Alle inzendingen over Keulse

Als ik woonachtig zou zijn in Keulen Zou het mij niet verwonderen. Als ik het af en toe. In Keulen hoorde donderen. Maar hoorde ik dat gedonder in Berlijn. Dan zou ik best verwonderd zijn.…

Het feest ging door, want carnaval is heilig Beschermd van boven en van onderen In Keulen zou het niet meer donderen Maar thuisgekomen was het niet meer veilig: Ach arme, Keulse oma’s, meisjes, moeders Belaagd door dronken opa’s, vaders, broeders!…

, Keulen en Aken?…

lang ik er ook stond de klokken wilden echt niet slaan al bleef die donderlach van jou in Keulen lang te horen…

Kolderiek periodiek (nr. 20 uit een reeks van 100) Nadat de man zijn gehoorapparaat had ingedaan hoorde hij het in Keulen donderen...…

Verwarring ten top : zo hoort de slaapkop 't in Keulen nu niet meer donderen.…

"Aken en Keulen zijn niet op één dag gebouwd" maar uiteindelijk wel gebouwd, oerdegelijk gebouwd. Amsterdam en Brussel zijn wellicht op een dag verbonden Want Italiaanse treinen rijden uiteindelijk op tijd!…

Pardon, ik zoek het archief van deze stad Helaas die is daarnet verdwenen Een goede raad: neem vlug de benen Een verzakking sloeg een gapend gat Dat is niet eens te verwonderen Ze hoorden het al vaker in Keulen donderen…

Ik hoor dat het in Keulen flink gaat donderen De grootste hoerentent gaat daar failliet Door Covid-19 komt men daar niet Genau: dat zou u niet moeten verwonderen De Keulenaar wijdt zich aan nieuwe taken Hij moet verplicht zich met zijn hond vermaken…

Als zij verdekt aan vrouwen mogen komen is Keulen straks de stad der natste dromen!…

de geur van vochtig zeemleer vervoert me naar oma, die fietsend in de tegenwind zich naar de markt spoedt, op haar tocht naar schol en schar, aardappelen, andijvie de blauwgrijze Keulse pot in haar keuken, gevuld met glinsterend zeezout, ik zie hoe oma's sterke hand een greep doet, en wit zeevlees glinsterend bestrooit die geur van petroleum…

Zo dicht bij elkaar Met het stadhuis om de hoek Dat een huwelijkssluiting Onontkoombaar is Honderden uitgelaten scholieren Verstillen tot bruidskinderen Witjes daalt confetti neer op bagage En gotiek, als we de trappen nemen Naar het portaal waar het geestelijke wacht Eenmaal buiten vang ik verrast het boeket Van altijdgroene naalden…

jouw stem te horen in Berlijn kwam als een schok verdween, was slechts de radio die sprak met een Keuls accent zo lijkend op dat van jou voelde jouw vinger op mijn wang verglijden, vallen op de grond als een druppel regen dichtbij de Kurfürstendamm tussen de tegels verdwijnen…

Woede van de eenling Die zich kansloos waant In deze godvergeten amorfe, Anonieme, maatschappelijke Constellatie heeft een Nieuwe toekomst gekregen Door de macht van wat Sociale media wordt genoemd - Gebundeld tot een vuurpeloton, Vooruitgeschoven post van de Pas opgerichte wereldwoedebank Waarvan voorlopig Sjoerd van Keulen…

Op een donkere half oktoberdag zag zij voor de laatste keer de zon Ze fietste met die innemende lach naar links waar haar einde begon Een automobilist die te hard reed naderde snel en raakte haar fataal ‘t Meisje slaakte haar laatste kreet helaas trof die auto haar..frontaal Beroemd worden, wilde zij graag als actrice zou ‘t dan moeten…

De burgemeesterskandidate Reker Werd met een zware messteek neergehaald De dader heeft in zijn tactiek gefaald Want zij is van verkiezingswinst nu zeker Er blijkt maar weer: de inzet van geweld Maakt zomaar van een slachtoffer een held…

Politici en bestuurders waren bang om de boel te laten escaleren, dus pakten ze een bloemetjesbehang om de onverlaten mores te leren. Maar de politie pikte dit niet en het waren zeker vluchtelingen, opgefokt door alcohol en wiet deden ze de meest rare dingen. Ze trokken slipjes naar beneden en ze knepen in talloze billen, velen hebben…

Nu schijnbaar plotseling het paard van Troje zich onmiskenbaar tussen ons bevindt om in het donker onder vrouw en kind zijn schokkende verachting rond te strooien, zal men gastvrijheid, zo laat zich vermoeden, verbinden met verbolgenheid en woede.…

Ze ziet het ongelovig aan Ze komen uit donkere stegen Helaas kan zij zich niet bewegen Ze zou fel alarm willen slaan Ze kunnen haar taal niet verstaan De kruisridder greep ooit de degen Streed tegen Alláh, nee veel zegen Bracht dat niet Bijbel versus Koran Uit roosvensters stromen de tranen Het lichaam toch heilige tempel Werd smerig…

We komen dichterbij de waarheid, zaterdag gaan we naar Keulen, naar "dichtbij" Ik denk dat hij dan een toontje lager zingt, misschien dan ook een beetje gelooft in mij... en de mentalisten natuurlijk!…

Toen ik haar zag, een blonde freule Op een stralend wit paard In een dorpje vlak naast Keulen Het was het noemen niet waard In galop voorbij gedraafd De ultieme droom Als zoete wijn gelaafd Mijn toekomst, mijn home De kans op eeuwig geluk Eindelijk mijn gebeden verhoord Mijn droom kon niet meer stuk Stoutmoedig nam ik toen het woord…

Tussen Keulen en Parijs Ligt de weg naar Rome: Al die met ons mee wil gaan, Die moet onze manieren verstaan: Goeie manieren, Zoete manieren, Zo zijn onze manieren.…

Meer nog dan meren vol wenen, van Keulen tot Athene en Utrecht, alwaar hij haar rijmpjes las. Mocht hij maar vergeten, die dagen hand in hand van zee tot zout en zouter nog in kiezeldragend strand. Dan bleef hij niet bezeten hier, met foto's in zijn hand.…

Ondanks dat mijn toiletpot wat beweegt door losse schroeven zit ik er behaaglijk en stilletjes een boek van Yvonne Keuls te lezen. De langwerpige, rode lampekap doet mijn schijthok tot een peeskamer op de Wallen omtoveren, maar ik verzeker je, dat is het niet.…

waren ze nauw betrokken de klapper van geklepper vuurpijl een fontein het donderde wel in Keulen weerlicht een nacht vol hij heeft het weer zitten komt samen vanavond blijkbaar of zoekt naar volle maan weerwolf dat is een ander verhaal dat snapt een kind een gevonden hand ergens in een lange lijst anders wordt ik gek bloot gelegd…

Ik weet nog dat ik naar haar keek en dacht wat is ze bleek de haren zijn niet goed gekamd volgens mij droeg ze de scheiding toch wat lager die lok over het voorhoofd lag er nooit en de glimlach doet me denken aan de laatste keer dat ze me kuste op mijn wang wat was ik bang toen om te gruwen van het Keulse water dat de geur van kwijnen…

Zo Dom te zijn als Utrecht, Trier of Keulen zo stevig vastgenageld, zo alleen te staan, bereid je af te laten beulen door wind en kou en regen, stil als steen Je hoofd een koepel met twee hemisferen de binnenwand van engelen bekleed waar het gezang weergalmt, het exulteren van heel de schepping die zich heilig weet Zo dom: geen redenering…

oor breed glimlachend te smilen Als zij iets níet was, was het frígida Ze toonde strak in 't pak haar bolle billen Haar haar verdween onder een blauwe cap Niet echt esthetisch, eerder 'n handicap Doch niet voor iemand die haar huid zou willen Strelen, mama wat een Italiaense Zo'n jonge moeder en drie keer zo snel Als Atje Keulen…

Het strand, de jacht, het sobere leven in die oude Keulse pot; tussen een kopje koffie of thee gedraagt een dwergenmens zich schikkend in zijn droevig lot. (deel 5; epiloog) Gebaseerd op een sprookje.…

waarom te grabbel gooien ooien oien moet ik mij dan plooien looien ooien oien moet ik mezelf weker maken aken ken dan kan mijn gemoedsrust van gezondheid blaken laken aken euh keulen euvel len gekeuvel de koning zit in slechte papieren euh zit onder de laken -s mijn hart klopt perdeklopt lopt opt enkel ondanks mezelf ezelf zelf ezel nummer ellef…