Alle inzendingen over Kelder

Met het Zalkerveer Kun je heen en weer. Totdat ik het kaartje bekeek Waaruit duidelijk bleek Niet op, wel neer. Van die enkele reis, Heb ik enkel nog dit bewijs.…

klaar Gevuld met rood of wit of wijn nooit gekend naast fraai bekroond een teugje awater of een slok azijn lauwerkrans naast nooit beloond Sprankelend drupt op zielloos dood soms liggen ze te kruisbestuiven de geur en smaak van boerenbrood en ook van trosjes zomerdruiven Dof en donker kust glans en helder ik draag mijn leven naar die kelder…

Applaus, applaus en nog een keer applaus Weerklinkt wanneer de rouwstoet langs komt stappen Van mensen die maar niet schijnen te snappen Dat stil respect veel beter past bij Claus Zo gaat met hem, dat wordt vandaag weer helder Alweer een stukje eerbied naar de kelder…

De deur kraakt, ademloos daal ik de ongelijke trappen af. Ik tast mijn weg langs glibberige wanden en struikel: tientallen dromen hebben hier hun kleine geraamtes achtergelaten. Ik ga door mijn knieën en leg ze in een schoenendoos voor later.…

opgesloten in dit vertrek hou ik m'n mond luister naar de buizen luister naar het druppelende water niet dat ik daar wat mee kan, een muis rent radeloos om me heen en verdwijnt door een kier, hij wel. ik niet, mijn huilende stem echoot droog tegen de muren, ik blijf zitten waar ik zit en treur, huil bakstenen tranen. er boven zit…

Mijn rug is glad versleten mijn armen zijn ontveld mijn tijd is uitgezeten en nu compleet ontsteld word ik eruit gesmeten verlaagd van top-object tot doelloos accessoir wiens gat is afgedekt met opoe’s grand foulard.…

Het is geregeld in een protocol Die dag wordt in het land halfstok gevlagd De kist wordt naar de Nieuwe Kerk gebracht Alleen is daar de kelder bijna vol Drie lege plaatsen slechts zijn daar nog vrij Dus graaft men er alvast een kelder bij…

Ik zeg Pinksteren en in de kelder zingt het oud kristal…

paddentrek gemist verdwaald eindigde hij als lijk in een kelder…

dat er zoveel mogelijkheden uit een vliegtuig boven zee van een boot over de ijssel dan liever de atlantische oceaan daar was je al in een sieraad rond de hals ook daar ben je geweest een brok graniet verstrooi je niet neem je ook niet mee in het keldertje moet je blijven alsof ik je toch een beetje begraven heb…

Ook spinnen houden het voor bekeken hun web loopt leeg nu schuilen in kelders en in spleten…

Ik ruimde de kelder en de zolder van mijn hersens op nu ben ik klaar, maar 't is zo eenzaam in m'n kop…

De waan van de dag Kweekt martelaren In de kinderkamer Want papa plaatst Katusja's in de kelder…

de verdediging van Willem Holleeder en gaat de beschuldigingen van Jort Kelder tot bij de hoogste instantie aanvechten......…

hier is alleen het betonnen licht van een lege kelder…

In de kelder is licht. In de kelder waar de flessen liggen. In de koelkast is licht. wanneer hij hem opentrekt en de fles rood. De televisie grijs, uitgekeken. In de kamer hangen portretten van kinderen die niet willen zitten in de stoelen van ouders die niet willen kijken naar elkaar. De kamer is donker.…

Kreten in de kelder een wit paard verschijnt zie nu ineens helder als het donker verdwijnt Geritsel in het wilgenbos uilen huilen overal glinstering in de ogen van de vos dauw breekt de lichtinval Gejoel van massa-mensen visoenen uit oude boeken dat ze dit verwensen - de menselijkheid vervloeken Stilte in de kelder vocht druipt van…

Een scheepsbouwer, wonend in Zelder, verwoordde Brams ondergang helder: ‘Kijk, hier is het schip en daar is de klip dus Moszkowicz pats, naar de Kelder…’…

Dan ga 'k met mijn schuit naar de kelder!"…

Jort Kelder in zijn Maserati!…

het liep over mijn huid stak met speldenprikken trippelde door nachtelijk geluid met snelle tikken het was ontsnapt uit opgeborgen zijn in de kelders van mijn pijn een vage tocht gaf opening door onoplettendheid ik heb het gat gedicht de deuren transparant gesloten met eerlijkheid van licht…

Nu pas durf ik in mijn kelder af te dalen. Hersenspinnen kruipen daar driftig rond. Angsten bewaar ik er in afgesloten flessen. Er wachten kisten vol ongeleerde lessen. Kelders zijn donker en heel erg ongezond. Toch wordt ooit ons levenshuis weer schoon. En, wie weet, na al dat pijnlijk zwoegen, is herboren worden ons welverdiende loon.…

Er leeft geen beest meer in de kelder. Nu leven er zelfs twee Nog steeds aan de kasten knagen om de buurvrouw te verjagen maar nu doet m'n vader mee!…

Buur viert oudjaar met een kelder vol vuurwerk. ‘Die knallen, daar doe je het allemaal voor.’ Rotjes, kanonschoten, oorsmeerverkruimeling. Ik heb een vuurmuur, daar komt echt niks door.…

Jort Kelder is een dandy van formaat Veel vrouwen wensen in hun stoutste dromen Dat zij door hem eens flink worden genomen Ze hunkeren naar zijn krachtdadig zaad Zelf ben ik ook eens door een vrouw verkracht ‘t Viel tegen...’'t werd niet wat ik had verwacht…

in het café bij de haven op de dijk in de kelder werd voorgedragen uit gedichten gezongen getamboereerd er was ook een vogelman die tsjilpte koerde hij leek wel kierewiet iedereen lachte zich een slag in de rondte…

Zuchtend dragen zware balken het plankier waaronder een halfduister oplicht muizen ritselen hun dag bijeen, een mier heeft het dagelijks wonder weer verricht Verpoederd stuift het vale zand een kier verwelkomt een laatste bries innig wikkelt de spin een hand in draden van voorgoed verlies Vond het maar ruimte om te kruipen bedompt en verstomd…

Lief, die vast zit in de kelder met de lange bang- e gangen, die leiden naar ellende, doodverlangen, enge cirkelbewegingen en schijnbare rust die als je beter kijkt verschrikkelijk is, kom! ik neem je mee, en buiten stappen we in een arreslee en schieten we er vandoor.…

Ik zond jou een gelukstelegram terwijl ik in de kamers van mijn kelder op zoek ging naar aanwijzingen in bruine houten kisten die ma- teriaal zoals poppen, plastic huizen en een kindertelefoon bevatten, maar niks werd dui- delijk dan dat we moesten stoppen met graven en opnieuw beginnen, met een schone lei en dan kijken waar we zouden gaan…

Er zijn beeldhouwers die herinneringen hakken uit wind en heimwee omdat het trauma probeert te ontsnappen en grafdelvers ongeschonden met het gelaat in de wind die dromen laten ontglippen in zwijgen zonder horizon er zijn steeds grenzen te verkennen maar jouw zielsverwantschap raakt mij tot in de kelders van mijn hart.…