd door kabouterachtige wasvrouwen. Ik geloof dat sinds de ziener Nietzsche ('Also spricht Abdolah') geen schrijver is geweest die zoveel beharing onder zijn speurneus had.…

Aan de ene kant staat het ding. Aan de andere kant staat het mysterie. Meer van het ding en het mysterie weet ik niet. Hoe in naam van wat dan ook, Hoe kan ik er meer van weten? En dit weten is een klein weten, voeg ik er aan toe, Een klein idee hoogstens, klein In zijn gevolgen Voor de tijd. Als aan de ene kant staat het ding En aan de…

zuig het kwaad uit nieuwe wonden waarmee wij zwichtend in het leven stonden om te zoeken naar een klinkend rijm in de vaste kaders van het zwelgend zijn…

Klijnsma die wijze vrouw wijst op het nut dat een moestuin hun biedt Dus in het kader van mantelzorgvuldigheid heb ik vanmiddag moe’s tuintje gewied…

het is niet de hagel die mij lieft het is de regen het is niet de wind die mij lieft daar kan ik wel tegen het is niet de zon die mij lieft al voel ik me dan wel vrij het zijn jouw ogen die mij lieven nu nog de juiste vinden voor mij…

en niet gedanst hebt met de wind Met stijle passen schuifel ik uit je kader als kind, geliefde, moeder, vader en weer als kind…

Vrij wezen is het hoogste wat ik kan bereiken Want dit leven is net Een kader zonder schilderij.…

Van kaders niets anders dan wit. Van kijken niets anders dan niets. Van denken niets anders dan dit.…

Het platteland behoeft meer herwaardering Daartoe dient nu een nieuw campagneplan Dat uitgebroed is in het kader van De landelijke herlokalisering Zo volgen ze met toeters en met bellen Een golfbeweging die je kon voorspellen…

De winnaar wordt benijd In een zeer rechthoekig kader En de mens is daarbij dader Van de zwart-witte strijd Tijd om ons te bezinnen Zodat ieder van ons gaat winnen…

De tijd, in volle vaart geeft geen teken noch Hand, noch het Oog van God laten iets los over de tijdsgeest Als nachtegalen zingen zij hoogste noten Eerder dan juist nu vonden woorden elkaar Op papier, op schermen, in boeken en bundels Bovendien in veel Cultuurcafés (Daarnaast steeds meer vanaf de planken) Allemaal tekens van lief…

Wij weigeren te buigen Voor gevoel van angst en haat Zodat liefde kan groeien Tot ongekend formaat…

zal ik nog eens verhalen over hoe ik en jij langzaam overgingen in wij zwim en zwam uit Zwammerdam samen op toneel, onze passie was geboren ballet, muziekinstrument bespeeld daar waar ik ging, daar was jij een geheimtaal gemaakt alleen voor jou en mij wie zou ons nou kunnen begrijpen zo dichtbij elkaar zijn, dat konden alleen wij samen naar…

Klein mag het kader zijn Groot moet het kunnen zijn enkel reductie Brengt niet zoveel voort Uiterste vorm van die Minimumschaligheid Tweetal in huiskamer Niemand aan het woord ---------------------------------- uit: 'Zeslettergrepigheid', 2009.…