in de kelder
opgesloten in dit vertrek
hou ik m'n mond
luister naar de buizen
luister naar het druppelende water
niet dat ik daar wat mee kan,
een muis rent radeloos om me heen
en verdwijnt door een kier,
hij wel. ik niet, mijn huilende stem
echoot droog tegen de muren,
ik blijf zitten waar ik zit en treur,
huil bakstenen tranen.
er boven zit als een god opa, maar
die is doof dus kan ik nog wel even
door, hier zitten in eenzaamheid.-
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid