Alle inzendingen over Liedjes

Hij mag geen knecht meer heten ook niet zwart De Sint krijgt in zijn allernieuwste liedjes Een hele boot vol bont gekleurde Pietjes Gestyled, ontkroesd en zonder roe of gard Benieuwd of men hier ook nog iets op vindt; 'Hij komt, hij komt, die goede lieve Sint.'…

alle liedjes die we horen je hoort ze en ze zijn weer weg later hoor je ze weer eens terug maar wat zijn ze vergeleken met een tafel en een bed terwijl je aan tafel zit of in je bed ligt en naar liedjes luistert…

al die liedjes zingen over liefde verloren liefde gewonnen liefde en dat 24 uur op de radio per dag everytime you call me up and say you want me back ja, is waar schatje bel me op en zeg, en zeg…

De liedjes van toen waren onze wereld, daar -- zagen we elkaar.…

De laatste keer dat wij liepen op de maan schrok ik van je stem toekomst en zo Je weet ik ben er niet goed in De laatste keer dat wij samen groentesoep maakten de keuken was te klein we wisten toekomst en zo Was jij het die toen weg liep De laatste keer dat je belde weet ik niet meer je weet ik kan niet veel met tranen Veel nachten…

Kijk eens, konijntjes in een kring die spelen zakdoekje leggen ze weten heel goed dat ze het aan niemand mogen zeggen De eekhoorn in de boom kijkt naar twee grote beren hij wil dat ze hem vertellen hoe hij zijn brood moet smeren In een grote vijver zwemmen een witte en een zwarte zwaan ze vragen steeds of iemand mee naar Engeland wil…

Liedjes zonder simpele wensen Liedjes zonder grootspraak En geen gemeenplaatsen op rijm Alleen tederheid en blijdschap bij mijn boosheid en angst mijn weemoed en verlangen mijn verdriet, de liefde en de verwondering om alles Anders is een titel genoeg al moeilijk genoeg voor een lied zonder woorden…

In vogelvlucht zie ik Op het fietspad een leven In liedjes voorbijgaan, Een tekstboekje tienduizend Keer overreden op de oprit Naar de snelweg - ik raap Het op en zie Hermans mooiste Liedjes Geplet op het asfalt Van alle dag, Ik vouw het open en zie Dat de liedjes het overleefd hebben Geen vrachtwagen die ze voorgoed Het zwijgen…

Bij het denken aan de liefde Heb ik de liefde lief, En 't is de liefde tot u, Geliefde, Die mij tot die liefde hief.…

Gaten in z’n kousen, Gaten in z’n mouw, Gaten in z’n schoenen, Bibb’rend van de kou, Zit-ie op ’n stoepje, Modd’rend in ’n plas, Of-ie maar alleentjes Op de wereld was. Of de auto’s tuffen, ’t Tramgebammel gaat, Niets verstoort z’n aandacht, ’t In zich zelf gepraat. In-et vieze gootje Peutert hij tevreê, Laat papierkens drijven: Schepen…

Zacht kijkt de avondhemel heen door 't broze loof der sparren. Aan 't avondlichte blauw staat één reeds van de gouden starren. Ik ga in 't kleine sparrenwoud zo vrij denkend te lopen, dat 't is of mijn gevoel door 't hout zich op de grond spreidt open.…

Karl, Uwe trotse, machtige gestalte Vervult Europa met een stralend licht. Gij staat boven de massa, als boven 't dicht Weefsel der zee een zuil, de Noors-basalten. Gij hebt het rode vaandel opgericht, Toen het, een vod, lag op de vuile vaalte, Wapperend stralende voor elk gezicht, - Gij, Man van edel en zuiver gehalte…

Het is niet waar dat dit het zonlicht is, Gij zijt het. Dit is ook niet de wind die over ‘t water blauwt, Die is zo zacht niet, Gij zijt het. Dit is ook de aarde niet, de hemel niet, Zo schoon zijn die niet, Gij zijt het.…

Uit de donkere aarde Komt op het licht, En het Heelal zweeft in het licht Der Liefde. Gij ligt in 't licht der Eeuwigheid, In dat licht, dat zich om ons breidt, Zweef ik. O niet van mij het licht, Dat zich over u breidt, Het is, het is het licht Der Eeuwigheid. O niet van u het licht, Dat zich uit u verspreidt…

Wij die onze eenzaamheid Droegen als goden, Wij kunnen minnen Eindeloos. . . Zie welk een huis ons Verlangen gebouwd heeft: Landen en zeeën Plaveien zijn vloeren, Zonlicht en maanschijn Zoldren de kameren, Achter de sterren Wijken de tinnen - Wij kunnen minnen Eindeloos. . . Lief, dat gij mijn zijt, Lief, dat ik uw ben, Wat is het…

In het koele gouden bad Van het fijne winterlicht Rijst de grote mensenstad Tot een droomvervlucht gezicht: - Al de gangen, al de zalen - Waar de ziel in droom mag dwalen. Boven glansgewassen pleinen Waar de stille mensen lopen, Juichen klokken uit haar open Torens zuiver door de reine - Luchten naar verrukte dromer - Al de hartstocht van…

En waart gij nimmer zelf gekomen, En had geluk slechts kunnen zijn Van teerst gemis de waterklare pijn En tegen d' achtergrond der bonte dromen Lichtschaduw van uw verre schijn, Uw zon die nimmer boven kimmelijn Rees uit oneindigheids verstilde stromen, - Ik zie geen ander doel voor 't eenzaam wachten Der gouden dagen, der juwelen nachten…

Rode lippen, blanke leden Wijken uit hun eng omhelzen Naar de koele heldre grenzen Waar zich oog en oog ontmoeten In der ziele kus. Als de diepe blauwe heemlen Duren over zee en landen, Duren over dood en leven, - Over liefdes dood en leven Duurt der zielen kus. Toch, ons zielen konden nimmer Tot elkaar in ogen reiken, Konden niet uw…

Weet ook gij dat stille diepe huis? Achter brede blinde poort Kruisen eindeloze gangen en portalen Waar men tijdeloze tijden kan verdwalen Tussen echo's die men klaar vermoedt en nimmer hoort. Weet ook gij dat stille diepe huis Door welks schaduwige vree Voet zo licht en onvermoeibaar stijgt en daalt langs tree na tree? En zijn plotselingen…

Het was 't einde van de dag, Die was aan het bezwijken - Ik was alleen en lag Er stil naar te kijken. Ik voelde mij moe En krom van 't lopen, En dromerig keek ik hoe De miertjes wegkropen. Ik voelde mij niet arm, niet rijk, Maar een kind van de aarde, En aan haar bloemen gelijk, Waarover ik heenstaarde. En zo, zonder vreugde…

Wat is u of mij een naam, Werelds prijs of werelds blaam, Als de ziel de dingen weet en mint Dieper dan hun naam, mijn kind? Elk ding krijgt zijn gouden naam Eens in schoonheids vol verzaam Als al schone dingen zijn Zonneklaar en zonder schijn. Daar vervalt het schone woord Hem wie reeds de zaak behoort, Die haar diepst heeft liefgehad…

Een luttel aarde, een luttel hemel Heeft ziel als haar bezit gewonnen, Een luttel aarde, een luttel hemel Tot eigen heerlijkheid gelouterd In uwer ogen spiegeling. Maar weinig zuivre gouden woorden Reeg ziel tot snoer en morgenbede, Maar weinig zuivre gouden woorden, Klinkklare sterren neergevallen Uit de gelukverstilde nacht. Groot zijn…

Als onwisselbare schat Draagt de ziel heur rijk gemis Door de bonte wildernis Van de grote mensenstad: Heel de volheid van haar hart, Nardus in zijn broos albast - O te liefelijke last Voor dees markt van vreugd en smart! Stil, want hier of nergens woont 't Jong en uitverkoren hoofd Wie uw balsem is beloofd,…

De zon wordt onverbeeldbaar schoon Boven de mist die houdt omhangen Der wereld windestille woon In dit vertederd dagenlang verlangen. Weer blankt de boskamp, een besloten zaal, Een witte kamer die de bruid verwacht, In smetteloze glanzeloze praal Op uit de zwarte nacht. 't Berijpte hout van alle kanten In gaasgeplooiden…

Vind ik u eindlijk, broeder Nacht? Hoe heb ik dag en nacht gesmacht Naar 't water uwer ogen. Wel viel de dauw der donkerheid, Maar neevlen dicht en kimmewijd Hielden uw blik betogen. Nu aan de open hemel staat De vaste rust van uw gelaat Zo sterrestil gerezen - Tot grauwe dag de vooglen wekt En met zijn floers uw glans betrekt…

Bij de lamp blijf ik alleen. Waar uw kus en lach verdween, Sluit de stilte rond mij heen Tot de effen glans waarin, Liefelijkste droombegin, Ik mij klaarst op u bezin. En mijn ogen lezen niet 't Oud verhaal van vreemd verdriet, Waar ik straks de wijzer liet ...: Door bezonken wolkepracht, Heel de dag om…

Nu kunt gij veilig slapen gaan, Nu al de heemlen openstaan: Ziel, wier verlangen elke donkre wand In ster aan ster doorzichtig brandt, En in de schoonheid van dit tijdlijk land Al minnen moet uw eeuwig lot, Daar uw verrukking uitziet tot De troon van God.…

Tot in het diepste rilt Mijn merg, mijn gebeente, als Gij u Als stip vertoont slechts, Poëzie. En bleek verwacht ik u in stilt.…

Soms kijk ik uit mijn leven op, Of iets voorbij mij gaat - Of ook mijn harde boerenkop Iets heerlijks overslaat. 't Kon zijn! - een mens, een vrouw, een vriend - Een parel, of zo iets, - Iets dat ik eig'lijk had verdiend - En toch - ik weet toch niets. Nee, gaat mijn leven iets voorbij, Dat 'k zelf niet goed kan zien - Dan is …

Wat zijt gij klein Holland Met al uw velden en vlakke wegen, Met uw rampzalige aardappellanden, En uw vreeslijk droefgeestige regen, En uw lage goedaardige stranden - - Maar groot toch is de zee Holland, Waaraan gij langzaam zijt verschenen, Waaruit ge als een schelp zijt geboren, Die zingt door uw hele land henen, Dat elk in zijn ziel haar…